คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1055

เชสเตอร์ตกใจกับความจริงข้อนี้

อันที่จริงเมื่อทั้งสามคนมารวมตัวกัน ฌอนก็ยังจําเพื่อนเก่าของเขาได้ เขาสับสนเมื่อพูดถึงแคทเธอรีนเท่านั้น

“ถ้าสิ่งที่นายพูดเป็นความจริง ซาร่า...ก็แย่เกินเยียวยา” เชสเตอร์ตัวสั่น เขาเคยเห็นผู้หญิงใจแคบมามากมายหลายคน แต่ไม่เคยมีใครหลอกลวงเก่งได้เท่าซาร่าเลยสักคน

“ไม่ เธอไม่ได้แย่ เธอมันชั่วร้ายเลวทราม” ฌอนหัวเราะขื่น “ศาสตราจารย์ลินคอล์นกล่าวว่าไม่มีใครกล้าพยายามสะกดจิตนี้เพราะอัตราความล้มเหลวและมันเแทบไร้มนุษยธรรมด้วย แต่เธอก็ยังใช้มันกับฉัน เธอบอกว่าเธอรักฉัน แต่เธอก็ยังทํามันลงไปทั้ง ๆ ที่รู้ว่าฉันจะต้องเสียสติไปถ้าหากว่ามันล้มเหลว”

“แล้วนายคิดว่า... เธอจะใช้มันกับร็อดนีย์ด้วยไหม?” เชสเตอร์ถามอย่างลังเล

“เธอจําเป็นต้องทําด้วยเรอะ? ออกจะชัดเจนอยู่ไม่ใช่เหรอว่าร็อดนีย์ทุ่มเทให้เธอไปหมดทั้งหัวใจแล้วนี่?”

ฌอนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มลึกว่า “ในอดีตฉันเคยคิดว่ามันดีแล้วที่ซาร่ากับร็อดนีย์ได้คบกัน”

“สุดท้ายร็อดนีย์ก็รักเธอแต่ซาร่าไม่ใช่ผู้หญิงที่ดี เธอไม่ชอบร็อดนีย์ สิ่งที่เธอชอบคือภูมิหลังของตระกูลสโนว์ เธอเป็นคนที่ไม่พอใจในสิ่งที่เธอมีอยู่”

"นายกําลังพูดถึงลูซิเฟอร์ใช่ไหม?"

ฌอนเลิกคิ้ว “เธอเต็มไปด้วยคําโกหก ฉันเชื่อเธอในตอนนั้นเมื่อเธอบอกว่าเธอถูกลูซิเฟอร์บังคับ แต่ตอนนี้ฉันไม่เชื่อเธอเลย ถ้านายถามฉัน เป็นไปได้ว่าเธอนอนกับลูซิเฟอร์ด้วยความเต็มใจ เธอบอกว่าเธอตกอยู่ในเงื้อมมือของผู้ลักพาตัวคราวที่เธอหายตัวไปในอเมริกาเป็นเวลาหลายปีมาแล้ว แต่ฉันไม่เชื่อมันหรอกนะ”

เชสเตอร์รอเขาเอ่ยต่อไปอย่างเงียบ ๆ

เชสเตอร์นิ่งเงียบไปนาน

เขาต้องยอมรับว่าเขาปฏิบัติต่อซาร่าเหมือนเป็นน้องสาว ดังนั้นเขาจึงต้องการเวลาในการสรุปแยกแยะความจริงที่ปรากฏเหล่านี้ได้อย่างถูกต้องเหมาะสม

“มีอีกอย่างหนึ่งนะครับ” เฮดลีย์พูดขึ้นมากะทันหัน “คุณชายใหญ่ครับเมื่อสามปีที่แล้ว ตอนที่คุณยังคงเป็นปกติอยู่ จู่ ๆ คุณก็บอกให้ผมไปที่ฮวงซุ้ยเพื่อนําเถ้าร่างของเจนนิเฟอร์ เครเวนไปที่ห้องแล็บเพื่อทําการตรวจพิสูจน์ ตอนนั้นผมตกใจมากแต่ผมก็ทําตามที่คุณบอก แล้วก็พบว่าเถ้าของเจนนิเฟอร์ไม่ใช่ของมนุษย์”

เชสเตอร์ตกใจมาก “ถ้าไม่ใช่มนุษย์ แล้วมันคืออะไร?”

ฌอนพึมพํา “ฉันคิดว่า... นายเคยเอ่ยถึงเรื่องนั้นมาก่อนแล้วนะ”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!