คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 182

“ที่รัก นั่งรอเลยครับ ปล่อยให้ผมเป็นคนทำให้นะ”

แคทเธอรีนร้องไห้อยู่ในใจ

เธอรู้สึกอิจฉา

ฌอนมองตามทิศทางที่เธอกำลังมอง และกระตุกริมฝีปากอย่างไม่สนใจ “คุณอิจฉาผู้ชายขี้เหร่คนนั้นเหรอ?”

“...”

เธอไม่รู้จะพูดอะไร

สายตาของเธอหันกลับมามองผู้ชายหน้าตาดีเป็นพิเศษที่นั่งอยู่ข้าง ๆ เธอ เอาล่ะ ถึงเวลาทำอาหารแล้ว เธอต้องโทษตัวเธอเองที่เป็นผู้หญิงที่มองคนจากภายนอก

ต้องขอบคุณสำหรับการบริการส่วนตัวของเธอ เขามีช่วงเวลาที่ดีสำหรับอาหารเย็น ทั้งหมดที่เขาต้องทำคือทานอาหาร

มันทำให้เขารู้สึกว่าหม้อไฟนั้นค่อนข้างสนุก บางทีพวกเขาควรจะมาอีกครั้งในไม่ช้า

หลังจากที่พวกเขาทานเสร็จ แคทเธอรีนลุกออกจากโต๊ะไปเข้าห้องน้ำ

ตอนที่เธอกำลังจะออกจากห้องน้ำ เธอได้ยินผู้หญิงสองคนกำลังคุยกันอยู่ที่อ่างล้างมือ

“ก่อนหน้านี้คุณได้สังเกตมั้ย… ผู้ชายที่นั่งโต๊ะ 26 หล่อมาก ๆ เลย”

“ไม่เอาน่า เขามีเสน่ห์มากกว่าศิลปินชายที่อยู่ข้างนอกเสียอีก ฉันแอบถ่ายรูปเขาสองสามรูป”

“แต่แฟนของเขาไม่ได้น่าประทับใจเท่าไหร่”

“เห็นด้วย ความรักของเธอรู้สึกจะเป็นรักข้างเดียว เธอเอาแต่ทำอาหารให้เขา แต่เขาไม่ได้ดูเหมือนจะยอมรับเธอเท่าไหร่”

“เห้อ แน่นอนว่าใคร ๆ ก็จะทำทุกอย่างเพื่อทำให้ผู้ชายที่มีเสน่ห์คนนั้นพอใจ”

แคทเธอรีนเกือบจะระเบิดด้วยความโกรธ

เธอเหรอ?

ไม่น่าประทับใจ?

รักข้างเดียว?

ทำอะไรก็ได้ให้พอใจ?

ทั้งหมดเป็นความผิดของฌอนที่มักต้องการถูกบริการอยู่เสมอ เขาไม่ใช่สุภาพบุรุษอย่างแน่นอน

หลังจากจัดการเรื่องบิลแล้ว เขารออยู่ที่ด้านข้างของประตูสักพักก่อนที่จะเห็นเธอปรากฏตัวในที่สุด

อย่างไรก็ตาม เธอดูไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ ราวกับว่ามีใครบางคนทำให้เธอขุ่นเคือง

เธอจ้องเขาก่อนที่จะออกจากร้านด้วยซ้ำ

“...”

ชายหนุ่มไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้น

หลังจากที่เข้ามาในรถ เธอก็เอาแต่จ้องโทรศัพท์โดยไม่พูดสักคำ

เขาขมวดคิ้วอย่างดุดัน

เป็นเรื่องจริงที่การมีความสัมพันธ์นั้นเป็นเรื่องที่น่ารำคาญ

เขาหยิบมือถือออกมาและส่งข้อความไปในกลุ่มแชทที่มีเขาและเพื่อนสนิท [มันหมายความว่าอะไรกัน ตอนที่จู่ ๆ ผู้หญิงก็ไม่ยอมพูดอะไรเลย?]