เมื่อสังเกตเห็นแคทเธอรีนก่อนหน้านี้ วิลลี่ก็จ้องมองเธออย่างเคลิบเคลิ้ม เขาไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่ามีผู้หญิงที่หน้าตาสวยขนาดนี้อยู่ในเมลเบิร์น ความสวยของเธอจัดอยู่ในระดับต้น ๆ ต่อให้เธอจะอยู่ที่แคนเบอร์ราก็ตาม
“สวัสดีครับคุณโจนส์”
วิลลี่ยื่นมือออไปอย่างเป็นมิตร แคทเธอรีนเองยังรู้สึกแปลกใจที่รีเบคก้าหลอกใช้ประโยชน์จากคนตระกูลฮิลล์ได้
แคทเธอรีนไม่มีทางเลือกอื่นนอกเสียจากยื่นมือออกไปจับมือกับเขาด้วยความไม่เต็มใจ ด้วยรู้ว่าเธอไม่อาจทำให้เขาไม่พอใจได้
ใครจะไปรู้ว่าหลังจากที่วิลลี่จับมือของเธอ เขาจะแทะโลมเธอด้วยการใช้นิ้วก้อยไล้กับฝ่ามือของเธอ
สีหน้าของแคทเธอรีนเปลี่ยนไป เธอพยายามหดมือกลับเพื่อหนีจากการสัมผัสของเขา ทว่าเขาจงใจจับมือของเธอเอาไว้แน่น
“คุณโจนส์ คุณคิดจะจับมือผมอีกนานไหม?” วิลลี่ยิ้มออกมาด้วยความสุขุม
รีเบคก้าเม้มริมฝีปากของเธอเอาไว้ทันทีพลางอุทานขึ้น “นั่นเธอทำอะไรของเธอน่ะ แคทเธอรีน?”
พวกนักข่าวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ พรมแดงถ่ายภาพของทั้งสามคนเก็บไว้ทันที เมื่อสองพี่น้องตระกูลโจนส์ทะเลาะกันเพื่อแย่งคนจากตระกูลฮิลล์ เป็นข่าวที่หาได้ยาก
“ฉันก็อยากรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเหมือนกัน” ด้วยท่าทางใจเย็นของแคทเธอรีน ที่ไม่ได้แสดงอาการเย่อหยิ่งหรือเรียกร้องความสนใจ “พวกคุณรู้ว่าฉันเป็นผู้บริหารของฮัดสัน แล้วคิดกันไปเองว่าฉันจะหน้าด้านไปแย่งแฟนของญาติตัวเองอย่างนั้นเหรอคะ? อ๋อ ไม่นี่ เขาไม่ใช่แฟนของเธอด้วยซ้ำ เท่าที่ฉันจำได้ สตีเฟ่นไม่ใช่เหรอ ที่เป็นแฟนของเธอ?”
นักข่าวต่างรุมกันถาม
“จริงเหรอ? ความจริงแล้วสตีเฟ่นเป็นแฟนของรีเบคก้า? แล้ววันนี้ทำไมเธอถึงมากับวิลลี่ได้ล่ะ?”
“ตอนนี้เธอคบกับวิลลี่แล้ว เป็นไปได้ไหมที่เธอจะทิ้งสตีเฟ่น?”
“ก็เป็นไปได้นะ ก่อนหน้านี้เธอเป็นคู่หมั้นกับอีธานไม่ใช่เหรอ แต่พออีธานตกที่นั่งลำบาก เธอเลยกล่าวหาว่าเขานอกใจเธอทันที”
“น่ารังเกียจจังเลยอะ! วิลลี่ชอบผู้หญิงแบบนี้จริง ๆ เหรอ?”
ในตอนนั้นเองที่ใบหน้าของรีเบคก้าซีดเผือดลงราวกับกระดาษ วิลลี่ที่ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าเธอมีเรื่องอื้อฉาวมากมาย ท้ายที่สุดเขากลับทำให้ตัวเองต้องเดือดร้อน
โดยไม่สะทกสะท้าน แคทเธอรีนหลุดพ้นเป็นอิสระจากการเกาะกุมของวิลลี่และสะบัดมือด้วยความเจ็บปวด “คุณชายฮิลล์ คุณจับมือฉันแน่นจนฉันเจ็บ”
มือของหญิงสาวที่บอบบางอยู่แล้ว กลับกลายเป็นสีแดงในตอนนั้น
“แน่นอนค่ะ เธอเทียบคุณไม่ได้เลย อาจจะเป็นเพราะน้องสาวของฉันมีแฟนแล้ว แล้วเธอก็ซื่อสัตย์กับเขามาก” หลังจากที่อยู่กับวิลลี่มาได้สักพัก รีเบคก้าก็พอจะรู้ถึงงานอดิเรกที่แปลกประหลาดของเขา
แน่นอนว่า แววตาของวิลลี่แสดงความสนใจขึ้นมาทันทีที่เขาได้ยินแบบนั้น
เขาชอบแย่งผู้หญิงมาเป็นของเขาจริง ๆ ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อคิดถึงท่าทางร้อนแรงของแคทเธอรีนในตอนนั้น เธอดูเหมือนกุหลาบมีหนามที่ดูสวยงามกว่ารีเบคก้ามาก
เมื่อสังเกตเห็นถึงความลุ่มหลงภายในดวงตาของเขาแล้ว รีเบคก้าจึงยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น “ฉันทำให้เธอนอนกับคุณได้นะ ถ้าคุณต้องการ”
ฮ่าฮ่า! ก่อนหน้านี้รีเบคก้ามีชีวิตเหมือนสุนัข เธออยากให้แคทเธอรีนต้องมาประสบพบเจอเช่นที่เธอเจอเหมือนกัน
“คุณเป็นผู้หญิงที่ร้ายกาจมากนะ” วิลลี่มองเธอด้วยสายตาที่เยือกเย็น
“ความสุขของคุณสำคัญที่สุดค่ะ คุณไม่ต้องการสอนบทเรียนให้กับเธอเหรอคะ?” รีเบคก้าถามอย่างหยอกล้อ
วิลลี่เลิกคิ้วขึ้น เขาจุดบุหรี่ขึ้นสูบ แล้วพูดขึ้นอย่างร้ายกาจ “พวกผู้หญิงที่ทำให้ผมไม่พอใจต่างลงเอยด้วยสภาพที่เลวร้ายทั้งนั้น”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...