คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 245

ทุกคนตกอยู่ในความเงียบ หลังจากเงียบไปครึ่งนาที ผู้จัดการทั่วไปวูล์ฟพยักหน้า “ถ้าอย่างนั้นเราจะทำตามที่ประธานโจนส์พูด”

ในไม่ช้าเฟซบุ๊กของฮัดสันก็ได้เผยแพร่โพสต์อัปเดตสู่สาธารณะ

[รูปถ่ายถูกถ่ายมามากกว่าหนึ่งเดือนแล้ว แคทเธอรีน โจนส์ ถูกใส่ร้ายและจัดฉาก โชคดีที่เวสลีย์ โลว์ยอนส์ ปรากฏตัวขึ้นทันเวลาและช่วยประธานโจนส์ไว้ได้ แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาสองคน ตอนนี้พวกเขาทั้งคู่ยังคงเป็นเพื่อนสนิทกัน พวกเราหวังว่าทุกคนจะหยุดแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้]

จากนั้น เวสลีย์ก็ได้แชร์โพสต์นี้เป็นการส่วนตัว

[ในตอนนั้น ประธานโจนส์ถูกวางยา แต่เธอมีสติเร็วและแช่ตัวในน้ำเย็น เธอเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งมาก ผมหวังว่าทุกคนจะไม่เข้าใจผิด และทำร้ายเธอเพราะรูปเพียงไม่กี่รูป]

หลังจากโพสต์ถูกอัปโหลดไปแล้ว ผลตอบรับก็ออกมาดีอย่างน่าประหลาดใจ

คนจำนวนมากชื่นชมเวสลีย์ที่อบอุ่น อ่อนโยน และชื่นชมแคทเธอรีนที่เข้มแข็ง กล้าหาญ

บางคนจับคู่พวกเขา และบอกให้พวกเขาเป็นคู่รักแทนที่จะเป็นเพื่อนกัน ต่างพูดกันว่าพวกเขาเป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากที่สุดในโลกธุรกิจ

ในสำนักงานกฎหมาย

สำนักงานดูมืดครึ้ม

ฌอนใช้เวลาทั้งวันบนโทรศัพท์ ในตอนเช้าทุกคนตำหนิแคทเธอรีน แต่ลมก็เปลี่ยนทิศทันทีในช่วงบ่าย ทุกคนเรียกร้องให้แคทเธอรีนเป็นแฟนกับเวสลี่ย์

เขาทุบโทรศัพท์ของตัวเองด้วยความโกรธ “พวกคนบนโลกอินเทอร์เน็ตทุกวันนี้ไม่มีอะไรที่ดีกว่านี้ทำกันแล้วเหรอ? พวกเขาเป็นคู่ที่เหมาะสมกัน? พวกเขาตาบอดเหรอ?”

เฮดลีย์ที่กำลังยืนอยู่ด้านข้าง มองโทรศัพท์ที่พังอย่างช่วยไม่ได้ เขาคงจะต้องซื้อโทรศัพท์ใหม่อีกครั้ง ฌอนทำลายโทรศัพท์ไปกี่เครื่องแล้วนะ ตั้งแต่ที่เขามาอยู่ที่เมลเบิร์น?

“คุณชายฮิลล์ พวกคนบนโลกอินเทอร์เน็ตว่างมาก อย่าไปใส่ใจพวกเขาเลย”

ฌอนหรี่ตาลง เขาเองก็ไม่ได้อยากสนใจ แต่เขาก็อ่านสิ่งที่ผู้คนพูดถึงเกี่ยวกับเวสลีย์ โลว์ยอนส์ ว่าเขามีความรู้สึกลึกซึ้งต่อแคทเธอรีน และแคทเธอรีนก็มีความรู้สึกที่ดีต่อเวสลีย์ มีแม้กระทั่งคนแต่งเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ เกี่ยวกับพวกเขาทั้งสองคนว่าแอบรักกันและกัน

ชายและหญิงอยู่ในห้องด้วยกัน และผู้หญิงก็ถูกวางยาด้วย เขาจะเชื่อได้อย่างไร ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเวสลีย์กับเธอ?

เชสมองเขาอยากเห็นอกเห็นใจ ด้วยความสัตย์จริง เขาเองก็ค่อนข้างไม่เชื่อว่าแคทเธอรีนจะบริสุทธิ์

“เอ่อ… แคทเธอรีนเองก็เป็นเหยื่อเช่นกัน… ฉันได้ยินว่า รีเบคก้า โจนส์พาบอดี้การ์ดสองคนไปด้วยในตอนนั้น ถ้าเวสลีย์ โลว์ยอนส์ไม่ปรากฏตัว ผลที่ตามมาอาจจะแย่กว่านี้”

“นายหมายความว่าอะไร? นายกำลังพูดว่าฉันควรขอบคุณ เวสลีย์ โลว์ยอนส์เหรอ?”

สายตาเย็นชาของฌอนมองกวาด “ท้ายที่สุด เธอก็เป็นแค่คนโง่คนหนึ่ง เธอหลงกลของครอบครัวโจนส์ครั้งแล้วครั้งเล่า หลังจากนั้นเธอก็พยายามหลอกฉัน และกลายเป็นเพื่อนกับเวสลีย์ เธอทำเหมือนฉันเป็นคนโง่”

เชสเกาปลายจมูก “ยังไงก็ตาม ฉันตรวจสอบให้นายแล้ว มันขึ้นอยู่กับนายนะ ว่านายอยากที่จะเลิกกับเธอหรือเปล่า”

ฌอนไม่มีที่ระบายความโกรธอีก และจุดบุหรี่ขึ้นมา “คืนนี้มาดื่มกับฉันหน่อย”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!