คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 265

ทุกคนต่างตกใจแล้วรีบเรียกหมอเข้ามา

หมอตำหนิขึ้น “คนไข้เพิ่งผ่านการผ่าตัดใหญ่มา พวกคุณต้องไม่ทำให้เขาโกรธ พวกคุณอยากให้เขาตายหรือไง?”

ทุกคนเงียบลงทันที แม้แต่คุณผู้หญิงโลว์ยอนส์ก็สงบปากสงบคำด้วยความละอายใจ

เวสลีย์อ่อนเพลียมากจนเขาผล็อยหลับไปในทันที คุณผู้หญิงโลว์ยอนส์จ้องมองมาที่แคทเธอรีนอย่างไม่พอใจอีกครั้ง

แคทเธอรีนหลบสายตา “เลิกต่อว่าฉันสักทีเถอะค่ะ คุณผู้หญิง ฉันจะตอบแทนความดีของเขาค่ะ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะดูแลเรื่องอาหารการกินของเขาและชีวิตของเขาจนกว่าเขาจะมีภรรยา”

“แล้วถ้าเขาไม่มีภรรยาล่ะ?”

“เรื่องแบบนั้นจะไม่เกิดขึ้นค่ะ”

คุณผู้หญิงโลว์ยอนส์ประชดประชัน “ใครจะเต็มใจเป็นภรรยาของผู้ชายที่ไม่สมประกอบได้ลง? ถ้าไตของเขามีปัญหาขึ้นมา เขาอาจจะตายก่อน ยิ่งไปกว่านั้น ฉันไม่คิดว่ามีใครในโลกนี้ยอมเสี่ยงชีวิตเพื่อช่วยเธออีกแล้ว”

“...”

แคทเธอรีนยังคงเงียบอยู่สักพักแล้วพูดออกมาช้า ๆ ด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “ค่ะ ฉันสัญญาว่าฉันจะแต่งงานกับเขา”

...

ในคาเฟ่

เมื่อเฟรยาได้รู้ข่าว เธอก็เกือบทำกาแฟหก “นี่เธอบ้าไปแล้วเหรอ? เธอคิดจะตอบแทนบุญคุณด้วยการสละชีวิตทั้งชีวิตของเธอเลยเหรอ?”

“ฉันเป็นหนี้ชีวิตเขา”

แคทเธอรีนจิบกาแฟที่มีรสชาติขมมาก “ยิ่งไปกว่านั้น รูปของพวกเราก็ยังถูกเผยแพร่ไปทั่วแล้ว ทุกคนเข้าใจว่าเรากำลังคบหากันอยู่ แถมเขายังต้องเสียไตไป เพราะช่วยชีวิตฉัน...”

ในคืนนั้น แคทเธอรีนรื้อกระเป๋าเดินทางของเธอ เมื่อเธอเปิดออก จู่ ๆ เธอก็พบสร้อยคอราชินีอยู่ภายใน

ตอนนั้นเธอคงรีบเก็บของจนลืมตรวจดูให้ดี ๆ น่าแปลกที่เธอนำสร้อยคอติดมาด้วย

เมื่อคิดว่าสร้อยเส้นนี้มีราคาแพง เธอจึงไม่อาจเก็บสร้อยเส้นนี้เอาไว้ได้

วันรุ่งขึ้น เธอขับรถมาที่วิลล่าอีกครั้ง เธอใช้เวลาอยู่นานในการกดกริ่งที่หน้าประตู ทว่ากลับไม่มีใครมาเปิดประตู

“คุณไม่ต้องกดหรอกครับ เจ้าของเขาไม่ได้อยู่ที่เมลเบิร์นแล้ว” ผู้ชายที่สวมชุดสูทสีดำยืนอยู่ด้านหลังของเธอ

“คุณเป็น...”

“ผมเป็นตัวแทนขายอสังหาริมทรัพย์ ผมมาถ่ายรูปวิลล่าสองสามรูปเพื่อแชร์ขายลงในช่องทางออนไลน์” เขายิ้มพร้อมกับพูดขึ้น “เจ้าของบอกว่าเขาต้องการขายในราคาไม่แพง ด้วยทำเลที่ตั้งและการออกแบบ ผมเชื่อว่าไม่นานก็ขายออกแล้วครับ”