คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 337

ในเวลาเพียงไม่นาน ข่าวเกี่ยวกับเลียมก็ทะยานขึ้นสู่อันดับต้น ๆ ของคำค้นหายอดนิยม

หัวข้อต่าง ๆที่สื่อแพร่กระจายปรากฏขึ้นในโลกออนไลน์

#LiamHillDisappearance [ฉันได้ยินมาว่าเลียม ฮิลล์ ถูกพี่ชายของตัวเองบังคับให้ไปที่ประเทศเอฟ ตอนนี้มีสงครามเกิดขึ้นในประเทศเอฟอยู่บ่อยครั้ง เห็นได้ชัดว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาถูกส่งไปประเทศเอฟในตอนนี้]

#LiamHillDisappearance [ฉันได้ยินว่ามีการปะทะและเกิดการระเบิดขึ้นเมื่อเช้านี้ อีกทั้งยังมีผู้ได้รับบาดเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก คุณชายฮิลล์คนรองอาจจะกำลังลำบากอยู่ก็ได้]

#LiamHillDisappearance [คุณชายฮิลล์คนโตโหดร้ายเกินไปแล้วนะ ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นเป็นของเขาแล้วนี่ แต่เขาก็ไม่ละเว้นแม้กระทั่งน้องชายของเขาเอง]

[คุณชายฮิลล์คนรองเป็นคนดี เขาให้ความช่วยเหลือพื้นที่ยากจนและบริจาคเงินเพื่อสร้างโรงเรียนอยู่บ่อย ๆ คุณชายฮิลล์คนโตโหดร้ายเกินไป!]

[ความเห็นข้างบนอย่างเจ๋ง คุณกล้าแฉเรื่องของคุณชายฮิลล์คนโตจริง ๆ เหรอ? คุณไม่กลัวว่าคุณจะมีเรื่องเกิดขึ้นทีหลังหรือไง?]

[ฮ่า ๆ คำพูดของคุณชายฮิลล์คนโตไม่ใช่ประกาศิตนี่ ถ้าฉันถูกแบนหรือถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเรา ก็ไม่แปลกใจหรอก ยังไง คุณชายฮิลล์คนโตก็สามารถใช้เส้นสายได้อยู่แล้ว]

ภายในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ จำนวนความคิดเห็นในแฮชแท็กก็มากกว่า 300ล้านความคิดเห็น

ใบหน้าของแคทเธอรีนเริ่มซีดลง

เลียมประสบอุบัติเหตุอย่างนั้นเหรอ?

ถ้าเลียมไม่ช่วยเธอ เขาก็คงไม่ถูกฌอนส่งไปที่ประเทศแบบนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นความผิดของเธอเอง

...

ที่ฮิลล์ คอร์ปอเรชั่น

ฌอนเพิ่งมาถึงที่ชั้นบนเมื่อลีอาทักทายเขาด้วยการตบหน้า

เขาจับมือของเธอเอาไว้ ผมเผ้าของลีอายุ่งเหยิง ทั้งดวงตาของเธอแดงก่ำด้วยความโกรธ “ฌอน ฮิลล์ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับเลียม ฉันจะฝังแกไปกับน้องด้วย!”

ฌอนเย้ยหยัน

ก่อนที่เขาจะขึ้นเครื่องบิน เขาโทรหาแคทเธอรีน “ทำตัวตี ๆ ผมต้องไปจัดการเรื่องธุรกิจสักสองสามวัน ทานยาให้ครบ และอยู่บ้านอย่างเชื่อฟัง”

หลังจากเงียบอยู่สักพัก แคทเธอรีนก็ถามออกมาเบา ๆ “คุณ… ให้เลียมมีชีวิตอยู่ได้ไหมคะ?”

เขารู้สึกราวกับว่ามีบางอย่างแตกสลายอยู่ภายในอกของเขา หัวใจของฌอนหม่นหมองและเยือกเย็น ทุกคนที่เขารักรอบตัวของเขาไม่มีใครเชื่อใจเขา รวมถึงเธอด้วย ทุกคนต่างพูดว่าประเทศเอฟอันตราย ทว่ากลับไม่สนใจทั้ง ๆ ที่เขากำลังจะไปที่นั้น

“...รู้แล้ว”

เขาหัวเราะและไม่ต้องการจะอธิบายอีก ไม่มีประโยชน์อยู่แล้ว

หลังจากวางสายแล้ว เขาก็หันไปหาเฮดลีย์ “นายเอายาที่ฉันเคยกินมาหรือเปล่า?”

เฮดลีย์ตกใจ เมื่อนึกถึงได้ว่าเชสเตอร์บอกว่าอาการของฌอนอาจจะกำเริบได้ ในที่สุดเขาก็ส่งยาให้

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!