คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 341

แคทเธอรีน “...”

จองโรงภาพยนตร์ทั้งโรงเพื่อดูหนัง... ตามที่คิดเอาไว้ว่าเขาเป็นผู้มีอิทธิพล หรือบางทีเขาแค่ไม่อยากให้คนอื่นเห็นเขาไปที่โรงภาพยนตร์กับเธอ

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฌอนพาเธอมาที่โรงภาพยนตร์ของนอร์ทเทิร์นสกาย มอลล์ ผู้จัดการโรงหนังมาต้อนรับพวกเขาเป็นการส่วนตัว แล้วพาพวกเขาไปที่ห้องโถงวีไอพีของคู่รัก

แคทเธอรีนเลือกดูหนังแอคชั่น เพราะมีดาราชายที่เธอชอบร่วมแสดงด้วย เธอตั้งใจจะดูหนังเรื่องนี้กับเฟรยา

ระหว่างที่ดูหนังอยู่นั้น ฌอนกอดเธอไว้แนบอก แผ่นหลังของแคทเธอรีนรู้สึกไม่สบายเมื่อเวลาผ่านไปนาน ทว่าฌอนก็ยังไม่สังเกตเห็น โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นสองครั้ง และเธอสังเกตเห็นว่าสายแรกมาจากเมลานี่ ในขณะที่สายต่อมามาจากคุณผู้หญิงฮิลล์

เขาปิดเสียงโทรศัพท์พลางโยนมันลงในกระเป๋าของเขา เขาก้มศีรษะลงถามเธอ “คุณชอบหนังแบบนี้เหรอ?”

“งั้นมั้งคะ” จริง ๆ แล้วเธอชอบความรู้สึกที่ได้ดูหนังร่วมกับคนอื่น ๆ ในโรงหนัง

“ผมจะพาคุณมาดูบ่อย ๆ เมื่อผมมีเวลาว่าง” มือของฌอนบีบเอวบางของเธอเบา ๆ “ยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?”

แคทเธอรีนคิดว่าเขาอยากจะมีอะไรกับเธอคืนนี้ ร่างบางของเธอเกร็งขึ้นมา “ฉันต้องการเวลา อย่างน้อยหนึ่งเดือนค่ะ”

“ฌอนลดสายตาลงและจ้องมองไปที่อย่างลึกซึ้ง “คุณไม่ต้องเตือนผมหรอก หมอบอกผมแล้วครับ ที่ผมถามเพราะหมอไลล์บอกว่าวันนี้คุณยังเจ็บอยู่”

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ไม่เจ็บแล้ว” แคทเธอรีนพูดอย่างตรงไปตรงมา

ฌอนรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาพลางดึงเธอให้นั่งลงบนตักของเขา เขาจุมพิตเธอด้วยความอ่อนโยน แล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันนุ่มนวล “ผมสัญญา ว่าผมจะไม่ทำแบบนั้นอีกแล้ว”

“อืม”

แคทเธอรีนไม่เชื่อเขา สิ่งที่เสียไปแล้วไม่อาจเรียกคืนกลับมาได้

หลังจากที่ดูหนังเสร็จแล้ว ฌอนก็พาเธอกลับไปยังนิวเมโทรโพลิส พาร์ค

เธออดที่จะถามขึ้นไม่ได้ “คุณออกมาหนึ่งสัปดาห์แล้วนะคะ คุณไม่กลับไปที่คฤหาสน์หลังเก่าหน่อยเหรอคะ?”

“ไม่กลับ”

“ครับ ผมโดนคนร้ายจับตัวไป” เลียมยิ้มเศร้า ๆ “ผมอดอาหารหลายวัน แถมยังได้รับบาดเจ็บอีกด้วย”

“ฉันขอโทษนะคะ” แคทเธอรีนรู้สึกผิด ถ้าเขาไม่ให้ความช่วยเหลือกับเธอ เขาก็จะไม่ถูกฌอนโกรธ

“คุณขอโทษเรื่องอะไรครับ?” เลียมหัวเราะออกมา “ผมแค่โชคร้ายเอง”

“เลียมคะ แล้ววันนี้คุณดีขึ้นหรือยัง?”

ที่หน้าประตู ลีอาและเมสันเข้ามาด้วยกัน แคทเธอรีนคิดไม่ถึงว่าจะเจอพวกเขาและรีบลุกขึ้นยืน เธออดที่จะจ้องมองไปที่เมสันไม่ได้ เขาเป็นพ่อเลี้ยงของฌอนใช่ไหม? เขาดูค่อนข้างอ่อนโยนและหล่อเหลา

“ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้?” ลีอาทำหน้าไม่พอใจเมื่อเธอเห็นแคทเธอรีน

“คุณแม่รู้จักเธอเหรอครับ?” เลียมยิ้ม “เธอเป็นคนที่ผมเล่าให้คุณแม่ฟังก่อนหน้านี้ไงครับ เธอคือคนที่รถเบรกแตกแล้วเกือบตาย แต่สุดท้ายแล้ว เธอใช้ความกล้าหาญและมีสติช่วยชีวิตของเธอเอาไว้ เธอชื่อ แคทเธอรีน โจนส์ ครับ”

“อ๋อ” ลีอาไม่เคยเห็นลูกชายของเธอชื่นชมผู้หญิงคนไหนแบบนี้เลย เธอขมวดคิ้วเข้าหากัน