คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 370

“แน่ล่ะ ไม่มีประโยชน์จะมาอายตอนนี้” ควีนนี่พูดขณะที่กระตุกยิ้มเย้ย “ฌอนต้องเจอปัญหาคราวนี้ก็เพราะเธอ”

“ปกติเขาเป็นคนค่อนข้างจะใจเย็น แล้วทำไมเขาถึงเป็นแบบนี้ไปได้?” สเปนเซอร์พูดพลางครุ่นคิด “คุณพ่อคุณแม่ทุ่มเทกับเขามากนะครับ”

คุณท่านฮิลล์ตบโต๊ะด้วยความไม่พอใจ “เธออยู่ในออสเตรเลียไม่ได้อีกแล้ว ตอนนี้ฉันจะให้ทางเลือกกับเธอสองทาง ฉันจะให้ตั๋วเครื่องบินเธอเพื่อออกจากเมลเบิร์นไปโดยไม่ต้องกลับมาอีก ฉันจะถอนสัญชาติออสเตรเลียของเธอออก หรืออีกทางเลือกหนึ่งคือเธออยู่ที่นี่ แต่ฉันจะทำให้เธอตกนรกทั้งเป็น”

แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นทันที และรู้สึกมึนงงไปครู่หนึ่ง

ออกจากออสเตรเลียและเสียสัญชาติออสเตรเลียอย่างนั้นเหรอ?

เธอไม่เคยคิดหนีไปจากฌอนเมื่อเขาทรมานเธอก่อนหน้านั้น ทว่าในตอนนี้ เธอรู้แล้วว่าฌอนไปสร้างความบาดหมางกับทุกตระกูลผู้ทรงอิทธิพลในแคนเบอร์ราเพื่อช่วยเหลือเธอ เธอไม่คิดว่าเธอจะจากไปด้วยความรู้สึกที่ติดค้างเช่นนี้

“ดิฉันอยากทราบว่าเกิดอะไรขึ้นกับฌอนค่ะ” หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็กำมือแน่น “พวกคุณจะช่วยเขาไหมคะ?”

“มันก็ขึ้นอยู่กับเขา ถ้าเขายังคงดื้อรั้นอยู่แบบนั้น ฉันจะตัดขาดจากหลานชายคนนี้”

คุณท่านฮิลล์แหวขึ้นมา “ถึงยังไง ชื่อเสียงของเขาก็เสื่อมเสียไปตั้งแต่เขาหักมือคุณชายเก้าคนจากตระกูลผู้มีอิทธิพลในแคนเบอร์ราแล้ว ตอนนี้ชนชั้นสูงทุกคนต่างคว่ำบาตรเขา และตระกูลเหล่านั้นกำลังกดดันครอบครัวของเรา เมื่อคิดดูแล้วว่าเขาได้ทำลายชื่อเสียงของวงศ์ตระกูลที่มีมาเป็นร้อยปี เขาคงจะโชคดีถ้ารอดมาได้”

แคทเธอรีนกวาดสายตามองสมาชิกทุกคนของตระกูลฮิลล์ เธอสังเกตเห็นว่าไม่มีใครแสดงท่าทางว่าเป็นห่วงฌอนเลย รวมไปถึงลีอา ที่เป็นแม่ผู้ให้กำเนิดฌอน

ทันใดนั้นเอง เธอก็รู้สึกเห็นใจฌอนขึ้นมา ถ้านี่คือสภาพแวดล้อมที่เขาเติบโตขึ้นมา ก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่เขาจะเย็นชาและเข้าถึงยากแบบนั้น

“ฌอนเป็นหลานชายของคุณนะคะ ชื่อเสียงหรือความสัมพันธ์ในครอบครัวตระกูลฮิลล์อันไหนสำคัญมากกว่ากันหรือคะ?”

แคทเธอรีนลุกขึ้นยืนด้วยทนไม่ไหวกับพวกตระกูลฮิลล์อีกต่อไปแล้ว “พวกคุณทุกคนก็เป็นตา เป็นยาย และเป็นแม่แท้ ๆ ของเขา คุณทำตัวเฉยเมยแบบนี้ได้ยังไง? คุณโปรดปรานเขาเมื่อเขานำชื่อเสียงและผลประโยชน์มาสู่ตระกูลได้ ทว่าในตอนนี้เขาตกต่ำลง คุณกลับรังเกียจเขาและทอดทิ้งเขา แทนที่จะช่วยเหลือเขา ในที่สุดเรื่องนี้ก็เปิดหูเปิดตาฉันให้เห็นว่าตระกูลฮิลล์เป็นยังไง”

“แกกล้าดียังไง!”

คุณท่านฮิลล์เดือดดาลด้วยความโกรธจึงคว้าแก้วกาแฟแล้วขว้างใส่หัวของเธอ

“อ๋อ ไม่เป็นไรเลยค่ะ ฉันเคยไปที่ที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นอีกค่ะ” แคทเธอรีนยังคงใจเย็นโดยไม่มีความเกรงกลัวบนใบหน้าของเธอเลย

เลียมชื่นชมนิสัยของเธอมากยิ่งขึ้น ทว่าเขาหวังว่าเธอจะไม่เลือกอยู่ต่อ “ไม่มีประโยชน์ที่จะอยู่ที่นี่ คุณจะเสียอิสรภาพตลอดไป”

“อย่างน้อย ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของฉันจะไม่ตามราวีฉัน” ดวงตาของแคทเธอรีนสงบนิ่ง

“แกยังมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีอยู่อีกเหรอ?” วาเลรี่เย้ย

“พวกคุณทุกคนไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกทั้งรักทั้งเกลียดระหว่างดิฉันกับฌอนหรอกค่ะ” แคทเธอรีนตอบอย่างไม่ไยดี

“งั้นก็พาเธอไปที่ห้องใต้ดินแล้วขังเธอเอาไว้” คุณท่านฮิลล์ตะโกนสั่งขณะที่โบกมือ

บอดี้การ์ดพาแคทเธอรีนออกไปด้วยการผลักเธอ