คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 396

11:00 น.

ฌอนกลับมาจากที่ทำงานเพื่อมารับแคทเธอรีน

เธอก้าวไปด้านหน้าเพื่อจับมือเขา และดวงตาของเธอเป็นประกายราวกับดวงดาวบนท้องฟ้าในยามค่ำคืน “ฉันชอบชุดราตรีนี้มากเลยค่ะ”

“นั่นคือสิ่งที่สำคัญ”

เขาพูดพร้อมกับยักคิ้ว ตราบใดที่เธอพอใจ มันก็คุ้มค่าสำหรับเขาที่ใช้เวลาทั้งคืนเพื่อขโมยชุดราตรีนี้จากเมลานี่

ระหว่างทางไปโรงแรม รถมาจอดที่สี่แยกเพื่อรอให้ไฟจราจรเปลี่ยนเป็นสีเขียว

ทันใดนั้น แคทเธอรีนก็สังเกตเห็นบางอย่างด้านนอกหน้าต่างและรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรง “จอดที่ด้านหน้าของถนน ฉันอยากได้บางอย่างจากร้านขายยา”

“คุณอยากได้อะไร? เดี๋ยวผมไปเอง” ฌอนมองเข้าไปที่ดวงตาเธอ

“อืม... ยาคุมกำเนิด” เธอตอบอย่างไม่เป็นธรรมชาติ

“อันที่จริง เราคิดเรื่องมีลูกกันได้แล้ว” เขาพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ผมจะเป็นพ่อที่ดี”

“...” เธอไม่มีคำพูดใดจะตอบเขา ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่มั่นคงเกินไปสำหรับการมีลูก

นอกจากนี้เธอยังต้องดูแลปัญหามากมาย

“ฉันไม่อยากมีลูกตอนนี้ ฉันยังเป็นเด็กอยู่เลยในอายุเท่านี้” เธอพูดแล้วหันหน้าหนี น้ำเสียงของเธอบ่งบอกถึงความตั้งใจ

“ก็ได้ ผมจะไปเอายามาให้”

รถจอดที่ริมถนน ฌอนเดินเข้าร้านขายยาตามลำพัง “ผมต้องการวิตามินซีแบบเม็ดและยาคุมกำเนิด”

พนักงานขายที่ร้านขายยายื่นสิ่งที่เขาต้องการให้

ในตอนนั้นเอง เขาก็สับเปลี่ยนเม็ดยาด้านในขวดต่อหน้าพนักงานขาย

โรงแรมระดับห้าดาวริมทะเลเพียงแห่งเดียวที่เพิ่งถูกสร้างขึ้นเมื่อไม่กี่ปีที่ผ่านมา

มันมีชายหาดส่วนตัวและร้านอาหารเจ็ดแห่งที่เสิร์ฟอาหารเลิศรสจากทั่วทุกมุมโลก

เศรษฐีและคนมีชื่อเสียงจำนวนมากชอบจัดงานแต่งงานฟุ่มเฟือยของพวกเขาในสถานที่ยอดนิยมแห่งนี้

พิธีหมั้นถูกจัดขึ้นที่ชายหาดและสวนส่วนตัว

เมลานี่กำลังมีความสุขกับคำชมเชยจากแขกของเธอ

“ชาร์ลีใจกว้างมากที่จองทั้งโรงแรมเพื่อคุณ” อาไอรีนพูดด้วยรอยยิ้ม

“ใช่เลยเมลานี่ ฉันอิจฉาจัง” อีวอน ยูล ลูกพี่ลูกน้องของเมลานี่พูดย้ำ

“คุณสองคนก็พูดเกินไป ความจริงแล้ว ชาร์ลีเป็นผู้ลงทุนของโรงแรมแห่งนี้ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่จองสถานที่ทั้งหมด” เมลานี่อวดราวกับว่าเธอกำลังพูดถึงพระราชวังแวร์ซาย