คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 406

ในที่สุดฌอนก็ถอนริมฝีปากออกจากริมปากแดงระเรื่อของแคทเธอรีนอย่างไม่เต็มใจนัก

หญิงสาวยังคงได้ลิ้มรสชาติของเขาบนริมฝีปากของเธอ เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยความเขินอาย และรู้สึกแปลกใจที่หน้าต่างถูกลดลงครึ่งบาน “ฉันคิดว่า… ฉันได้ยินเสียงรถขับผ่านไปก่อนหน้านี้...”

หญิงสาวรู้สึกอยากจะฆ่าตัวตายเสียเดี๋ยวนั้น ก่อนหน้านี้มีใครเห็นพวกเขาหรือเปล่านะ?

“อืม” แววตาของชายคนนั้นเป็นประกายก่อนที่เขาจะเผยรอยยิ้มออกมา “ไม่ผิดหรอกที่สามีภรรยาจะจูบกัน”

หญิงสาวกัดริมฝีปากของเธอ ‘เรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการที่จะแต่งงานหรือยังไม่ได้แต่ง ฉันไม่ได้หน้าด้านอย่างคุณสักหน่อย’ เธอคิดในใจ

“เมื่อกี้นี้... คุณจับมือผมเอาไว้ทำไม?” เขาจ้องมองไปที่เธอ

ความอับอายเข้ามาแทนที่บนใบหน้าอันสับสนของเธอในเวลาชั่วครู่ต่อมา

“ฉันไม่รู้ว่าคุณพูดถึงอะไรค่ะ” เธอมองไปที่ด้านข้าง

“ผมพูดถึงตอนที่ตระกูลฮิลล์สนับสนุนให้ผู้อำนวยการเออร์ไวน์หักแขนผม” เขาโน้มตัวไปหาเธอพลางหัวเราะเบา ๆ ใกล้ใบหูของเธอ “คุณสงสารผมเหรอ?”

“เปล่าค่ะ เลิกหลงตัวเองเถอะค่ะ” ด้วยความอึดอัดใจ เธอจึงเปลี่ยนหัวข้อสนทนาอย่างกะทันหัน “คุณยังจะทำงานร่วมกับผู้อำนวยการเออร์ไวน์และคนอื่น ๆ อยู่อีกไหมคะ?”

“ไม่ครับ”

“แต่ในประเทศของเราพวกเขาทำงานให้กับบริษัทใหญ่นะคะ...”

“ในยุคที่เทคโนโลยีล้ำหน้าไปอย่างรวดเร็วแบบนี้ นวัตกรรมที่สร้างขึ้นจากข้อมูลที่ล้าสมัยไม่สามารถทำให้บริษัทอยู่รอดได้นะ” เขาอธิบายอย่างสื่อความหมาย “ผมได้เรียนรู้เรื่องบางอย่างจากเหตุการณ์ในครั้งนี้ ผมวางแผนจะช่วยให้บริษัทใหม่ ๆ เติบโตขึ้นด้วยการลงทุนกับบริษัทเหล่านั้นในฐานะผู้ถือหุ้น มันถึงเวลาแล้วล่ะ ที่พวกบริษัทเก่าล้าสมัยซึ่งใช้ประโยชน์จากสิ่งแวดล้อมรอบตัวจะต้องหลีกทางไป”

หญิงสาวเข้าใจได้แทบจะในทันที “คุณอยากจะสร้างอาณาจักรธุรกิจที่เป็นของคุณคนเดียว ที่ที่คุณยืนอยู่จุดสูงสุดของยอดพีระมิด”

“คุณจะว่าแบบนั้นก็ได้ ผมไม่อยากเอาอกเอาใจใครในการทำธุรกิจ” ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความมุ่งมั่น ขณะที่น้ำเสียงของเขาแฝงไปด้วยอำนาจ

แคทเธอรีนสูดหายใจเข้าลึก ๆ

ความทะเยอทะยานของผู้ชายคนนี้มีมากเกินกว่าที่เธอคิดเอาไว้

ดูราวกับว่าเขากำลังจะเปลี่ยนแปลงเมืองแคนเบอร์รา

อย่างไรก็ตาม... เธอสามารถรับมือผู้ชายแบบฌอนได้จริง ๆ หรือเปล่า? ไม่ต้องสงสัยเลยว่าผู้หญิงมากมายจะต้องโผเข้าหาอ้อมกอดของเขาทันทีที่เขาได้สถานะภาพสูงสุดของเขาคืนมา

“โจเอล ไอ้สารเลว!” นิโคลาคุกเข่าลงกับพื้นและเริ่มร้องไห้เสียงดัง

หลังจากนั้นไม่นาน โทรศัพท์ของเธอก็เริ่มดังขึ้น เธอเห็นหมายเลขโทรศัพท์พลางตะโกนในโทรศัพท์ “ตอนนี้แกอยากได้อะไรอีก?”

“โจเอลคุยกับทนายความเรื่องการแบ่งหุ้นส่วน แคทเธอรีนได้ 35% ในขณะที่เมลานี่ได้ 5%”

“อะไรกัน?” เธอกำลังจะคุมสติเอาไว้ไม่อยู่ “เขาดูแลลูกนอกกฎหมายเป็นอย่างดี แต่กลับพยายามจะหย่ากับฉัน โจเอลไอ้คนเลือดเย็น อย่างน้อยที่สุด ฉันก็อยู่กับเขามาตั้ง 20 ปี!”

“คราวนี้เขาได้ตัดสินใจแล้วจริง ๆ ผลที่ตามมาจะต้องเลวร้ายถ้าข้อตกลงนี้เห็นชอบด้วยกฎหมาย”

“แล้วเราควรจะทำยังไง?” เธอรู้สึกหงุดหงิดจริง ๆ

“ทางเลือกที่เรามีในตอนนี้คือต้องทำให้โจเอล ยูลตายเท่านั้น”

สิ่งนี้ทำให้เธอตกใจ

“คิดถึงสิ่งที่เขาทำกับคุณและลูกสาวของคุณไว้”