คุณผู้หญิงฮิลล์อุตส่าห์เตรียมตัวเองสำหรับความไม่เป็นมิตรของฌอนระหว่างทางมาที่นี่ แน่นอนว่าเธอไม่ได้คาดคิดว่าจะเห็นเขาในท่าทางสงบและเบิกบานอย่างเป็นธรรมชาติเช่นนี้
คู่รักหนุ่มสาวสังเกตเห็นหญิงชราเมื่อพวกเขาเข้ามาในบ้าน
ทันใดนั้นรอยยิ้มบนใบหน้าของฌอนก็หายไป ดวงตาของเขาเผยให้เห็นถึงความเฉยเมยและการตั้งรับ
คุณผู้หญิงฮิลล์รู้สึกราวกับว่ามีเข็มกำลังทิ่มแทงหัวใจของเธอ
“สวัสดีค่ะ คุณยาย” แคทเธอรีนทักทายหญิงชราด้วยความอ่อนโยนกับว่าไม่เคยมีเรื่องราวเกิดขึ้นระหว่างพวกเขามาก่อน
หญิงชราเพียงแต่มองเธอด้วยสายตาเย็นชา ปฏิเสธที่จะแสดงความคิดเห็น
ความไม่ไว้วางใจปกคลุมไปทั่วใบหน้าของฌอน “ถ้าคุณมาที่นี่เพื่อที่จะหยาบคายกับภรรยาผม อย่างนั้นก็เชิญออกไป”
“แก...” คุณผู้หญิงฮิลล์พูดตะกุกตะกักไปด้วยความโกรธ “ฉันเป็นยายของแกนะ แกจะมีความสุขหลังจากที่เห็นฉันตายเท่านั้นหรือไง?”
“ทั้งหมดที่ผมรู้คือครอบครัวฮิลล์เป็นคนซ้ำเติมบาดแผลของผม ผมจะยังติดอยู่ที่โรงพยาบาลจิตเวชถ้าไม่ใช่เพราะเคธี่” มุมปากของเขายกขึ้นเป็นรอยยิ้มประชดประชัน “ถ้าพวกคุณทั้งหมดยังเห็นผมเป็นครอบครัว งั้นอย่างน้อยที่สุดที่พวกคุณสามารถทำได้คือแสดงความเกรงใจต่อเธอบ้าง”
คุณผู้หญิงฮิลล์รู้สึกหงุดหงิด
แคทเธอรีนพูดอย่างนุ่มนวลเมื่อเห็นแบบนั้น “คุณยายคะ ฉันควรจะเป็นคนที่รู้สึกโกรธที่ใบหน้าของฉันเสียโฉมเพราะครอบครัวของคุณนะคะ ฉันสมควรได้รับสิ่งไม่ดีทั้งหมดนี้ เพียงเพราะฉันมาจากครอบครัวที่ไม่มีอำนาจเท่ากับครอบครัวฮิลล์เหรอคะ?”
คุณผู้หญิงฮิลล์อ้าปากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฌอนขัดจังหวะขึ้นมาก่อนที่เธอจะมีโอกาสนั้น “ผมเป็นคนตามรังควานเธอมาตั้งแต่ต้น ดังนั้นหยุดคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์ เธอไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของผมเลยตอนที่เธอเจอผมครั้งแรก ผมยังเดทกับเมลานี่หลังจากนั้นเพื่อทำให้เธอหึงอีกด้วย”
“แกทำแบบนั้นกับเมลานี่ได้อย่างไร?” เสียงของหญิงชราเผยให้เห็นถึงความไม่พอใจ
ฌอนพ่นลมหายใจทางปากและคุณผู้หญิงฮิลล์ก็ยังคงเงียบเช่นกัน
หลังจากที่แคทเธอรีนหายเข้าไปในครัว คุณผู้หญิงฮิลล์ก็สั่งให้ทนายความเอาแบบฟอร์มโอนหุ้นออกมา “นี่จากคุณตาของแก แกจะมีสิทธิ์ควบคุมฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นทั้งหมดหลังจากเซ็นมัน ตาของแกและฉันจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องต่าง ๆ ของบริษัทตั้งแต่นี้เป็นต้นไป”
เขาเซ็นเอกสารโดยไม่ลังเล “นับตั้งแต่ที่น้าวาเลรี่เข้ารับตำแหน่ง ไม่เพียงแต่เธอจะไม่ปรับปรุงธุรกิจในฮิลล์ประกันภัยเท่านั้น แต่ยอดขายก็ตกลงไปจนถึงจุดต่ำสุดด้วย เธอควรเกษียณก่อนกำหนด พักผ่อนและมีความสุขกับโบนัสประจำปีอยู่ที่บ้านนะครับ”
หญิงชราสะดุ้งก่อนที่จะตะโกนออกมาว่า “แกทำแบบนี้ เพราะเธอเป็นสาเหตุที่ทำให้ใบหน้าของแคทเธอรีนเสียโฉมเหรอ...”
“แล้วถ้ามันเป็นอย่างนั้นล่พฃะครับ? คุณยายอดทนกับเธอได้ แม้ว่าเธอจะทำร้ายคนอื่นเพราะเธอเป็นลูกสาวของคุณยาย แต่เธอไม่ใช่ลูกสาวของผมนี่” เขาตอบกลับอย่างเฉยเมย
“แต่เธอเป็นน้าของแก ยังไงก็ตาม...” คุณผู้หญิงฮิลล์ถอนหายใจยาว “นอกจากนี้ ยอดขายเดือนที่แล้วของเธอก็ดีขึ้น...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...