ถ้าแคทเธอรีนยังสู้ซาร่าไม่ได้ทั้ง ๆ ที่เธอตายไปแล้ว แล้วจะเป็นอย่างไรถ้าเธอยังมีชีวิตอยู่
...
ในโรงพยาบาล
ฌอนได้สติฟื้นขึ้นมา
มือของเขามีสายน้ำเกลือที่หยดผ่านท่อเชื่อมติดอยู่
เขากะพริบตาสองสามครั้ง เขาได้ยินเสียงของร็อดนีย์จากอีกห้องหนึ่ง
“ฉันพูดแต่แรกแล้วว่าแคทเธอรีนไม่ใช่คนดี ฌอนป่วยหนักอยู่ แต่เธอก็ยังส่งใบหย่ามาให้ นี่เธอไม่ได้สนใจเขาเลยนะ”
“เบาเสียงของนายลงหน่อย จะเกิดอะไรขึ้นถ้าเขาตื่นขึ้นมาได้ยินนายเข้า?”
“เป็นความผิดของฉันหรือไง? เธอมันเนรคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่เขามอบให้เธอ แล้วเธอยังพยายามจะมาแข่งกับคนที่ตายไปแล้วอีก”
“...”
“คุณชายคนโต คุณตื่นแล้ว” เชลลีที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ร้องเรียกขึ้นมาเมื่อเขาลืมตา
บทสนทนาที่ห้องข้าง ๆ หยุดลง หลายนาทีต่อมา ทั้งร็อดนีย์และเชสเตอร์ก็เข้ามาในห้องอย่างเก้ ๆ กัง ๆ
“เอาใบหย่ามาให้ฉันดู” เขายื่นมือออกไป
ร็อดนีย์ส่งกระดาษให้เขาหลังจากที่ลังเลอยู่บ้าง ฌอนกวาดสายตาอ่านเอกสาร ซึ่งระบุว่าแคทเธอรีนไม่ได้ต้องการอะไร เธอเต็มใจที่จะหย่าโดยไม่ต้องการอะไรเลยตราบใดที่เขาเซ็นชื่อยินยอมลงในกระดาษ
เขาจับกระดาษแล้วฉีกมันออกจากกันในทันที
ทุกคนมีท่าทีกับเรื่องนี้แตกต่างกันไป ทว่าเชลลีพยายามปลอบเขา “คุณชายฮิลล์คะ ไม่ต้องกังวลนะคะ คุณผู้หญิงทำแบบนี้เพียงเพราะเธอโกรธค่ะ เธอจะต้องเสียใจที่ทำแบบนี้ลงไปหลังจากที่เธอใจเย็นลงแล้ว”
“บางทีแชริตี้อาจจะทำให้เธอเข้าใจผิด” เชสเตอร์ขมวดคิ้ว
“แชริตี้ นีสัน...” ฌอนกำมือแน่น “ฉันจะไม่ใจดีกับเธออีกแล้ว กระจายข่าวออกไปให้ทั่วว่าฉันต้องการให้ตระกูลนีสันล้มละลายภายในหนึ่งเดือน”
“ฉันไม่เห็นด้วยนะ แคทเธอรีนจะยิ่งไม่ชอบนายมากขึ้นไปอีกถ้าเธอรู้” เชสเตอร์พูดขึ้น “ยังไงพวกตระกูลนีสันก็แทบไม่เหลือเวลาของพวกเขาอยู่แล้วนี่”
“งั้นเหรอ” ฌอนรู้สึกว่าขมับของเขาเริ่มปวดร้าวขึ้นมาอีกครั้ง “นายมีประสบการณ์เรื่องนี้มากกว่า บอกฉันทีว่าฉันควรจะเอาคืนเธอยังไง”
“เดี๋ยวก่อน ฉันจะส่งเคล็ดลับให้นายสองสามเคล็ดลับ”
เชสเตอร์ส่งไฟล์ทางโทรศัพท์ให้เขาหลายไฟล์
ฌอนดูมันตลอดทั้งวัน
ในตอนกลางคืน ป้าจัสมินก็นำอาหารเย็นมาให้เขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...