คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 471

เมลานี่สับสนไปหมด “คุณพ่อกำลังวางแผน...”

“พ่ออยากให้ลูกได้เป็นสุภาพสตรีระดับแนวหน้าของแคนเบอร์รา ลูกจะต้องเป็นที่ต้องการและถูกทุกคนอิจฉา” แววตาของเดเมียนเต็มไปด้วยความเชื่อมั่น “วันนั้นจะมาถึงในไม่ช้านี้”

เมลานี่จิตนาการถึงภาพนั้น และร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น

...

23:00 น.

แคทเธอรีนกลับมายังคฤหาสน์หลังจากที่เธอดูหนังเสร็จแล้ว

เมื่อเธอเปิดประตู เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ มีกลิ่นกุหลาบอยู่ในห้องรับแขกฉุนไปหมด มีรองเท้าของผู้ชายอยู่หนึ่งคู่ที่ทางเข้า และมันดูคุ้นตา

หัวใจของหญิงสาวเต้นผิดจังหวะ

เธอเปิดไฟ กุหลาบแดงนับไม่ถ้วนถูกจัดวางอยู่กลางห้องนั่งเล่นเป็นรูปหัวใจ

ฌอนนั่งบนโซฟาผ้า เขาสวมเสื้อยืดสีดำคู่กับกางเกงขายาวสีดำ เขาทำแม้กระทั่งตัดผมหน้าม้า ซึ่งกำลังเป็นที่นิยมในวงการบันเทิงตอนนี้ ทรงผมเข้ากับรูปหน้าและเสริมให้โครงหน้าของเขาชัดขึ้น ทำให้เขาหล่อเหลาและดูเรียบร้อย

แคทเธอรีนแทบจะจำเขาไม่ได้

นั่นคือฌอนเหรอ?

ทำไมวันนี้เขาถึงดูเป็นแบบนี้?

เขาดูเหมือนเด็กผู้ชายที่เพิ่งออกจากโรงเรียน ไร้เดียงสา แต่เอาแต่ใจและดื้อรั้น

เธอรู้สึกว่าดาราชายที่มีชื่อเสียงในวงการบันเทิงกับทรงผมทรงนี้นั้นดูดี

ทว่าพวกเขาเทียบกับฌอนไม่ได้เลย

เขาอยู่มา 30 ปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกเหมือนโดนตบหน้า

“คุณต้องเสียสติไปแล้ว ฉันจะโยนดอกไม้พวกนี้ออกไปยังไงเนี่ย?” แคทเธอรีนรู้สึกปวดหัวที่ได้เห็นดอกไม้พวกนั้น เธอใช้เวลาทั้งวันทำความสะอาดบ้านใหม่นี้ แต่เขากลับทำให้ที่นี่รกไปหมด

“...”

ฌอนได้ยินเสียงพึมพำของเธอ แล้วสีหน้าของเขาก็หม่นลง

เขาใช้เวลาตั้งนานในการจัดดอกไม้พวกนี้ มือของเขาถูกหนามตำเต็มไปหมด

“แล้วทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ได้?” แคทเธอรีนมองเขาอย่างไม่พอใจ “คุณเข้ามาได้ยังไง? ช่วยออกไปเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจข้อหาบุกรุกเคหะสถานส่วนตัว”

“ได้ คุณไปแจ้งความจับผมได้เลย ผมจะเอานี่ให้ตำรวจดู” ฌอนหยิบทะเบียนสมรสออกมา “เรายังคงมีสถานะเป็นสามีภรรยาต่อกัน ผมต้องมีส่วนแบ่งในทรัพย์สินภายใต้ชื่อของคุณ ดังนั้นผมจึงมีสิทธิ์ตามกฎหมายที่จะอยู่ที่นี่”

แคทเธอรีนพูดไม่ออก เธอเกือบลืมไปแล้วว่าเขาเป็นทนายความที่เก่งที่สุดในออสเตรเลีย