ผู้จัดการวูล์ฟมีสีหน้าเสียใจหลังจากที่เขาออกมาจากออฟฟิศ
เขาคิดว่าสถานะภาพของฮัดสัน คอร์ปอเรชั่น จะประสบความสำเร็จอย่างรวดเร็วหลังจากที่ได้รับการสนับสนุนจากคุณชายฮิลล์คนโต มันน่าเสียดาย
บรรยากาศภายในบริษัทอึมครึมตลอดทั้งเช้า
แม้กระทั่งพนักงานที่โต๊ะแผนกต้อนรับเองก็ไม่เว้น
เมื่อใกล้ถึงเวลา 12:00 น. ร่างสูงและหล่อเหลาก็เดินเข้ามาจากทางเข้า เมื่อมองแวบแรก ราวกับคนดังระดับแนวหน้าได้ปรากฏตัวขึ้น ทว่าเมื่อมองใกล้ ๆ รูปร่างที่สมบูรณ์แบบไม่มีที่ตินั้นทำให้พนักงานที่แผนกต้อนรับต้องสะดุ้ง
พวกเขามองไปที่ใบหน้าซึ่งทำให้ผู้หญิงออสเตรเลียคลั่งไคล้เมื่ออยู่หน้าโทรทัศน์มาหลายต่อหลายครั้ง
“คุณ… คุณชายฮิลล์คนโต...”
‘ตายแล้ว ทำไมตอนนี้คุณชายฮิลล์คนโตถึงได้มีผมหน้าม้าเป็นลอนคลื่นสไตล์เกาหลีแบบนั้น? เขาหล่อมาก’
‘ทำไมคุณชายฮิลล์ถึงอยู่ที่นี่ เขาจะหย่ากับประธานของเราใช่ไหม?’
‘โอ้พระเจ้า ไม่นะ’
“คุณชายฮิลล์คนโต คุณ...” พนักงานงานต้อนรับหญิงเข้ามาหาเขาอย่างระมัดระวัง
“เธอเห็นนี่ไหม?” เขาเขย่ากล่องใส่อาหารที่ถืออยู่ในมือ “ฉันมาที่นี่เพื่อนำอาหารมาส่งให้ภรรยาของฉัน”
“...”
พนักงานต้อนรับหญิงอึ้งไป
พวกเขาไม่ได้หย่ากันเหรอ?
แล้วทำไมคุณชายฮิลล์คนโตถึงได้มาส่งอาหารด้วยตัวเองแบบนี้?
“เธออยู่ที่ไหน?” ฌอนเลิกคิ้วขึ้น
พนักงานต้อนรับเกือบจะตาบอด และเธอเกือบจะหมดสติไปเพราะเขา “ตอนนี้... ท่านประธานไปรับประทานอาหารที่โรงอาหารค่ะ”
ฌอนเดินไปที่โรงอาหารอย่างสบายอกสบายใจ
ผู้จัดการฝ่ายการตลาดยิ้มกว้าง “คุณชายฮิลล์คนโต คุณนี่รอบคอบมากจริง ๆ”
ผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์พูดขึ้น “ผู้ชายดี ๆ อย่างคุณชายฮิลล์คนโตหาได้ยากนะคะ สามีของฉันไม่เคยทำอาหารด้วยความรักให้ฉันเลยตลอดชีวิตของฉัน”
สิ่งต่าง ๆ เกินเลยไปมากยิ่งขึ้น เมื่อผู้จัดการโรงอาหารวิ่งออกมาแล้วพูดขึ้น “อาหารในโรงอาหารของเราไม่อร่อยเท่าอาหารที่คุณชายฮิลล์คนโตทำแน่นอน ประธานโจนส์ คุณไม่ควรปล่อยให้ความพยายามของคุณชายสูญเปล่า”
“...”
คนพวกนี้เป็นพนักงานของเธอหรือพนักงานของฌอนกันแน่?
“ไปกันเถอะ” ฌอนโอบเอวบางของเธอพลางกระซิบที่ข้างหู “คุณคงไม่อยากทะเลาะกับผมในที่ที่ทุกคนจ้องมองเราหรอกใช่ไหม?”
แคทเธอรีนพูดไม่ออก หญิงสาวไม่มีทางเลือกนอกเสียจากต้องพาเขาขึ้นบันไดไปข้างบน
หลังจากที่ปิดประตู เธอก็ยกมือขึ้นกอดอก เมื่อเธอกำลังจะพูด ฌอนก็เปิดกล่องอาหารเสียแล้ว ภาชนะใส่อาหารมีสี่ชั้น ชั้นแรกมีกุ้งทอดและผักอยู่ข้างใน ชั้นที่สองมีซุปไก่และชั้นที่สามมีผลไม้ที่ปอกเปลือกแล้วอยู่เต็มกล่อง ข้าวอยู่ในชั้นที่สี่ ซึ่งถูกตกแต่งเป็นรูปภาพผู้ชายและผู้หญิง โดยใช้งาดำคั่วตกแต่งเป็นจมูกและผม มีไข่และแคทรอทอยู่ที่ด้านข้างอีกด้วย เรื่องความสร้างสรรค์ควรจะได้คะแนนเต็มไปเลย
“ที่รักครับ นี่คือคุณ และนี่คือผม” ฌอนชี้ไปที่รูปคนในกล่องอาหารกลางวัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...