คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 533

“ยิ่งไปกว่านั้น คุณต้องไม่ใช้เวลาอยู่กับซาร่าตามลำพัง นอกเสียจากเวลาที่คุณรับการรักษา ฉันรู้ว่าร็อดนีย์และเชสเตอร์สนิทกับเธอ พวกเขาเลยพบกันอยู่บ่อย ๆ ถ้าคราวหน้าพวกคุณสี่คนไปเจอกัน คุณก็พาฉันไปด้วย”

แคทเธอรีนซุกใบหน้าลงบนแผ่นอกของฌอนด้วยท่าทางน่าเอ็นดู

ผ่านมานานแล้วนับตั้งแต่ที่เธอทำตัวว่าง่ายกับเขา เขาเริ่มรู้สึกใจอ่อนและสับสนขึ้นมาแทน “แต่ร็อดนีย์และเชสเตอร์...”

“ฉันทราบค่ะ ว่าพวกเขาไม่ชอบฉัน แต่ก็ไม่เป็นไร ฉันทนได้ตราบใดที่ฉันป้องกันไม่ให้สามีของฉันถูกผู้หญิงคนอื่นแย่งไปได้”

แคทเธอรีนเงยหน้าขึ้นพลางกะพริบดวงตากลมโตที่มีเสน่ห์ของเธอ “เป็นเพราะคุณหล่อเกินไป ฉันเลยรักคุณ”

“ที่รัก ผมจะเชื่อฟังคุณครับ” ดวงตาของฌอนเป็นประกาย เขาก้มหน้าลงพลางจุมพิตลงบนริมฝีปากของเธอ

ฌอนถอนหายใจออกมา เพราะเขาถูกผู้หญิงคนนี้บ่งการเสร็จสรรพ แบบนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขากับซาร่าได้อย่างไร? เอาเถอะ ไม่สำคัญเลยตราบใดที่เธอมีความสุข ถ้าเธออยากจะไปด้วย ก็ตามใจแล้วกัน

...

08:40 น.

ฌอนเดินเข้าไปในห้องรับประทานอาหารพลางเอามือโอบเอวของแคทเธอรีนเอาไว้

ริมฝีปากของแคทเธอรีนบวมเจ่อเล็กน้อย ตลอดจนพวงแก้มของเธอยังเป็นสีแดง

เมื่อเห็นสิ่งเหล่านั้นด้วยตาของท่านเอง คุณผู้หญิงฮิลล์ก็เข้าใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาในเช้าวันนี้ เธอทั้งรู้สึกโล่งอกและเป็นกังวล “นี่คือสิ่งที่พวกหลานสองคนควรจะทำในฐานะสามีภรรยา จะว่าไปแล้ว หลานควรระวังเอาไว้หน่อย หมอบอกว่าสามเดือนก่อน...”

“เราไม่ได้ทำอะไรครับคุณยาย คุณยายไม่จำเป็นต้องคอยเตือนผม ผมไม่ใช่เด็ก” ใบหน้าของฌอนเคร่งขรึมเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้น ขณะที่แคทเธอรีนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีไปด้วยความอับอาย

ลึก ๆ แล้ว เลียมแสดงความไม่พอใจของเขาออกมาขณะที่เขารับประทานอาหารเช้า เมื่อวานนี้ ฌอนกับแคทเธอรีนเพิ่งจะทะเลาะกันไป ทว่าวันนี้พวกเขากลับคืนดีแถมยังตัวติดกันอีก

เลียมพูดขึ้นเสียงดัง “พี่สะใภ้เป็นคนขอ ไม่อย่างนั้นผมคงไม่ไปทานอาหารค่ำกับเขาหรอกครับ”

คุณผู้หญิงฮิลล์หรี่ตาลงมอง เธอดีใจที่แคทเธอรีนทำให้สองพี่น้องคืนดีกันได้ “เป็นเรื่องดื พี่น้องกัน ตอนนี้พวกแกควรจะปรองดองกันเอาไว้ โชคชะตาของพวกแกถูกผูกมัดเอาไว้โดยสายเลือด ดังนั้นพวกแกควรรักษาสายสัมพันธ์นี้ให้คงอยู่ตลอดไป”

ฌอนและเลียมต่างก็ทำใบหน้าบึ้งตึง พวกเขาไม่ได้รักษาสายสัมพันธ์ของพวกเขาเอาไว้เลย

หลังจากเวลาอาหารเช้า แคทเธอรีนพูดขึ้น “คุณยายคะ ช่วงนี้นักจิตวิทยาของฌอนจะเข้ามาทำการรักษาเขาที่คฤหาสน์นะคะ คุณยายคิดว่าควรทำการรักษาที่ไหนดีคะ? อ้อ หนูคิดว่าคุณยายเองก็รู้จักนักจิตวิทยาคนนี้ด้วยเหมือนกัน เธอคือ ซาร่า แลงลีย์ นีสัน ค่ะ”

เคร้ง

เสียงช้อนที่อยู่ในมือของคุณผู้หญิงฮิลล์หล่นลงในชาม เธอถามด้วยความร้อนรน “เธอยังไม่ตายเหรอ?”

“ยังครับ เธอกลับมาแล้ว ก่อนหน้านี้เราเข้าไปใจผิดไป” ฌอนอธิบายอย่างไม่ใส่ใจ