“เป็นเรื่องจริง” เฟรยาสะอื้น “คุณลุงบอริสบอกว่าติดต่อคุณป้าเจนนิเฟอร์ไม่ได้ตั้งแต่คุณป้ากลับไปเก็บของที่บ้านเมื่อเช้านี้ ฉันเลยมาตามหาเธอที่บ้านของพวกเขา พวกคนใช้ทั้งหมดของพวกเขาก็ออกไปกันแล้ว แถมฉันยังต้องปีนข้ามกำแพงเข้าไป ตอนที่ฉันพบคุณป้านอนจมกองเลือดอยู่กับพื้นในห้องน้ำและหยุดหายใจไปแล้ว ตำรวจที่มาก่อนหน้านี้บอกว่าคุณป้าลื่นล้มหัวฟาดชั้นวางของ พวกเขาสันนิษฐานว่าคุณป้าเสียชีวิตจากการเสียเลือดมาก”
“เป็นไปได้ยังไง?” แคทเธอรีนรู้สึกเย็นวาบไปจนถึงกระดูกสันหลัง “สำหรับฉันคุณป้าดูสุขภาพดี เธอตรวจดูกล้องวงจรปิดหรือยัง?”
“มันหยุดทำงานไปตั้งแต่ตอนที่ไม่มีใครอาศัยอยู่ที่นี่ในช่วงหลายวันที่ผ่านมาแล้ว” เธอกัดฟันตอบ “แต่ฉันตรวจสอบจากกล้องวงจรปิดของเพื่อนบ้านใกล้เคียงดูแล้ว ซาร่ามาเมื่อเช้านี้ แต่เธอกลับไปก่อนหน้านั้นครึ่งชั่วโมง”
แคทเธอรีนกำลังตัวสั่นอยู่ในตอนนี้ “เธอมีส่วนร่วมกับเรื่องที่เกิดขึ้นนี้แน่นอน เธอเกลียดคุณป้าเจนนิเฟอร์”
“ฉันรู้ แต่แพทย์ที่ทำการชันสูตรบอกว่าไม่มีอะไรเกี่ยวกับเธอ พวกเขาไม่พบรอยนิ้วมือของเธอบนชั้นสอง นอกจากนี้ การเสียชีวิตของป้าเจนนิเฟอร์สันนิษฐานว่าเกิดขึ้นราว ๆ เวลา 09:00 น. แต่ซาร่าออกจากบ้านไปเวลา 08:30 น.”
เฟรยาพูดทั้งริมฝีปากอันสั่นเทา “เคธี่ ฉันเคยอ่านเจอมาก่อน ว่านักจิตวิทยาบางคนน่ากลัว เพราะพวกเขาสามารถสะกดจิตเพื่อ...”
“เธอหมายความว่า… ซาร่าสะกดจิตป้าเจนนิเฟอร์งั้นเหรอ?” แคทเธอรีนขนลุกไปหมดทั้งตัว
“เป็นไปไม่ได้ เธอคงจะสะกิดจิตป้าเจนนิเฟอร์ให้อยู่ในสภาวะครึ่งหลับครึ่งตื่นเพื่อให้เธอประสบอุบัติเหตุแล้วล้มลง ด้วยวิธีนี้จะไม่มีหลักฐานใด ๆ บ่งชี้ว่าซาร่าเป็นฆาตกร”
แคทเธอรีนนวดขมับ การตายของคุณป้าเจนนิเฟอร์น่าสงสัยเกินไป แชริตี้จะรู้สึกแย่แค่ไหนถ้าเธอรู้เรื่องนี้ขณะที่อยู่ในคุก? ไหนจะคุณลุงบอริสอีก เขาจะต้องอยู่เพียงลำพังโดยไม่มีใครอยู่เคียงข้างเขา “ตอนนี้เราพยายามเท่าที่จะทำได้เพื่อปิดข่าวนี้จากคุณลุงบอริสแล้วกัน ฉันกลัวว่าเขาจะรับข่าวนี้ไม่ได้ เราควรจัดการงานศพของคุณป้าเจนนิเฟอร์”
...
20:00 น.
แคทเธอรีนกลับไปที่วิลล่าอย่างอ่อนแรง
“ฉันรู้...” น้ำตาคลอหน่วยที่ดวงตาของซาร่า “ฉันเพิ่งไปหาเธอเมื่อเช้านี้ และไม่นานหลังจากนั้น เหตุการณ์นี้ก็เกิดขึ้น ฉันไม่น่าออกมาเลย”
“จริงเหรอ?”
ร่างของแคทเธอรีนสั่นเทาเมื่อเธอคิดถึงสมมุติฐานของเฟรยา ผู้หญิงคนนี้โหดร้าย “วันนี้ฉันไปเยี่ยมคุณพ่อของคุณมา น่าสงสารท่านนะ ท่านไม่ใช่หนุ่ม ๆ อีกแล้ว ภรรยาของท่านเสียชีวิตและไม่มีใครดูแลท่านเลย ท่านต้องพยายามเอื้อมลงไปหยิบกระโถนด้วยตัวเอง ตอนนี้คุณและพี่ชายของคุณประสบความสำเร็จและร่ำรวยแล้ว อย่างน้อยคุณจ้างผู้ดูแลให้เขาก็ได้ ไม่ว่าคุณจะไม่ชอบท่านมากแค่ไหนก็ตาม”
“ถูกของคุณค่ะ ฉันไม่ใช่ลูกสาวที่ดีนักหรอกค่ะ” ซาร่ารู้สึกผิด
“เอาล่ะ เธอไม่รู้หรอกว่าคุณทำดีที่สุดแล้ว”
ฌอนมองแคทเธอรีนด้วยท่าทางไม่ค่อยพอใจหลังจากที่พูดแบบนั้น “เคธี่ เป็นเรื่องในครอบครัวของพวกเขานะ คุณไม่ได้รู้อะไรมาก และคุณไม่ควรเข้าไปยุ่งวุ่นวายด้วยเหมือนกัน ซาร่าพยายามจ้างผู้ดูแลให้พ่อของเธอแล้ว แต่พ่อของเธอปฏิเสธ ผมได้ยินเธอพูดถึงเรื่องนี้เมื่อตอนบ่าย เธอตั้งใจจะจัดงานศพให้แม่เลี้ยงของเธอ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...