คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 552

“ฉันไม่กังวลหรอก” แคทเธอรีนมองฌอนพร้อมกับยิ้มออกมา “นอกจากนั้นการมีสัมพันธ์ทางกายไม่นับว่าเป็นการนอกใจหรอกค่ะ”

“...”

เธอหมายความว่าเธอจะไม่สนใจแม้ว่าเขาจะนอนกับซาร่าใช่ไหม?

ไม่ เป็นไปไม่ได้หรอก เมื่อไรก็ตามที่เขาบังเอิญกอดซาร่าก่อนหน้านี้ เธอยังหึงอยู่ตั้งนาน

“ที่รักครับ คืนนี้ที่นัดกันก็เพื่อต้อนรับเชสเป็นหลัก เขามาที่แคนเบอร์รา” ฌอนพูดให้เธอพอใจ “คุณน่าจะไปนะ”

แคทเธอรีนรู้สึกตกใจ

เชสมาจากบ้านเกิดเดียวกันกับเธอ แล้วเธอก็ค่อนข้างสนิทกับเชส

“ตกลงค่ะ ฉันไม่ได้เจอเขามาตั้งนานแล้ว”

ใบหน้าของฌอนนิ่งไป

เขาไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันที่เขาต้องพึ่งพาเชสเพื่อชวนเธอออกไป

ให้ตายเถอะเชส เขาไม่ได้ติดต่อแคทเธอรีนลับหลังเขาใช่ไหม?

เชสที่ออกไปตกปลาอยู่กลางทะเลจามออกมา “ใครคิดถึงฉันมากขนาดนี้เนี่ย? รีนหรือเปล่านะ?”

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วส่งข้อความทางวอทส์แอปไปหาแคทเธอรีนทันที : [ รีน ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คืนนี้คุณอยากมาเจอผมไหม?]

ฌอนที่ถือโทรศัพท์ของแคทเธอรีนอยู่ เกือบจะกระอักเลือดออกมาด้วยความโกรธเมื่อเขาเห็นข้อความแสดงขึ้นบนหน้าจอของเธอ

ว่าแล้วเชียว เจ้าโง่นั่นติดต่อภรรยาของเขาลับหลังเขา

...

20:00 น.

ห้องส่วนตัวของคลับเฮาส์ริมทะเลสาบในแคนเบอร์รา

แคทเธอรีนยิ้มบาง ๆ พลางมองไปที่ฌอน “ไม่น่าแปลกใจเลยนะคะที่คุณจะมีงานพบปะสังสรรค์ในตอนกลางคืนมากมาย คุณเลยได้อยู่กับซาร่าทุกครั้งที่คุณออกมาเลยสิคะ”

ฌอนรู้สึกเสียวแปลบที่หนังศีรษะของเขา เมื่อเขากำลังจะพูด ร็อดนีย์ก็พูดขึ้นด้วยความไม่พอใจ “อย่ามาประชดประชัน เชสเตอร์กับฉันก็มาด้วยตลอดเหมือนกัน ไม่ได้มีแค่ฌอนกับซาร่า”

“หึ หึ คุณนีสัน คุณทำให้คนอื่นอิจฉาคุณจริง ๆ เลยนะคะ คุณถูกห้อมล้อมด้วยผู้ชายที่ร่ำรวยที่สุดในออสเตรเลียตั้งสามคน เหมือนเป็นเจ้าหญิงเลยค่ะ” แคทเธอรีนยิ้มกว้าง

ร็อดนีย์ขมวดคิ้ว “แคทเธอรีน ทุกคนกำลังสนุก เธออย่ามาหาเรื่องคนอื่นตอนที้เธอมาร่วมได้ไหม?”

“ร็อดนีย์...” ฌอนหรี่ดวงตาลงเพื่อเตือนเขา

“ฉันพูดอะไรผิดไปล่ะ?” ร็อดนีย์พูดเสียงทุ้ม “ซาร่าและพวกเราสามคนรู้จักกันมาตั้งแต่เรายังเป็นเด็ก เธอเหลือเพื่อนในแคนเบอร์ราเพียงไม่กี่คนนั่นก็คือพวกเรา แล้วจะเป็นไรไปถ้าจะชวนเธอมาเที่ยวกับพวกเรา?”

“ไม่มีอะไรผิดหรอก ฉันยังไม่ได้พูดอะไรแบบนั้นเลยนะ” แคทเธอรีนไหวไหล่ด้วยท่าทางไร้เดียงสา “คุณชายสโนว์ คุณไม่ยุติธรรมเอาซะเลยนะคะ คุณพูดว่าฉันพูดหาเรื่องคนอื่น แต่ฉันจำได้ว่าคุณนีสันเป็นคนเริ่มพูดเรื่องนี้ขึ้นมา เธอเป็นคนพูดเองว่าเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวของที่นี่ทุกครั้ง ไม่อย่างนั้นฉันจะไปรู้ได้ยังไงว่าพวกคุณชวนเธอมาเที่ยวด้วย? พวกคุณนี่สนิทกันจริง ๆ นะคะ”

ทุกคนอึ้งไป ฌอนดูเหมือนจะเหม่อไป

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!