คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 557

แคทเธอรีนเริ่มไม่ยอมคุยกับเขาตั้งแต่เมื่อไรกัน?

ฌอนรู้สึกไม่สบายใจและหวาดกลัวขึ้นมาภายในใจของเขา

“ไม่แปลกใจเลยที่คุณไม่ได้ไปเที่ยวกับร็อดนีย์และคนอื่น ๆ ถึงพวกเขาจะชวนคุณออกไปก็ตาม ฉันขอโทษนะคะ บางทีวันนั้นฉันไม่น่าจะไป สุดท้ายแล้ว มิตรภาพของคุณกับร็อดนีย์และคนอื่น ๆ เลยเริ่มตึงเครียด” ซาร่าพูดด้วยความรู้สึกผิด

“ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอก ซินดี้เป็นคนต้องรับผิดชอบกับเรื่องแย่ ๆ ที่เกิดขึ้น” ฌอนพูดอย่างเย็นชา “ไม่มีผู้หญิงคนอื่นอีกแล้วเหรอ? ทำไมเชสเตอร์ต้องไปคบกับผู้หญิงที่มาจากวงการบันเทิงด้วย?”

“เชสเตอร์เป็นเพลย์บอยอยู่แล้วนะ ถ้าพูดถึงเรื่องออกเดท บางทีเขาคงแค่เดทเอาสนุก ๆ เท่านั้นเอง อีกไม่นานเขาก็ต้องเลิกกับเธอ” ซาร่าดูเวลา “เริ่มการรักษากันเถอะค่ะ”

“ครับ”

ฌอนลุกขึ้นยืน

ภายในห้องทำการรักษา ซาร่าเปิดเพลงจากโทรศัพท์ของเธอซึ่งเป็นทำนองเพลงเก่า เพลงไม่ใช่ภาษาอังกฤษ อีกทั้งฟังดูโบราณ ฌอนไม่เคยได้ยินมาก่อน “ทำไมวันนี้คุณถึงเปิดเพลงล่ะ?”

“ค่ะ เรากำลังเปลี่ยนวิธีการรักษาไปเป็นแบบอื่น นี่คือเพลงสันสกฤตค่ะ”

ซาร่าหยิบเหรียญเก่า ๆ ออกมา “ต่อมา ตั้งใจเพ่งมองมาที่เหรียญนี้นะคะ”

สามนาทีต่อมา

เขาได้ยินเสียงกริ่งดังก้องอยู่ในหูของเขา ราวกับว่าเขาหมดสติไปในทันที แววตาสีดำของเขาดูว่างเปล่า

หลังจากที่ซาร่าถามคำถามสองสามข้อติดกัน และมั่นใจว่าเขาไม่มีสติแล้วจริง ๆ เธอจึงก้มลงและกระซิบที่ข้างหูของเขา “ฌอน คนที่คุณรักคือซาร่า คนที่คุณรักคือซาร่า คุณเกลียดแคทเธอรีนมากที่สุด...”

...

16:00 น.

ที่เนินเขาด้านหลังคฤหาสน์

การหลบซ่อนและไม่ยอมเผชิญหน้ากับปัญหาจะใช้ไม่ได้อีกต่อไป

เธอถือดอกไม้กลับมาที่วิลล่า

เมื่อเธอมาถึงประตู เธอเห็นฌอนและซาร่าเดินออกมาจากข้างใน

“ซาร่า ให้ผมไปส่งคุณนะครับ” จู่ ๆ ฌอนก็คว้ามือของซาร่าเอาไว้

“ฌอนนิคคะ...” ซาร่าตกใจ เธอดึงมือกลับทันทีเมื่อเห็นแคทเธอรีนอยู่ข้าง ๆ เธอพูดอย่างกระวนกระวายใจ “คุณผู้หญิง อย่าเข้าใจผิดนะคะ”

สีหน้าของแคทเธอรีนน่ากลัว เมื่อกี้เธอเห็นฌอนจับมือซาร่ากับตาของเธอเอง “ฌอน คุณ...”

“เธอมาทำไม?” ฌอนพูดขัดจังหวะเธอ และมองเธอด้วยความรำคาญ