เกือบจะถึงฤดูร้อนแล้ว ทว่าจู่ ๆ แคทเธอรีนก็รู้สึกถึงความเย็นยะเยือกจากทุกหนทุกแห่ง
ถึงแม้เธอจะจับเขาได้คาหนังคาเขาก็ตาม เขาไม่เพียงแต่ไม่อธิบายเท่านั้น ทว่าเขายังไม่ซ่อนความรู้สึกเกลียดชังเมื่อเธอปรากฏตัว เขาทำแบบนั้นได้อย่างไร?
“ฌอนนิคคะ อย่าเป็นแบบนั้นสิคะ” ซาร่ารีบร้อนพูดขึ้น “ยังไงเธอก็เป็นภรรยาของคุณนะคะ”
ฌอนกระแอมขึ้น “ก่อนหน้านี้ถ้าฉันไม่ได้คิดว่าซาร่าตายไปแล้ว เธอคงไม่ได้เป็นภรรยาของฉันหรอก ไปเถอะครับซาร่า ผมจะไปส่งคุณกลับ”
หลังจากที่เขาพูดแล้ว เขาก็จับมือซาร่าและออกไป
แคทเธอรีนรู้สึกว่าเลือดภายในกายของเธอเย็นไปแล้ว น้ำตาคลออยู่ในดวงตาของเธอเมื่อเธอพูดขึ้น “ฌอน คุณกล้าออกไปเหรอคะ? ถ้าคุณไป ฉันจะไม่ยกโทษให้คุณอีกเลย”
ฌอนมองกลับมา ผู้หญิงที่อยู่ด้านหลังสวมเดรสสีเบจ เธอตั้งครรภ์ได้สองเดือน ทว่าร่างกายของเธอบอบบางราวกับลมจะหอบเธอไปได้ทุกเมื่อ
ในตอนนั้นเอง หัวใจของเขาสั่นด้วยความเจ็บปวด เขาอยากกลับไป แต่เขาจำเสียงในหัวของเขาที่พูดได้ว่า “คนที่คุณรักคือซาร่า...”
แคทเธอรีนไม่ใช่ผู้หญิงที่เขารัก
“ฉันไม่ได้อยากให้เธอมายกโทษให้เลย ฉันขี้เกียจกลับมาที่ที่มีเธออยู่ด้วยเหมือนกัน”
เขาจับมือซาร่าและออกไปโดยไม่หันกลับมามอง
เขาไม่เห็นสีหน้าของแคทเธอรีนที่เปลี่ยนเป็นซีดเผือดลงราวกับคนตายในทันที
เขาใจร้าย… มากถึงขนาดนี้ได้อย่างไร?
ฌอนที่สาบานว่าจะรักเธอตลอดไปไปไหนเสียแล้ว?
ฌอนที่บอกว่าเขาไม่ชอบซาร่าไปอยู่ที่ไหน?
ทันใดนั้นเอง สายตาของเธอก็มืดมิด
ป้าจัสมินจับเอาไว้ทัน แอลรีบเรียกแพทย์ประจำตระกูลมา
คำพูดเหล่านั้นมนุษย์ควรจะพูดออกมาอย่างนั้นหรือ?
ทำไมท่านถึงมีหลานชายที่ไร้หัวใจและอกตัญญูเช่นนี้?
เขาหันกลับมาและเห็นแคทเธอรีนฟื้นขึ้นมา ไม่มีใครรู้ว่าเธอตื่นขึ้นมาตั้งแต่เมื่อไร เธอมองเขาด้วยดวงตาที่เบิกกว้างและรอยยิ้มเศร้าใจ
“คุณตาคะ ฌอนจะเฉดหัวหนูออกไปพร้อมกับเงินเหรอคะ?” สีหน้าของแคทเธอรีนเศร้าหมอง
คุณท่านฮิลล์ตัวแข็ง ท่านนึกขึ้นมาได้ว่าปรับระดับเสียงการโทรให้สูงที่สุด เพราะท่านแก่แล้วและการได้ยินของท่านก็ไม่ดี
แคทเธอรีนได้ยินทุกสิ่งทุกอย่างแน่นอน
คุณผู้หญิงฮิลล์เองก็ตกใจไม่ต่างกัน เธอกลัวว่าแคทเธอรีนจะช็อคไป ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เธอตั้งครรภ์ลูกแฝดอยู่ด้วย “ใจเย็น ๆ ตราบใดที่คุณตาของเธอและยายอยู่ที่นี่ เราจะไม่อนุญาตให้เขาหย่ากับเธอ สำหรับซาร่า เราจะไม่ยอมให้เขาอยู่กับเธอ”
“ก่อนหน้านี้คุณตาคุณยายก็ไม่ยอมให้ฌอนอยู่กับหนูเหมือนกันนะคะ แต่ในที่สุดเขาก็แต่งงานกับหนูไม่ใช่เหรอคะ?” แคทเธอรีนพูดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...