คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 565

ทุกภาพพวกเขาดูใกล้ชิดสนิทสนมกัน ราวกับพวกเขาตัวติดกันเป็นฝาแฝด

พวกเขายังเจอเฟซบุ๊กของซาร่าอีกด้วย เมื่อคืนนี้เธอโพสต์รูปภาพเค้กสามชั้น ด้านบนของเค้กมีตุ๊กตาสองตัว เป็นเจ้าหญิงและเจ้าชาย เธอพิมพ์แคปชั่นเอาไว้อีกด้วยว่า [ฉันไม่เคยคิดว่าคุณจะจัดงานฉลองวันเกิดให้ฉันอีกครั้ง รักคุณนะคะ ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มต้นที่คุณและจบลงที่คุณ]

ชาวเน็ตต่างฮือฮาไปตาม ๆ กัน!

[ให้ตายเถอะ ฉันคิดว่าคุณชายฮิลล์คนโตจะเป็นคนดี ผ่านไปได้ไม่นานเท่าไร ตอนนี้เขาก็มีชู้ซะแล้ว เลวจริง ๆ]

[ฉันก็ด้วย ฉันยังเคยอิจฉาความรักที่อยู่เหนือทุกสิ่งทุกอย่างของคุณชายฮิลล์คนโตกับภรรยาของเขาเลย]

[คุณผู้หญิงน่าสงสารมาก]

[ผู้หญิงคนนี้เป็นได้แค่เมียน้อยเท่านั้นแหละ คนอะไรไร้ยางอาย]

[ไปตายซะ คนสารเลว]

[อ่อยสามีคนอื่น คุณไม่ละอายแก่ใจบ้างเลยเหรอ? ควรตายไปทั้งครอบครัว]

“...”

แคทเธอรีนปิดโทรศัพท์ เธอลุกขึ้นไปแปรงฟันด้วยความรู้สึกที่ว่างเปล่า

เธอคิดว่าเธอจะไม่ร้องไห้อีกต่อไปแล้ว ทว่าแปรงฟันไปได้ครึ่งทาง น้ำตาของเธอก็ไหลออกมา มันเป็นเพราะเธอเห็นแปรงสีฟันซึ่งวางอยู่ที่อ่างล้างหน้า

เมื่อเธอเดินออกมาจากห้องของเธอตอนเวลา 08:30 น. สาวใช้ที่ผ่านมาก็มองเธอด้วยความสงสาร

เธอรู้ว่าทุกคนเห็นข่าวแล้ว

เมื่อเธอเดินไปใกล้ห้องรับประทานอาหาร เสียงอีเวตต์ซึ่งเป็นภรรยารองของคุณลุงก็ดังขึ้นมาจากข้างใน “ฉันคิดว่าฌอนชอบแคทเธอรีนมาก แต่เขากลับเปลี่ยนใจเพียงแค่ไม่กี่วัน เขาให้วิลล่าและจัดโชว์ดอกไม้ไฟให้ผู้หญิงคนนั้น ฉันเดาได้เลยว่าเขาไม่สนใจแคทเธอรีนอีกต่อไปแล้ว”

สเปนเซอร์พูดขึ้น “ช่วยไม่ได้ เราก็รู้ว่าเมื่อก่อนฌอนรักซาร่ามากแค่ไหน และแคทเธอรีน... ใบหน้าของเธอเสียโฉม เธอไม่ได้สวยอีกแล้วนะ”

“เป็นบริษัทสื่อที่ตระกูลแคมโปสแอบให้การสนับสนุนอยู่ครับ” เฮดลีย์บอกความจริงกับเขา

“ตระกูลแคมโปสอย่างนั้นเหรอ?”

ฌอนหรี่ตาลง ในตอนนั้นเองเขาแผ่รังสีของความเย็นชาและอันตรายออกมา “เยี่ยม ตอนนี้ตระกูลแคมโปสเปิดศึกกับฉันแล้ว”

ริมฝีปากของเฮดลีย์ขยับน้อย ๆ เขารวบรวมความกล้าของเขาและพูดขึ้น “คุณชายฮิลล์คนโตครับ ทำไมคุณไม่ชี้แจงต่อทุกคนว่าเป็นแค่เพื่อนสนิทกับคุณนีสัน? ตอนนี้คุณแต่งงานแล้ว ดังนั้นจึงไม่ดีต่อชื่อเสียงของฮิลล์ คอร์ปอเรชั่นถ้าเรื่องนี้ถูกแพร่ออกไปครับ”

เมื่อฌอนกำลังเงียบอยู่นั้นเอง โทมัสก็โทรมาหาเขา “คุณชายฮิลล์คนโตครับ เกิดเรื่องขึ้นแล้วครับ ซาร่าถูกคนทำร้ายได้รับบาดเจ็บตอนที่เธอกลับมาเมื่อเช้าครับ”

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ฌอนก็มาถึงโรงพยาบาล โทมันรออยู่ที่หน้าประตูอยู่นานแล้ว “คุณชายฮิลล์คนโต ในที่สุดคุณก็มา ซาร่ายังนอนอยู่เลยครับ หมอบอกว่าเธอได้รับการกระทบกระเทือนจากการถูกตี”

ฌอนขมวดคิ้ว เขาผลักประตูห้องพักผู้ป่วยให้เปิดออกด้วยสีหน้าเคร่งขรึม หน้าผากของซาร่าถูกพันด้วยผ้าแผล ใบหน้าสวยเรียวเล็กของเธอซีดเซียวและอ่อนเพลีย

“ทำไมคุณถึงไม่บอกผม?” ฌอนแตะแผลที่หน้าผากของเธอ