ซาร่าโกรธมาก
เธอไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่ง ร็อดนีย์ตัวสํารองของเธอจะง่วนประชุมจนลืมเธอ ในอดีตเธออยู่ในใจเขาเสมอ และตราบใดที่เธอเรียกหาก็คือคำไหนคำนั้น เขาจะมาโดยเร็วที่สุดเท่าที่ทำได้ไม่ว่าเขาจะยุ่งหรืออยู่ไกลแค่ไหนก็ตาม
นับประสาอะไรที่ปล่อยให้เธอทนอยู่โดดเดี่ยวในตอนเย็นเพราะนังเฟรยา ลินช์คนเดียว
แต่เธอไม่สามารถพูดแบบนั้นได้ ดังนั้นทั้งหมดที่เธอทําได้คือแสร้งทําเป็นสุภาพและใจกว้าง “ไม่เป็นไรค่ะ การพูดคุยกับเฟรยาเป็นอย่างไรบ้างคะ?”
“การเจรจาเรียบร้อยแล้ว แต่เธอขอหุ้นของโอเชอร์คอร์ปอเรชั่น 10 เปอร์เซ็นต์” ร็อดนีย์กล่าวอย่างหมดแรง
“ดังนั้นผมจึงกลับไปที่บริษัทเพื่อหารือกับผู้บริหาร ทุกคนคิดว่าแผนนี้เหมาะสมเป็นไปได้ ถ้าเราสามารถผูกมัดเฟรยา ลินช์ ไว้กับโอเชอร์ได้มันก็คุ้มค่า”
"10 เปอร์เซ็นต์?" ซาร่าห์ทนไม่ไหวขึ้นเสียงสูง “นั่นมันปล้นกันหน้าด้าน ๆ ว่าแต่พวกคุณตกลงงั้นเหรอ?”
“ก็ไม่มีทางเลือกอื่น อย่างไรก็ตามหลังจากที่บริษัทของเราบรรจุบรรดาผลิตภัณฑ์ใหม่ต่าง ๆ ออกไป ผมเชื่อว่ามูลค่าตลาดของโอเชอร์จะเพิ่มขึ้น”
ซาร่าอยากเรียกร็อดนีย์ว่าไอ้หมูโง่จริง ๆ
แต่เธอทําได้เพียงรั้งตัวเองไว้ในขณะที่ในใจของเธอใกล้ระเบิดด้วยความโกรธ
หลังจากวางสาย เธอก็โทรหาโทมัสทันที
โทมัสกัดฟันแน่นเมื่อได้ยินสิ่งนี้ “คุณชายสโนว์ถูกล้างสมองโดยนังแสบเฟรยาไปแล้ว? หล่อนต้องการหุ้นของโอเชอร์ 10 เปอร์เซนต์เชียวเหรอ? เขาน่าจะมอบให้เธอด้วยเช่นกันนะซาร่า”
มูลค่าตลาดของสโนว์ คอร์ปอเรชั่นมีมูลค่าหลายล้าน เมื่อโทมัสคิดว่ามูลค่าของเฟรยาเกือบจะเหมือนกับของเขา เขาจึงไม่ค่อยมีความสุขนัก สําหรับเขาเฟรยาเป็นเพียงผู้หญิงสถานะต่ำต้อยซึ่งมาจากที่เล็ก ๆ
“พี่ชาย ฉันทนไม่ได้จริง ๆ หาโอกาสจัดการยัยเฟรยาที” ซาร่ากัดฟันและพูดว่า "หลังจากนั้นฉันจะจัดการกับแคทเธอรีนเอง"
บ่ายวันนั้น เฟรยาเชิญแคทเธอรีนออกไปทานมื้อเย็นอย่างอารมณ์ดี
"เธอตัดสินใจถูกแล้ว" แคทเธอรีนยิ้มกว้างยินดีปรีดาและดื่มฉลองให้กับเธอ “เยี่ยมไปเลย โอเชอร์เป็นบริษัทใหญ่ในแคนเบอร์รา นี่เป็นโอกาสหากเธอต้องการปักหลักที่มั่นคงในประเทศจริง ๆ”
เฟรยาหัวเราะเบา ๆ “ในที่สุดฉันจะได้จัดการโทมัส นีสันซะที ถ้าฉันเข้าไปโอเชอร์ เลือดยัยซาร่าได้เดือดแน่”
"ใช่เลย" แคทเธอรีนลองนึกภาพตามก็ขำก๊ากไปด้วย “สุดท้ายหล่อนก็ถือว่าร็อดนีย์เป็นตัวสํารองของเธอน่ะแหละ”
“ช่างมันเถอะ ฉันแค่กลัวว่าหล่อนยังคิดถึงฌอน เนื่องจากร็อดนีย์ถูกตัดสิทธิ์จากการเป็นทายาทตระกูลสโนว์ ฉันจึงไม่เชื่อว่าซาร่าจะเต็มใจแต่งงานกับเขา” เฟรยาส่ายหัวและคร่ำครวญขึ้นมาทันทีว่า “ที่จริง ร็อดนีย์ก็ซื่อบื้อมาก ถ้าฉันมีผู้ชายแบบนั้นมาชอบโดยไม่สนว่าฉันถูกหรือผิด ฉันก็คงแต่งงานกับเขา”
แคทเธอรีนตกใจจนสําลัก “อย่ามาอำกันน่า ว่าแต่เธอไม่ได้แอบชอบร็อดนีย์ใช่ไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...