องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1134

“จริงหรือ? ใช้งานจริงแล้วมีปัญหาอะไรไหม?”

“ตอนนี้ยังไม่มีพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมได้ไปเยี่ยมบ้านประชาชนเป็นการส่วนตัวแล้ว พบว่าทุกครัวเรือนอบอุ่นมาก ก่อนหน้านี้แทบไม่อยากจะคิดตอนที่ต้องถอดเสื้อตอนอยู่ในบ้านเลยพ่ะย่ะค่ะ”

“เช่นนั้นก็ดีแล้ว”

ฉินเหยียนรู้สึกโล่งใจเมื่อได้ยินดังนั้น

จากนั้นเขายิ้มอีกครั้ง

“ชุดถัดไป นอกจากสำหรับประชาชนแล้ว เจ้ารีบไปติดตั้งระบบให้ความร้อนใต้ดินให้ที่บ้านพักของข้าราชการทุกระดับเถิด”

“ท้ายที่สุดแล้ว ทุกคนต่างทำงานหนักอยู่นอกบ้าน กลับมาถึงบ้านอยากจะสัมผัสถึงความอบอุ่นในบ้าน บ้านของตัวเองไม่ต้องคิดอะไรมาก ที่ไหนควรใช้ก็ใช้เถิด”

“นี่... ไม่ดีหรอก เพราะยังมีประชาชนอยู่ไม่น้อยในเมืองถูเหอที่ใช้เตาเหล็กให้ความร้อนอยู่เลย”

จางฝูเป็นคนใช้งานจริง เขารู้สึกว่าก่อนที่ประชาชนทุกคนจะได้ใช้ เขากลับได้ใช้มันก่อน ทำให้ในใจรู้สึกไม่ดี

ฉินเหยียนส่ายหน้าแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

“เจ้ากังวลเรื่องอะไร? หากเรื่องนี้มีประโยชน์จริงๆ เพียงแค่ออกคำสั่ง หลังจากนี้เจ้าอยากได้กี่เครื่อง พวกเราก็จะผลิตให้ตามความต้องการ เจ้ายังกังวลว่าประชาชนจะใช้ไม่พอ จะใช้ไม่เป็นหรือ?”

เมื่อจางฝูได้ยินดังนั้น ในใจเขาพลันผ่อนคลาย แล้วตอบตกลง

“นอกจากนี้ติดตั้งที่จวนเจ้าเมืองให้เร็วที่สุด”

ฉินเหยียนคิดไปคิดมา จากนั้นออกคำสั่งอีกครั้ง

เขาไม่ใช่คนโง่ มีของดีจำนวนมากไม่ได้ถูกใช้ ไปเก็บของดีมาใช้

หากต้องใช้ชีวิตแบบนี้ ไม่เหนื่อยเกินไปหรือ?

จางฝูตอบทันที “วันนี้กระหม่อมจะส่งคนไปติดตั้งให้พ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนพยักหน้าแล้วถามว่า

“เรื่องการแข่งขันเตะลูกหนังเป็นอย่างไรบ้าง?”

จางฝูมีแรงฮึกเหิมขึ้นทันทีและพูดอย่างตื่นเต้น “กำลังเตรียมการอยู่พ่ะย่ะค่ะ ได้รวบรวมมาบ้างแล้ว ตอนนี้มีทีมเตะลูกหนังหลายร้อยทีมมาที่เมืองถูเหอแล้วพ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนพยักหน้า

“เจ้าหาวิธีจัดการทีมเตะลูกหนังร้อยกว่าทีมนี้แล้วหรือยัง? หากเจ้าคิดอยากจะบริหารสมาคมให้ดี ต้องมีกฎเกณฑ์ บางทีมไม่เพียงแต่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ยังมีแฟนคลับสนับสนุนจำนวนมากอีกด้วย”

“แต่ทีมเหล่านี้ไม่ได้ทำผลงานได้ดีเสมอไป มีหลายครั้งที่พวกเขาพลาด หากทำตามกฎเดิมคือ ชนะได้เลื่อนขั้น แพ้ตกรอบ การแข่งขันเตะลูกหนังนี้จะไม่ดำเนินไปไม่นาน”

“นอกจากนี้...”

ฉินเหยียนพูดมาเยอะมาก จางฝูได้ยินดังนั้นพลันตระหนักได้ในทันที สายตาของเขาเป็นประกายมากขึ้นเรื่อยๆ เขาพยักหน้าด้วยความตื่นเต้น

หลังจากที่เขาพูดเสริมอีกมากมาย ปากของฉินเหยียนเริ่มแห้ง ในที่สุดเขาก็ยิ้มช้าๆ และพูดว่า

“ด้วยวิธีนี้ สีการเตะลูกหนังจึงจะได้รับความนิยม สะสมฐานแฟนคลับได้มากขึ้น ทีมเตะลูกหนังที่มีความแข็งแกร่งเหมือนกันเท่านั้นที่จะได้แข่งในระดับเดียวกันได้ เพื่อความน่าสนใจ...”

“สุดยอด สุดยอดมากจริงๆ กระหม่อมไม่เคยคิดเลยว่าการแข่งขันเตะลูกหนังจะได้รับการพัฒนาหลากหลายเช่นนี้”

จางฝูมองไปที่ฉินเหยียนด้วยความตกใจ เขาไม่อย่างเชื่อเลยว่าจะมีคนคิดแนวคิดเช่นนี้ได้เพียงในเวลาอันสั้น

เขายังคงสงสัยว่า ฉินเหยียนเป็นพระเจ้ามาเกิดจริงๆ ใช่ไหม?

มิฉะนั้นจะเข้าใจการแข่งขันอย่างลึกซึ้งเช่นนี้ได้อย่างไร

ฉินเหยียนมองไปที่จางฝู จากนั้นหัวเราะแล้วพูดว่า

“ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วว่าจะวางแผนให้ละเอียดรอบคอบอย่างไร จากนั้นนำไปปฏิบัติเถิด สมาคมเตะลูกหนังนั้นตั้งอยู่ในเมืองถูเหอแล้ว”

“ในเมื่อเจ้าต้องการทำจริงๆ ต้องทำให้ยิ่งใหญ่ ข้าได้ร่วมมือทำหลายสิ่งหลายอย่างกับเข้าในช่วงหลาปีที่ผ่านมา เจ้าทำให้เป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา อย่าทำให้การเตะลูกหนังเป็นการต่อสู้ที่ไร้อายรธรรมก็แล้วกัน”

จางฝูพูดด้วยสีหน้าจริงจัง “ท่านอ๋องไม่ต้องกังวลพ่ะย่ะค่ะ ข้าจะไม่ให้คามคาดหวังของท่านต้องสูญเปล่า”

“ได้ เช่นนั้นการก่อตั้งสมาคมเตะลูกหนัง หากเจ้าเจอปัญหา เจ้าไปหาพี่เจ็ดของข้าหรือจ้าวจือหย่าได้ พวกเขาจะช่วยเจ้าเอง”

ฉินเหยียนบอก