องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 193

ฉินเหยียนทำตามที่เขาพูดและพาจ้าวจือหย่าขึ้นหลังม้าไปยังหมู่บ้านเล็กๆบนภูเขาด้านหลัง

เขาเรียกเหล่าไส้ศึกหญิงทั้งหมดมารวมตัวกันเพื่อฟังปราศรัย

"พวกเจ้าต่างก็รู้ว่าฝ่าบาทพระราชทานที่ศักดินาสามพันให้แก่ข้า จากนี้ไปพวกเจ้าสามารถอยู่กับข้าได้อย่างสมเหตุสมผลและสามารถลบล้างตำแหน่งไส้ศึกหญิงแห่งอาณาจักรจ้าวได้อย่างสมบูรณ์ เมื่อออกไปข้างนอกก็สามารถกล่าวได้ว่าเป็นคนของจวนอ๋องเหยียน พวกเจ้าเต็มใจหรือไม่?"

เหล่าไส้ศึกหญิงทั้งหมดต่างก็ตื่นเต้นมากจนมิอาจควบคุมความปิติภายในใจได้ แต่ละคนต่างก็กล่าวอย่างมีความสุขว่า

"ข้ายินดี! ขอบพระทัยอ๋องเหยียนเพคะ!"

"อ๋องเหยียดทรงพระเจริญพันปี! ขอบพระทัยอ๋องเหยียนเพคะ!"

"หม่อมฉันและคนอื่นๆจะรับใช้ท่านอย่างสุดกำลังอย่างแน่นอนและจะไม่ทรยศอย่างเด็ดขาดเพคะ!"

"พวกเราเกิดเป็นคนของท่าน ตายก็จะเป็นผีของท่าน!"

แม้แต่จ้าวจือหย่าก็มีความสุขไปกับสตรีเหล่านี้ด้วย อย่างไรเสียการอยู่ภายใต้อาณัติของฉินเหยียนจึงจะนับว่ามีศักดิ์ศรี

ฉินเหยียนกลับตื่นตระหนกแทน เมื่อเห็นสถานการณ์นี้ที่หญิงงามสองร้อยคนล้วนอยากเป็นคนของเขาและเป็นผีของเขา เหตุใดฟังดูแล้วรู้สึกแปลกๆ

"เดี๋ยวๆๆ พวกเจ้าอย่าเพิ่งรีบร้อน ข้ายังมีเงื่อนไข พวกเจ้าจะต้องผ่านการประเมินก่อนจึงจะนับว่าเป็นคนของข้า"

เหล่าไส้ศึกหญิงต่างก็ระงับความตื่นเต้นและรีบถามว่า

"เช่นนั้นเนื้อหาของการประเมินคืออะไรเล่าเพคะ?"

ฉินเหยียนยิ้มอย่างชั่วร้ายแล้วหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาจากแขนเสื้อของเขา และกล่าวว่า

"ที่เขียนไว้บนนี้ก็คือเนื้อหาในการประเมิน พวกเจ้าอ่านแล้วส่งเวียนไปรอบๆ"

ไส้ศึกหญิงคนแรกรับกระดาษมาแล้วเปิดมันอย่างเบามือ

เมื่อข้อความบนกระดาษปรากฏขึ้นเบื้องหน้า คิ้วของนางก็ขมวดเข้าหากันทันที

"แปลกจัง ตัวหนังสือบนนี้ข้าล้วนรู้จัก ทว่าเหตุใดข้าจึงมิอาจเข้าใจเมื่อพวกมันมารวมกันเล่า?"

หลังจากไส้ศึกหญิงคนที่สองรับกระดาษมาสีหน้าของนางก็งุนงงเล็กน้อยเช่นกัน

"ที่เขียนนี้หมายความว่าอย่างไร เอ ข้าก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน"

เหล่าไส้ศึกหญิงต่างก็รับกระดาษมาทีละคน ทว่าล้วนไม่เข้าใจสิ่งที่ฉินเหยียนเขียน

ฉินเหยียนเม้มริมฝีปาก และกล่าวว่า

"โธ่เอ๋ย ภารกิจของการประเมินครั้งนี้ก็คือให้พวกเจ้าค้นหาข้อมูลทั้งหมดที่เกี่ยวกับหยางจิ่นซิ่ว"

"ข้าต้องการรู้ข้อมูลทุกด้านของนางไม่ว่าจะเป็นงานอดิเรก นิสัย สิ่งที่นางชอบและไม่ชอบ อย่างไรก็ตามยิ่งละเอียดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งดี!"

"พูดมากไปพวกเจ้าก็ไม่เข้าใจ เพียงจำไว้ว่านี่คือการทดสอบความสามารถในการสืบข่าวของพวกเจ้า เข้าใจหรือไม่?"

ทันใดนั้นเหล่าไส้ศึกหญิงก็เข้าใจและพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกัน

"เข้าใจแล้วเพคะ! รับรองว่าพวกเราจะปฏิบัติภารกิจให้สำเร็จเพคะ!"

จ้าวจือหย่าที่กำลังจดบันทึกอยู่ด้านข้างรู้สึกขัดข้องใจทันที

ฉินเหยียนจงใจกล่าวอย่างลึกลับว่า

"ความหมายก็คือในภายภาคหน้าข้าจะทำให้พวกเจ้าคว้าจันทราบนสวรรค์ชั้นเก้า จับเต่าจากมหาสมุทรทั้งห้า สังหารคนหนึ่งคนในสิบก้าวโดยไม่ทิ้งร่องรอย แต่ละคนสามารถขวางกั้นกองทัพนับพันได้และโจมตีเมืองและป้อมต่างๆ สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนไม่ใช่ปัญหา นี่ก็คือกองทหารพิเศษ และพวกเจ้าก็จะเป็นทหารสวรรค์และแม่ทัพสวรรค์"

ฉินเหยียนอวดอ้างเป็นเวลานานและให้คำสัญญาลมๆแล้งๆแก่ทุกคน ทว่าเหล่าทหารชั้นยอดกลับเพลิดเพลินเป็นอย่างมาก แต่ละคนต่างก็โห่ร้อง

"อ๋องเหยียนเป็นเทพของพวกเรา!"

"ติดตามอ๋องเหยียน มิต้องกังวลสิ่งใด!"

ฉินเหยียนยังคุยอวดว่า

"รอวันที่พวกเรารวมใต้หล้าเป็นหนึ่งข้าจะแต่งตั้งพวกเจ้าเป็นอ๋องให้ที่ดินศักดินาและเลื่อนตำแหน่งให้!"

เหล่าทหารชั้นยอดโห่ร้องเสียงดังว่า

"ข้ายินดีจะจงรักภักดีต่ออ๋องเหยียนจนตาย!"

ฉินเหยียนพยักหน้าอย่างพึงพอใจ

"ไปหาคนเถิด ข้าจะพาพวกเจ้าไปฝึกฝนด้วยตนเองในภายหลัง"

"พะยะค่ะ!"

หลังจากเหล่าทหารชั้นยอดจากไปแล้ว ฉินเหยียนก็สั่งให้หลิ่วเชียนเชียนพาเหล่าชาวนาและคนงานไปขุดเหมืองเกลือในปริมาณมาก นี่เป็นก้าวแรกในการพิชิตใต้หล้า