องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 553

ฉินเหยียนจึงเข้าใจทันที ว่าที่จริงฉีเยี่ยนเอ๋อร์แค่ต้องการช่วยเท่านั้น จึงได้พูดอย่างไม่คิดมากว่า

“ไม่เป็นไรหรอก เจ้าก็หวังดีกับข้า ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร”

เขาพยุงฉีเยี่ยนเอ๋อร์ให้ยืนขึ้นแล้วพูดเปลี่ยนเรื่องว่า “การล่าในครั้งนี้ไม่สงบ อาจเกิดเรื่องขึ้นได้ จำไว้ให้ดี ให้รอรับคำสั่งอยู่เสมอ”

ฉีเยี่ยนเอ๋อร์ไม่ได้ถามอะไรมากความ นางตอบกลับว่า “แล้วแต่อ๋องเหยียนจะบัญชาเพคะ”

ในขณะที่ทั้งคู่กำลังพูดคุยกันก็ได้ยินเสียงหัวเราะชอบใจของฮ่องเต้ฉินดังเข้ามา เพื่อไม่ให้เป็นที่สงสัยฉินเหยียนจึงเดินออกไปต้อนรับก่อน เขาประสานมือคารวะแล้วคำนับว่า “ลูกเข้าเฝ้าท่านพ่อพ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้ฉินชี้ไปยังสัตว์ที่อยู่บนพื้นแล้วพูดอย่างดีอกดีใจว่า “เหยียนเอ๋อร์ เจ้าดูสัตว์ที่เหล่าผู้ผ่านการสอบจอหงวนบู๊ล่ามาสิ มีมากกว่าร้อยตัวเชียว!”

ฉินเหยียนมองสัตว์บนพื้นแล้วพูดว่า “ผู้ผ่านการสอบจอหงวนนั้นล้วนมีความสามารถมาก หากเข้าร่วมกองทัพแล้วคงได้ขยายดินแดนให้แก่อาณาจักรฉินเป็นแน่พ่ะย่ะค่ะ”

ฮ่องเต้ฉินพูดอย่างพอใจว่า “แน่นอนอยู่แล้ว เห็นรึไม่ว่าเชื่อข้าถูกต้องแล้ว โชคดีที่ไม่ได้ยอมให้ผู้หญิงชิงตำแหน่งไป ไม่เช่นนั้นจะมีที่น่าตื่นตาตื่นใจเช่นนี้ได้อย่างไร!”

ฮ่องเต้ฉินหัวเราะแล้วพูด ใบหน้าของฉินเหยียนยิ้มตาม แต่เขาก็แอบสบถในใจ หากเซี่ยชิงอยู่ที่นี่ ที่ล่ากลับมาก็จะไม่ใช่แค่พวกกวางป่ากระต่ายป่าหรอกนะ สัตว์ดุร้ายก็เป็นเรื่องง่ายๆ

เฮ้อ แต่ท่านพ่อของเขาตาไม่ถึงนี่นะ!

......

การล่ายังคงดำเนินไปอย่างดุเดือด แต่กลับมีคนๆหนึ่งที่ยังไม่เผยตัวออกมา นั่นคือเอียนอ๋องที่แปดฉินอู่ ขณะนี้ ณ ตำหนักนอกพื้นที่ล่าสัตว์ ฉินอู่สวมชุเกราะเอาไว้ แล้วออกคำสั่งให้ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาเตรียมพร้อมอยู่ตลอด เพื่อปฏิบัติการในคืนนี้

“ส่งคนไปที่ชายแดนอีก ในเวลาเที่ยงคืนคืนนี้ กองทหารรักษาการณ์ชายแดนจะต้องมาช่วยข้าวางแผนแย่งชิงบัลลังก์!”

“พ่ะย่ะค่ะ”

ผู้ใต้บังคับบัญชาที่น้อมรับคำสั่งรีบมุ่งหน้าไปชายแดนทันที

ฉินอู่เตรียมแผนก่อกบฏมานานแล้ว เพียงแต่เขาไม่ได้ปฏิบัติคนเดียว ยังได้ติดต่อกับเหล่าองค์ชายอื่นๆด้วย พวกเขาแอบสื่อสารกัน โดยวางแผนที่จะด้านนอกด้านในตีขนาบประสานกัน เอาให้อีกฝ่ายรับมือไม่ทันเลย

ยามค่ำคืน ยามซวี

เหล่าองค์ชายที่ได้รับจดหมายต่างก็แอบรวมตัวกันลับๆล่อๆ โอกาสมีเพียงครั้งเดียว ทุกคนตัดสินใจอย่างแน่วแน่ ปฏิบัติการลอบสังหารในครั้งนี้ จะต้องสำเร็จเท่านั้น!

เมื่อถึงเวลาที่วางแผนไว้ เสียงลูกศรสัญญาณก็ดังสนั่นไปทั่วฟ้า เหล่าองค์ชายสวมหน้ากากและชุดเกราะเอาไว้ นำทัพเหล่าองครักษ์ของตนตะโกนเสียงดังว่า

“ฆ่ามัน!”

เมื่อเหล่าองค์ชายเข้าไปด้านในตำหนักก็พบว่าไม่มีใครอยู่เลย รู้สึกจะเกิดเรื่องร้าย

“แย่แล้ว เราติดกับเสียแล้ว!”

การก่อกบฏได้เริ่มขึ้นแล้ว หากอยากจะหยุดตอนนี้ก็ไม่ทันแล้ว ทหารหัวกะทิของฉินอู่ที่ซ่อนตัวอยู่เริ่มบุกไปฆ่า ตรงสถานล่าสัตว์เต็มไปด้วยควันไฟ ถูกเผาจนราบ

......

ขณะเดียวกันนั้น ฮ่องเต้ฉินและฉีเยี่ยนเอ๋อร์กำลังนั่งอยู่บนรถม้าคันหนึ่ง แล้วออกห่างจากตำหนักล่าสัตว์

ฮ่องเต้ฉินตกตะลึงสีหน้าซีดเซียว เหล่าลูกชายพร้อมใจกันก่อกบฏ เป็นเรื่องรุนแรงสำหรับคนเป็นพ่ออย่างเขามาก เขาเดินถอยหลังแทบจะล้มลง

ฉินเหยียนรีบเข้าไปพยุงแล้วปลอบโยนว่า “ท่านพ่ออย่าได้กังวลไปเลยพ่ะย่ะค่ะ ลูกมีแผนไว้แล้ว โปรดเสด็จตามลูกมาเถิด!”

เขาพยุงฮ่องเต้ฉินขึ้นรถม้าไปแล้วออกคำสั่งว่า “ออกเดินทางไปยังเขตซุ่นชิ่ง! เร็วเข้า!”

พวกฉินเหยียนรีบเดินทางไปเขตซุ่นชิ่ง เมื่อมาถึงแล้วก็ได้ออกคำสั่งว่า “ปิดประตูเมือง!”

“พ่ะย่ะค่ะ!”

กองกำลังที่รออยู่นานแล้วรีบปิดประตูเมืองทันที

ฉินเหยียนพาฮ่องเต้ฉินขึ้นกำแพงเมือง บัดนี้ทั่วทั้งผืนป่าเต็มไปด้วยเสียงฆ่ากัน ขณะนี้ฮ่องเต้ฉินค่อยๆดึงสติมาได้ เขาเดือดดาลอย่างมาก กัดฟันแล้วพูดว่า

“เจ้าพวกลูกทรยศ ข้าให้อภัยพวกเขาหลายต่อหลายครั้ง แต่พวกเขากลับบังอาจก่อความโกลาหลซ้ำแล้วซ้ำเล่า รนหาที่ตายจริงๆ!”

ฉินเหยียนพูดเตือนขึ้นว่า “ท่านพ่อพ่ะย่ะค่ะ ผู้ที่วางแผนในครั้งนี้คือพี่แปด ก่อนหน้านี้เขาไม่เคลื่อนทัพ แต่ตอนนี้เขาเคลื่อนทัพใหญ่เลยพ่ะย่ะค่ะ เขายังส่งกองกำลังเพื่อส่งกองทหารรักษาการณ์ชายแดนด้วย ตั้งใจที่จะร่วมมือกับพวกเขา วางแผนที่จะด้านนอกด้านในตีขนาบประสานกัน เพื่อชิงบัลลังก์พ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อได้ยินดังนั้นสีหน้าของฮ่องเต้ฉินก็เปลี่ยนไปทันที เขารีบพูดอย่างผวาว่า

“กองทหารชายแดนมีทหารแปดหมื่นนายรึไม่ หากพวกเขาบุกเข้ามาละก็ ดินแดนของข้าก็คงต้องถูกแย่งชิง!”

ฉินเหยียนประสานมือคารวะแล้วพูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “ท่านพ่ออย่ากังวลไปเลยพ่ะย่ะค่ะ ลูกเตรียมการเอาไว้แล้ว”