เมืองใหม่
เฉิงเซินและเฝิงตู่กำลังดื่มเหล้าอย่างสนุกสนานบนกำแพงเมือง ด้วยการคบหาหลายวันมานี้ทำให้ทั้งคู่เป็นสหายที่พูดคุยกันทุกๆเรื่อง
เฝิงตู่มองไปรถม้าผู้คุ้มกันสินค้าที่มีของบรรจุเอาไว้มากมายที่กำลังเข้ามาใกล้เซียนตู จึงได้พูดว่า
“รถบรรทุกของอีกขบวนรึ ความเร็วในการหาเงินของอาณาจักรฉินน่าตกตะลึงจริงๆ”
เฉิงเซินยิ้มอย่างมั่นใจ “แน่นอนอยู่แล้ว ชาวเมืองถือเรื่องอาหารการกินสำคัญเป็นอันดับแรก และสูงส่งเทียมฟ้า หากไม่มีเงินและเสบียงอาหารจะทำให้อาณาจักรเกิดความสันติสุขได้อย่างไรกัน!”
เฝิงตู่พยักหน้าเห็นด้วย “มีเหตุผล”
เฉิงเซินชี้ไปยังศูนย์การค้าที่ใหญ่ที่สุดในเซียนตูแล้วพูดว่า “ต้องระดมเงินเอาไว้ก่อนแล้วจึงดำเนินการสร้าง ไม่เช่นนั้นเจ้าคิดว่าอาคารสูงใหญ่มากมายเหล่านี้ หากทุกพื้นที่จะสร้างต้องใช้เงินทองมากมายแค่ไหน”
“ยิ่งไปกว่านั้นนี่ยังเป็นแค่การเริ่มต้น สามปีข้างหน้าในอนาคตจะมีเงินและเสบียงอาหารมากมายส่งมา ถึงตอนนั้นเจ้าคิดว่าจะเป็นตัวเลขที่มากมายแค่ไหน”
เฝิงตู่ดื่มเหล้าแล้วกวาดตามองความรุ่งเรืองของเซียนตูแล้วพูดอย่างจริงจังว่า
“ข้าอยู่ที่นี่มาเกือบจะครึ่งเดือนแล้ว เมื่ออ๋องเหยียนของพวกเจ้าทำการอภิเษกสมรสเรียบร้อยแล้ว ก็ถึงเวลาที่ข้าจะไปที่อื่นแล้ว!”
เฉิงเซินหันหน้าไปมองกงซุนอู๋หมิงแล้วโน้มน้าวว่า “เจ้าทำงานในตำหนักอ๋องเหยียนไม่ได้รึ?”
เฝิงตู่เอนตัวพิงแล้ววางข้อศอกบนกระเบื้อง เอียงศีรษะแล้วพูดว่า
“ใช่ว่าข้าไม่อยากทำงานกับเจ้าหรอกนะ แต่ข้าคุ้นชินกับการไร้พันธนาการแล้ว ที่ข้าอยู่ที่นี่นานขนาดนี้ก็เพราะอยากจะดูงานอภิเษกสมรสของอ๋องเหยียน”
แววตาของเฉิงเซินปรากฏความสลด เขาเข้าใจว่าต่อให้จะพูดอย่างไร สุดท้ายก็ไม่มีทางโน้มน้าวให้กงซุนอู๋หมิงเข้าร่วมตำหนักอ๋องเหยียน เขารู้สึกเศร้าใจและยกไหเหล้าขึ้นดื่มคำโต
เฝิงตู่เหลือบมองเขาแล้วหัวเราะพูดว่า “วางใจเถิด หากข้าได้พบอ๋องเหยียนของพวกเจ้า ข้าจะบอกกันเขาแน่นอนว่าเจ้ามีความรู้และความกล้าหาญ แถมยังตอบสนองว่องไว อีกทั้งติดตามข้ามานานขนาดนี้แล้ว วิชาก็ดีขึ้นมาก”
“คนเช่นเจ้าไม่ควรถูกตัดโอกาส ทำงานกับอ๋องเหยียนให้ดี อ๋องเหยียนของเจ้าเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับผู้มีความสามารถ จะต้องให้ความสำคัญกับเจ้าและให้เจ้าได้เชิดหน้าชูตาแน่นอน”
เฉิงเซินยกไหเหล้าขึ้นแล้วพูดอย่างเคารพว่า “ขอบคุณสำหรับคำชมของท่าน”
เฝิงตู่ยกไหเหล้าขึ้นแล้วชนกับเขา “ดื่ม!”
ในขณะที่ทั้งคู่กำลังพูดคุยกันอย่างมีความสุข ก็พบว่ากองคาราวานมากมายมาถึงนอกเมืองแล้ว
เฉิงเซินเช็ดเหล้าที่ปาก “มีงานเข้ามาแล้ว ข้าไปดูก่อนละ”
เมื่อสิ้นเสียงก็กระโดดลงจากกำแพงเมือง
เฝิงตู่มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นกองทัพพยัคฆ์เสือดาว ก่อนหน้านี้เขาเคยประมือกับคนของพยัคฆ์เสือดาว หากตอนนี้คนเหล่านี้เห็นว่าเขาอยู่ที่เซียนตู เกรงว่าจะเป็นเรื่องวุ่นวาย เมื่อคิดเช่นนั้นเฝิงตู่ก็รีบหายตัวไปทันที
เฉิงเซินเพิ่งยืนลงพื้นแล้วหันกลับไปพูดกับกงซุนอู๋หมิงว่า “รอข้าประเดี๋ยว”
กองทัพพยัคฆ์เสือดาวเป็นองครักษ์ข้างกายของอ๋องเหยียน อย่างต่ำสุดก็ระดับสองหรือสาม ไม่ว่าใครเขาก็ไม่อาจทำให้ไม่พอใจได้ จึงรีบพูดว่า
“อย่างไรช่วยบันทึกเอาไว้ด้วยเถิดขอรับ ว่าเข้ามาจำนวนคนเท่าไร และมีของมาส่งมากแค่ไหน พวกข้าน้อยเองจะได้สะดวกต่อการดำเนินงาน”
แน่นอนว่าต้าหย่งไม่ได้สร้างความลำบากใจให้ เมื่อบันทึกตามกฎแล้วก็จะนำขบวนเข้าไปในเมือง
เฉิงเซินมองรถม้าแต่ละคันผ่านเข้าไป รอยล้อบนถนนทำให้รู้ว่ารถม้าแต่ละคันมีมูลค่าสูงอย่างมาก ไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไปจริงๆด้วย เขาบังเอิญพบว่ามีรถม้าคันหนึ่งที่ไม่ได้จดบันทึกใดๆ เขาจึงรีบขวางทางเอาไว้
“ไม่ทราบว่าด้านในรถม้าคือคนทั้งหมดรึขอรับ?”
เมื่อสิ้นเสียงปลายทวนก็ชี้มายังคอหอยของเขา แล้วพูดอย่างเย็นชาว่า “อยากตายก็เปิดดูสิ”
เฉิงเซินขนลุกไปทั่วร่าง ความว่องไวในการยิงทวน และความระมัดระวังระดับนี้ ด้านในเป็นใครกันแน่? เขาไม่ทันได้คิดอะไรมากก็ได้ถอยหลังแล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า “ไม่บังอาจขอรับ เชิญขอรับ”
เมื่อขบวนคาราวานเข้าไปในเมืองแล้วเฉิงเซินก็ปาดเหงื่อบนหน้าผาก
ต้าหย่งขี่ม้าตัวสูงใหญ่มาข้างๆของเฉิงเซิน “ถือว่าเจ้ารู้หน้าที่ดี บางอย่างเจ้าควรถามและบางอย่างก็ไม่ควรถาม ต้องคอยดูสถานการณ์ให้ดี”
เฉิงเซินประสานมือคารวะ “ขอบพระคุณที่ชี้แนะขอรับ”
ต้าหย่งถามขึ้นอีกว่า “ข้าขอถามหน่อย เครื่องบรรณาการจากอาณาจักรอื่นต้องนำไปส่งที่ใด?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
คนเขียนเก่งจริง ทำให้คนอ่านรู้สึกหงุดหงิดกับการตามหาลูกสาวของฉินเหยียน และจังหวะคาดที่จะได้เจอกันของเฝิงตู่กับฉินเหยียนจริงๆ ถ้าจะหากันจริงๆก็น่าจะทำง่ายป่ะ ประกาศหรือแจ้งข่าวไปว่าฮ๋องเหยียนต้องการพบปะเฝิ่งตู่นัดให้ไปเจอสักที่ตัวเองมีเครือข่ายทั่วอาณาจักรยังไงข่าวก็ต้องถึงหูอยู่แล้ว บัดเรื่องแบบนี้ไม่ฉลาดเอาเลยพระเอกฉัน...
จบแล้วเหรอคะ ..จบแบบงงๆ...
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...