องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 748

หลิวเชียนเชียนสายตาเป็นประกาย รีบฝ่าฝูงชนเรียกเฉิงเซิน

“เฉิงเซิน!”

เฉิงเซินได้ยินคนเรียกชื่อเขา รีบหันกลับไป เห็นหลิวเชียนเชียนเดินฝ่าฝูงชนเดินตรงมายังเขา

เขารีบทำความเคารพ

“สวัสดีนายหญิงหลิว!”

หลิวเชียนเชียนรีบตอบกลับ

“อย่ามาเสียเวลาทักทายกันอยู่เลย ข้าต้องการพบท่านอ๋อง มีเรื่องด่วนต้องรายงาน!”

เมื่อเฉิงเซินเห็นท่าทีตื่นตระหนกของนาง เขาก็ไม่กล้าเพิกเฉย

“เรียนเชิญท่านเดินตามข้ามาขอรับ”

เขาพาหลิวเชียนเชียนและคนอื่นๆ มาทางด้านหลังของที่พักและเข้าไปทางประตูหลัง

ทันทีที่เข้าไปในลานบ้าน เห็นฉินเหยียนกำลังเป็นช่างไม้ สร้างโครงไม้อยู่พวกนางทั้งสองรีบเข้าไปทำความเคารพทันที

“กราบทูลเข้าเฝ้าอ๋องเหยียนเพคะ”

ฉินเหยียนหันกลับมาตามเสียง เห็นหลิวเชียนเชียนและหลิวหรูซือ เขาทักทายกลับด้วยความประหลาดใจ

“พวกเจ้ามาที่นี่ได้อย่างไร?”

เขาวางเครื่องมือลงและเห็นว่าเศษไม้กระจายอยู่เต็มตัว จึงรีบปัดออก

“ข้าตัวเปื้อนเล็กน้อย เจ้ารอข้าล้างเนื้อตัวก่อน พวกเราค่อยไปคุยกันด้านใน”

หลิวเชียนเชียนรีบไปข้างหน้าเพื่อช่วยฉินเหยียนเปลี่ยนเสื้อผ้า

จากนั้นทุกคนก็เข้ามาในห้อง หลังจากที่ฉินเหยียนนั่งลงและจิบชา หลิวหรูซือก็ก้าวเท้าเข้าไปทำความเคารพเขา

“หญิงรับใช้อันดับสาม เข้าเฝ้าอ๋องเหยียนเจ้าค่ะ”

“ทำตัวตามสบายเถิด”

“ท่านอ๋อง หม่อมฉันมีเรื่องรายงานพ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนมองหลิวหรูซือตั้งแต่หัวจรดเท้า ไม่ต้องพูดถึงบุคลิกที่กล้าหาญของนาง แต่ตอนนี้นางแต่งตัวเหมือนผู้ชายมากจริงๆ

ใบหน้าที่มุ่งมั่น รูปร่างเพรียวบาง ดูสดใสและงดงามมาก เขาอดไม่ได้ที่จะหันหน้าไปหาหลิวเชียนเชียนแล้วพูดว่า

“เข้าสังเกตหรือไม่ว่านางหน้าตาสวยตามที่ข้าต้องการ น่าเสียดายที่นนางเป็นผู้หญิง ถ้านางเป็นผู้ชายคงจะดีไม่น้อย บุคลิกดูเหมาะสมมาก”

หลิวหรูซือขมวดคิ้วและเตือนอย่างเป็นกังวล

“ท่านอ๋อง หม่อมฉันมีเรื่องสำคัญจะรายงานท่านจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”

ฉินเหยียนหัวเราะแล้วตอบว่า

“พวกเรามาคุยกับแบบสบายๆ เถิด เจ้ารายงานเรื่องของเจ้ามาได้เลย”

เมื่อหลิวเชียนเชียนได้ยินฉินเหยียนพูดเช่นนั้น นางมองหลิวหรูซือตั้งแต่หัวจรดเท้าเช่นกัน บุคลิกของนางสอดคล้องตามความต้องการที่นางตามหา แต่น่าเสียดายที่เป็นผู้หญิง

ขณะที่กำลังคิดในใจ นางได้ยินหลิวหรูซือพูดว่า

“กราบทูลรายงานอ๋องเหยียน ตอนที่หม่อมฉันซ่อนตัวอยู่ที่นี่ ข้าได้อาศัยความสามารถของตน ปลอมตัวเป็นผู้ชายเข้าไปยังหอประวัติศาสตร์ และได้ทำงานเป็นเลขานุการ จัดการเอกสารทางประวัติศาสตร์ต่างๆ ในอาณาจักร”

“โห ปืนกระบอกนี้งดงามมาก เหมาะกับมือข้ามากเลยเจ้าค่ะ!”

ฉินเหยียนเอ่ยปากเตือน

“อย่าแตะโดนไกปืนเป็นอันขาด มิฉะนั้นกระสุนจะพุ่งออกมาได้”

หลิวเชียนเชียนพูดอย่างมั่นใจ

“ท่านอ๋องไม่ต้องกังวลไปเจ้าค่ะ ข้าใช้ปืนจนคล่องมือแล้ว”

ฉินเหยียนเองก็เชื่อเช่นนั้น หลิวเชียนเชียนยังเป็นหนึ่งในรายชื่อคนที่มีฝีมือการต่อสู้ดี นางต้องเป็นนักแม่นปืนยอดเยี่ยมคนหนึ่งอยางแน่นอน

เมื่อหันกลับไปเห็นหลิวหรูซือมีสีหน้ากังวล ฉินเหยียนพูดอย่างสบายๆ

“ในข้าอยู่ที่นีแล้ว เจ้าไม่ต้องกังวล ในเมื่อข้ากล้ามาที่นี่ ข้ามั่นใจแล้วว่าข้าพร้อม เช่นนั้นเจ้าไม่ต้องกังวล”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิวหรูซือก็วางใจ เพราะแต่ไหนแต่ไรมาอ๋องเหยียนมิใช่คนไม่เตรียมพร้อม

ฉินเหยียนเปลี่ยนเรื่องและพูดกับหลิวเชียนเชียนว่า

“การสร้างนัดแสดงของเจ้าเป็นไปได้ดี เหลือแค่เมืองไป๋ลู่เท่านั้นที่ยังไม่ได้จัดการแสดง ดังนั้นช่วงนี้ข้าตัดสินใจที่จะจัดงานแสดงที่เมืองไป๋ลู่ในอีกไม่กี่วัน”

หลังจากพูดเช่นนั้น เขาก็ยืนขึ้น เปิดประตู หยิบภาพวาดด้านในออกมา

“นี่คือเวทีที่ข้าต้องการจะจัด”

ฉินเหยียนพูดพร้อมกับกางภาพวาดลงบนโต๊ะ

“พวกเจ้าดูเสีย บนเวทีตรงจุดเหล่านี้ข้าจะซ่อนกลไกเอาไว้ รอให้พวกเจ้าแสดงเสร็จ ข้าจะใช้กลไกพวกนี้ทำให้มีสิ่งมหัศจรรย์เกิดขึ้น”