องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 891

วันนี้พระอาทิตย์ส่องแสงเจิดจ้า

งานสัมมนาด้านวิทยาการและการพัฒนาจัดขึ้นที่หอประชุมมหาวิยาลัยในเมืองจิ่วโจว

นักศึกษาจากทุกอาณาจักรมาถึงหอประชุมตรงเวลา ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้น

หลังจากนั่งกันเรียบร้อยแล้ว พวกเขาเริ่มคุยกัน

“เมื่อเร็วๆ นี้ข้ามีข้อมูลเชิงลึกมากมายเกี่ยวกับการพัฒนาด้านวิทยาศาสตร์!”

“หลังจากเรียนรู้มาหลายวันข้าค้นพบว่าสาขาฟิสิกส์เป็นตัวเลือกที่เหมาะกับข้าที่สุด”

“วิชาเคมีก็น่าสนใจ ส่วนเรื่องการระเหิด การควบแน่น ข้าศึกษามาสามวันสามคืนแล้วยังคิดไม่ออกเลย”

“ของเจ้าเทียบข้าไม่ติดเลย ข้าอยู่ในห้องกลั่นมาสองสามวันแล้ว เพื่อศึกษาหลักการพลังงานความร้อน”

นักเรียนเหล่านี้เหมือนกับต้นกล้าที่รอการรดน้ำ ต่างหวังว่าจะใช้การสัมมนานี้เพื่อพัฒนาความรู้ของตน

ในขณะที่ทุกคนกำลังพูดคุยกัน ฟางเจาจวินเดินเข้ามาในห้องอย่างสง่างาม

ทั้งห้องโถงเงียบไปชั่วขณะ และนักเรียนทุกคนก็ยืนขึ้นคำนับนางด้วยความเคารพ

“ยินดีที่ได้พบคณบดีฟางขอรับ”

ฟางเจาจวินยืนตรงกลางห้องโถง ยิ้มและผายมือออก

“ขอเชิญทุกคนนั่งลงได้ ทำตัวตามสบายได้เลย”

“ขอรับ”

หลังจากที่บรรดานักเรียนนั่งกันแล้ว ฟางเจาจวินพูดเสียงดังทันที

“การสัมมนาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการแล้ว!”

หลังจากพูดจบแล้วนางก็ปรบมือเบาๆ และยกแผงจำลองที่ทำจากทรายขนาดใหญ่มาวางไว้ที่กลางห้องโถง

นักเรียนทุกคนต่างเอียงคอเพื่อดูว่าคือสิ่งใด

บนแผงจำลองที่ทำจากทราย มีภูเขาและแม่น้ำที่ได้รับการตกแต่งและมีแบบจำลองแปลกๆ มากมายวางรอบๆ ภูเขาและแม่น้ำเหล่านั้น

มีรถยนต์วิ่งอยู่บนบก เรือลอยอยู่บนน้ำ แม้แต่เครื่องบินยังอยู่บนฟ้า

นักเรียนจ้องมองเขม่ง และบ่นด้วยความประหลาดใจ

“นี่ ทำได้อย่างไรกัน?”

ฟางเจาจวินชี้ไปที่แผงจำลองที่ทำจากทรายแล้วอธิบายว่า

“อย่างที่พวกเจ้าเห็นกันแล้ว วิทยาศาสตร์อยู่ในชีวิตประจำวันของเรา ตราบใดที่เรามีความรู้ด้านวิทยาศาสตร์และสามารถหาเหตุผลของสิ่งลึกลับที่ซ่อนอยู่ได้ จะทำให้เราดำเนินชีวิตสะดวกขึ้น”

หลังจากเสร็จสิ้นงานสัมมนาด้านวิทยาศาสตร์และวิทยาการแล้ว แม้จะไม่ได้ผลสรุปเจาะจงสำหรับปัญหาที่กล่าวมา แต่กลับช่วยกระตุ้นให้นักเรียนจากทั่วอาณาจักรมีความต้องการและหลงใหลด้านวิทยาศาสตร์มากขึ้น

การอภิปรายเชิงวิชาการสิ้นสุดลง และการแข่งขันกีฬาที่ทุกคนรอคอยกำลังเริ่มต้นขึ้น

ในการแข่งขันกีฬาในครั้งนี้ได้มีการจัดการแข่งขันมากมาย

มีการแข่งขันประเภทกรีฑา แข่งปิงปอง แข่งวิ่งหนึ่งร้อยเมตร ยิมนาสติก ว่ายน้ำ ฟันดาบ โปโล และอื่นๆ อีกมากมาย

กีฬาทั้งหมดเป็นกีฬาที่อยู่ในสมัยปัจจุบัน

แม้ว่าผู้เข้าแข่งขันจะสมัครแข่งขันตามความสามารถของตนเอง แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้การฝึกร่างกายอย่างเป็นระบบ แต่ในวิทยาลัยนักศึกษาต่างอาณาจักรเขาพอเข้าใจกฎมาบ้างแล้ว ถือว่ารายการที่เขาลงสมัครเป็นกีฬาที่เขาถนัดมากที่สุด

การแข่งขันแรกคือวิ่งหนึ่งร้อยเมตร โดยผู้เข้าแข่งขันทุกคนจะยืนอยู่ที่เส้น

คนที่ให้สัญญาณยืนอยู่ด้านข้าง ยกมือขึ้นและตะโกน

“เข้าที่ ระวัง ไป!”

“ปัง”

เมื่อสิ้นเสียงพูด เสียงปืนดังขึ้นทันที

ผู้เล่นเหมือนกับลูกธนูที่ออกจากจุดเริ่มต้น วิ่งเข้าสู่เส้นชัย