สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 11

หลินหยางสีหน้านิ่งสงบและจ้องมองที่ซูเป่ยอย่างเงียบๆ

ทุนใดนั้นทุกคนก็ตระหนักได้

หากการเจรจาล้มเหลว ก็ทำได้เพียงให้คำอธิบายกับตระกูลซูเท่านั้น

และความหมายของซูเป่ยคือต้องการให้หลินหยางเป็นคำอธิบายนี้!

คฤหาสน์ตระกูลชวี่

ในห้องโบราณ ชายชราที่มีใบหน้าซีดและหนังย่นเหมือนไก่นอนอยู่บนเตียง

ที่หลังมือของเขามีของเหลวไหลเข้า เขาหลับตาทั้งสองข้างลงไม่ขยับ ราวกับว่าเขาหมดสติในอาการโคม่า

ลมหายใจและชีพจรของเขาอ่อนแอมาก

แม้ว่าจะอ่อนแอแต่ก็ไม่เคยหยุดนิ่ง

ผู้เฒ่าฉินหยิบเข็มเงินเรียวยาวขึ้นมาและทิ่มเข็มลงไปบนร่างกายของชายชราทีละเข็มๆ

การกระทำของเขาช้าและระมัดระวังอย่างมาก ทุกๆ เข็มเจาะได้อย่างแม่นยำตรงกลางจุดฝังเข็ม

หลังจากสิบเข็มผ่านไป เขาก็เริ่มหอบเล็กน้อย สีหน้าของเขาดูแย่ลง

หนึ่งชั่วโมงต่อมา ผู้เฒ่าฉินเดินออกจากห้อง

"ผู้เฒ่าฉิน พ่อผมเป็นยังไงบ้าง?"

กลุ่มคนเข้ามาล้ม ชายวัยกลางคนคนหนึ่งเข้ามาถามอย่างร้อนรน

คุณชายหม่าเองก็ยืนข้างๆ ด้วยท่าทางกังวล

"แย่มาก" ผู้เฒ่าฉินมีสีหน้าหนักหน่วง ถามอย่างรวดเร็ว: "หมอที่ให้การรักษาชวี่เย้าเหนียนคือใคร? สามารถเชิญเขามาได้ไหม? ผมมีเรื่องต้องถามเขาหน่อย"

"ได้ คุณรอสักครู่!"

ชายวัยกลางคนพยักหน้า ส่งสายตาให้กับคนข้างๆ

หลังจากนั้น ซูกุ้ยที่มีใบหน้าย่ำแย่ก็ถูกลากออกมา

"พวกคุณปล่อยผมนะ ผมบอกพวกคุณให้ การควบคุมเสรีภาพส่วนตัวของผมโดยไม่ได้รับอนุญาตถือเป็นสิ่งผิดกฎหมาย..." ซูกุ้ยตะโกนด้วยความตื่นตระหนก

"พวกเราไม่ได้ควบคุมเสรีภาพส่วนตัวของคุณ พวกเราก็แค่เชิญคุณมารักษาปู่ของผม คุณคือหมอของปู่ผม อยู่กับพวกเราไม่ใช่ว่าสมเหตุสมผลแล้วไม่ใช่หรอ?" ชวี่ชิวซวนกระแทกเสียงใส่

ซูกุ้ยยังคิดอยากจะพูดอะไร แต่คำพูดนั้นยังคงติดอยู่ในปาก

นี่คือเมืองหนานเฉิน

อิทธิพลของตระกูลชวี่ล้นฟ้า อย่าว่าแต่การกักขังเขาเอาไว้ แม้ว่าจะฆ่าเขา ด้วยความสามารถของตระกูลชวี่แล้วไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้

"คุณคือแพทย์ซูหรอ?" ผู้เฒ่าฉินเดินเข้ามา

"คุณคือ?"

"ผมคือฉินไป่ซง"

"ฉินไป่ซง? พญายมนั่นอะนะ?" ซูกุ้ยตกใจอย่างมาก

"ผมถามคุณหน่อย ทักษะการฝังเข็มที่คุณใช้กับชวี่เย้าเหนียนใช่ บทที่หนึ่งเฉียนจินฟางหลิง ของซุนซือเหมี่วใช่ไหม?" ผู้เฒ่าฉินถามด้วยความเคร่งขรึม

"ผู้เฒ่าฉิน คุณก็เคยอ่านหรอ?"

"ผมยืมเพื่อนมาจากเพื่อนตอนที่ผมมา แต่คุณไปเอามาจากไหน?"

"ผมใช้เงินให้คนหาคอนเน็กชั่นให้เลยได้อ่าน" ซูกุ้ยเหมือนจะร้องไห้โดยไม่มีน้ำตา: "แม่ของผมเป็นโรคหลอดเลือดหัวใจตีบและเป็นโรคความดันโลหิตสูง ดังนั้นผมจึงจะรักษาเธอผ่านการรักษานี้"

"แล้วแม่คุณหล่ะ?"

"อยู่บ้านสิ"

"เธอไม่เป็นอะไรหรอ?" ฉินไป่ซงมีสีหน้าประหลาดใจ

"ไม่เป็นไรสิ"

"เป็นไปได้ยังไง? ผมเห็นว่าเทคนิคการฝังเข็มของคุณไม่ถูกต้อง ตามหลักเหตุผลแล้ว สถานการณ์ของแม่คุณน่าจะเหมือนๆ กับชวี่เย้าเหนี่ยน! เธอจะไม่เป็นอะไรได้ยังไง แล้วชวี่เย้าเหนียนกลายเป็นแบบนี้แล้ว?" ฉินไป่ซงขมวดคิ้ว

"เทคนิคการฝังเข็มไม่ถูกต้องหรอ?" ซูกุ้ยอึ้ง

"เข็มสุดท้ายของคุณไม่ตรงอย่างเห็นได้ชัด มันเละเทะ ปัญหาของชวี่เย้าเหนียนก็เป็นเพราะเข็มสุดท้ายนี่แหละ!" ฉินไป่ซงพูดอย่างเยือกเย็น

เข็มสุดท้ายนี้ก็เหมือนชีวิตคนเหมือนกับต้นหญ้า

ตำแหน่งนี้เป็นจุดที่อันตรายถึงตาย เมื่อพิจารฯาจากร่องรอยของเข็มแล้ว ซูกุ้ยจงใจฆ่าซูเย้าเหนียนชัดๆ

ดังนั้นผู้เฒ่าฉินจึงไม่รู้สึกสงสารรูปลักษณ์ที่น่าอับอายของซูกุ้ยในขณะนี้

ชายร่างใหญ่ข้างๆ ได้ยินเช่นนี้ เขาก็พุ่งเข้าไปชกที่ใบหน้าของซูกุ้ยโดยตรง

"โอ้ย!"

ซูกุ้ยโดนต่อยจนทรุดไปกับพื้น ใบหน้าครึ่งหนึ่งของเขาบวมขึ้นมา

"ไอสารเลว!" ชายคนนี้ตะโกนออกมาด้วยตาที่แดงก่ำ: "คุณมันก็แค่หมอต้มตุ๋น อยากจะฆ่าปู่ของผมจริงๆ หรอ? ผมจะฆ่าคุณ!!"

เมื่อพูดจบ เขาก็พุ่งเข้าไปสั่งสอนซูกุ้ยอีกครั้ง

"รับทราบ" คนข้างๆ รีบวิ่งออกไป

คุณชายหม่าได้ยินเข้า มุมปากของเขาก็ยกขึ้นโดยไม่พูดอะไรสักคำ

บางทีหลินหยางนั่นน่าจะรู้จักกับฉินไป่ซง แต่ตอนนี้ตระกูลชวี่ต้องการจัดการเขา คุณชายหม่าจึงไม่จำเป็นต้องออกหน้า

"หลินหยาง สวดมนต์ขอพรเองละกัน!" คุณชายหม่าหัวเราะเงียบๆ

ฉินไป่ซงถามด้วยสีหน้าแปลกใจ: "พวกคุณจะทำอะไรหน่ะ? ผมไม่ได้บอกว่าช่วยชวี่เย้าเหนียนไม่ได้"

"อะไรนะ"

"ปู่ฉิน ปู่ผมยังสามารถรอดได้หรอ?"

ชวี่ชิวซวนและคนอื่นๆ รีบถาม

"ผมช่วยไม่ได้ แต่ผมได้เจอกับสหายเก่าที่นี่ ผมคิดว่าด้วยทักษะทางการแพทย์ของเขาน่าจะสามารถรักษาชวี่เย้าเหนียนได้" ฉินไป่ซงหัวเราะ

"จริงหรอ?" ชวี่เทียนรีบเข้ามาด้วยความตื่นเต้น

"แน่นอน" ฉินไป่ซงลูบคางของเขาและยิ้ม

ทันทีที่เขาพูดคำเหล่านี้ คนตระกูลชวี่ก็ดีใจกันใหญ่

ซูกุ้ยเองก็ผงะและโล่งอก

หากผู้เฒ่าชวี่มีชีวิตรอดไป อย่างน้อยเขาก็รอดจากภัยพิบัตินี้ได้

แต่การลงโทษเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้

ตระกูลชวี่ตระกูลชั้นนำแบบนี้ ไม่ได้ใจกว้างนัก

"ผู้เฒ่าฉิน แล้วสหายเก่าของคุณอยู่ที่ไหน? เดี๋ยวผมจะรีบจัดเตรียมรถของผมไปรับเขามา!" ชวี่เทียนรีบพูด

"ไม่ต้องรีบ ความจริงแล้วผมไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหน เมื่อกี้ผมเพิ่งเจอเขา ผมเดาว่าถ้าไม่ใช่เมืองหนานเฉินก็เมืองเจียงเฉิน เดี๋ยวผมจะโทรหาเขา"

ฉินไป่ซงยิ้มและหยิบโทรศัพท์เดินไปข้างๆ

ชวี่เทียนโล่งอก แต่ความเกลียดชังภายใต้แว่นตาของเขายังไม่หายไป

"หากผู้เฒ่าฟื้นขึ้นมาได้ ให้เรียกซูกุ้ยและหลานสะใภ้ของเขามารับชายผู้เฒ่าสองวัน!"

"พ่อ ให้คนไปที่ตระกูลซูแล้ว"

"ดี!"

...