สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 16

คุณนายซูเคยเจอกับชวี่หนานตงมาก่อน แต่ตระกูลซูคนอื่นไม่เคยเจอเขา

เพราะพวกเขายังไม่มีคุณสมบัตินั้น

ชวี่หนานตงคือเป็นผู้ประกอบการธุรกิจในเมืองหนานเฉิน และเขายังเป็นกระดูกสันหลังของตระกูลชวี่ในเมืองหนานเฉินด้วย

จะพึ่งชวี่เทียนเพียงอย่างเดียวไม่พอ แม้ว่าชวี่เทียนจะทำธุรกิจสีเทาในเมืองหนานเฉิน จะอาศัยแต่กลุ่มคนที่เอาแต่ตีกันแบบนี้คงสร้างระเบียบให้กับเมืองไม่ได้หรอก

ตอนนี้มันเป็นสังคมที่อยู่ภายใต้หลักนิติธรรม สิ่งเหล่านั้นไม่สามารถโดดเด่นขึ้นมาได้

คุณนายซูเองก็เคยเจอกับชวี่หนานตง นั่นการประชุมหลายปีก่อน เป็นการประชุมที่จัดโดยทางรัฐบาล เนื่องจากเนื้อหาข้างต้นเน้นที่การวางแผนเศรษฐกิจและตลาดในเมืองหนานเฉินและเจียงเฉิน ธุรกิจทั้งสองเมืองนำมารวมตัวกัน ชวี่หนานตงในฐานะยักษ์ใหญ่ก็เข้าร่วมการประชุมเช่นกัน

เธอยังจำได้ว่าการประชุมนั้นเธอไม่แม้แต่จะได้นั่งในที่ประชุม ทำได้เพียงยืนฟังหน้าประตูทางเข้า หากไม่ใช่เพราะพนักงานเห็นเธออายุเยอะแล้วยกเก้าอี้มาให้ เธอก็คงต้องยืนอยู่กับพวกเจ้าของธุรกิจเล็กๆ เหล่านั้น

และบุคคลใหญ่โตอย่างชวี่หนานตงก็คงไม่เหลือบตามามองพวกเขา

แต่วันนี้ชวี่หนานตงกลับมาที่นี่ด้วยตนเอง

นี่มันเรื่องอะไร?

หรือว่าความสัมพันธ์ระหว่างชวี่กับซูจะแย่จนถึงจุดที่ชวี่หนานตงต้องโผล่หน้ามาแล้ว?

คุณนายซูหน้าซีดอย่างมาก

"คุณเป็นใคร?" ซูจางหยางลุกขึ้นถาม

"จางหยาง!"

คุณนายซูตะโกน

ซูจางหยางผงะ คนตระกูลซูคนอื่นๆ เห็นเข้าก็เข้าใจทันทีว่าบุคคลนี้มีเกียรติ

"ประธานชวี่มาเยี่ยมบ้านตระกูลซูเป็นเกียรติแก่บ้านตระกูลซูยิ่งนัก มาๆๆๆ ประธานชวี่เชิญนั่ง เสี่ยวเป่ย เสี่ยวกุ้ย รีบเทน้ำชาให้ประธานชวี่ ดูแลประธานชวี่ให้ดี อย่าละเลิกแขกผู้มีเกียรติ!" คุณนายซูหัวยิ้ม

ประธานชวี่?

ซูกุ้ย ซูเป่ยและคนอื่นๆ มองดูและเห็นชวี่เทียนยืนอยู่ด้านหลังของบุคคลนี้ ทายออกทันทีถึงตัวตนของบุคคลนี้ สีหน้าเปลี่ยนไปตามๆ กัน

แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยเจอบุคคลนี้มาก่อน แต่ก็เคยได้ยินชื่อเสียงเรียงนามมาบ้าง

ชวี่หนานตงดูมีราศีและมีกฎเกณฑ์อย่างมาก

สิ่งนี้ทำให้ตระกูลซูประหลาดใจ

หรือว่าประธานชวี่คนนี้ไม่ได้มาหาเรื่องกัน?

คิดดูแล้วก็ใช่ ซูกุ้ยพ่อลูกกลับบ้านมาอย่างปลอดภัย ตระกูลชวี่คงหายโมโหแล้ว ประกอบกับแพทย์ที่มีชื่อเสียงที่ตระกูลชวี่หารักษาผู้เฒ่าชวี่ ชีวิตผู้เฒ่าชวี่ปลอดภัยแล้ว เรื่องนี้ดีขึ้นแล้ว

เมื่อคิดถึงจุดนี้ คนตระกูลซูก็โล่งอก

"ประธานชวี่ คุณมาด้วยตัวเอง เพราะเรื่องคุณชวี่เย้าเหนียนใช่ไหม? เรื่องนี้เป็นความผิดพลาดของตระกูลซูของฉัน ฉันต้องยินดีที่จะชดเชยให้กับคุณ" เธอเดินเข้ามาและโค้งเคารพให้

ชวี่หนานตงรีบรับเอาไว้และพูดด้วยความตื่นตระหนก: "คุณนายกำลังทำอะไร? คุณเป็นอาวุโส นี่ไม่ใช่กำลังฉีกหน้าผมหรอ? อีกทั้งเรื่องนี้ก็เป็นแค่เรื่องบังเอิญ ไม่เกี่ยวกับตระกูลซู ตรงกันข้าม พวกเราต่างหากที่ต้องขอโทษ เพราะชวี่เทียนน้องชายที่โง่เขลาของผมประมาทเกินไป รบกวนตระกูลซูทุกคนด้วย ในครั้งนี้หนานตงทำหน้าที่เป็นตัวแทนตระกูลชวี่มาเพื่อขอโทษคุณนายซูและคนตระกูลซูทุกคน ขออภัยเป็นอย่างสูง!"

เมื่อสิ้นเสียง ชวี่หนานตงก็โค้งลงเพื่อขอโทษไปทางคุณนายซู

คุณนายซูอึ้ง

คนอื่นๆ ก็เช่นกัน

ชวี่หนานตงทำแบบนี้เกินไปหรือเปล่า?

พวกเขาไม่เอาเรื่องตระกูลซูก็พอแล้ว ทั้งยังมาขอโทษด้วยตัวเองด้วย?

ทำไม?

คนตระกูลชวี่โง่กันหมดแล้วหรอ?

เรื่องต้องมีเงี่ยนงำ!

ดวงตาของคุณนายซูหรี่ลง รู้สึกว่าบางอย่างไม่ถูกต้อง

"ประธานชวี่คุณทำตัวเป็นคนนอกเกินไปแล้ว เรื่องนี้ผ่านแล้วก็ผ่านไป วันนี้คุณมาแล้วน่าจะไม่ใช่เพราะเรื่องที่เรียบง่ายแบบนี้ใช่ไหม? หากคุณมีเรื่องอื่น โปรดพูดตรงๆ ตราบใดที่ตระกูลซูสามารถทำได้ พวกเราก็จะไม่ปฏิเสธ" คุณนายยิ้มขึ้นมา

"ในเมื่อคุณนายซูยินดีขนาดนี้ งั้นผมก็ของโค้งตัวอีกรอบ เพื่อแสดงความเคารพ" ชวี่หนานตงยิ้มเล็กน้อย: "หนานตงมาในครั้งนี้เพื่อคุณหลิน แต่ไม่ทราบว่าท่านไหนคือคุณหลิน?"

"คุณหลิน...หลินหยางหรอ?"

รอยยิ้มของคุณนายซูแข็งไป

คนอื่นๆ ก็ตกใจเช่นกัน

บุคคลใหญ่โตคนนี้...มาที่นี่เพื่อหลินหยาง?

คุณนายซูไม่รู้ว่าจะตอบยังไง

ชวี่หนานตงเป็นบุคคลระดับใด มีกลิ่นบางอย่างผิดปกติในทันที

ชวี่เทียนกระซิบคำสองสามคำข้างๆ เขา ชวี่หนานตงรีบมองไปทางซูเหยียน สองดวงตาของเขาเปล่งประกายออกมา เดินเข้ามา

"ขอโทษนะคับ คุณคือคุณนายหลินใช่ไหม?"

ซูเหยียนตกใจ กัดฟันพยักหน้า

"ไอสารเลวนั่นมันอะไรกัน?" หลิวเยี้ยนและคนอื่นๆ เองก็ด่าขึ้นมา

"แม่ ตอนนี้ทำยังไง? ท่าทางของตระกูลชวี่เหมือนกับเย็นชากับเราขึ้นมาแล้ว" ซูเป่ยเดินเข้ามา ถามอย่างระมัดระวัง

ดวงตาของคุณนายซูสั่น หันมา: "ไป ไปหาหลินหยาง!"

"นี่...เหมาะสมหรอ?"

"มีอะไรเหมาะสมไม่เหมาะสม?" ตอนนี้ยังไม่หย่ากัน ฉันเป็นย่าเขานะ! เขากล้าสร้างปัญหาหรอ?" คุณนายซูถือไม้เท้าในมือ หน้าชราของเธอแดงก่ำ

หลายคนพยักหน้า และขับรถไปยังอาคารเก่าที่หลินหยางอยู่

รถหยุดใต้ตึก คุณนายซูเดินไปทางเข้าตึกด้วยการช่วยเหลือของซูจางหยางและซูเหม่ยซิน

แต่ทางเข้าตึกนั้น ชายสองคนในชุดสูทและแว่นกันแดดยืนอยู่ที่ด้านบนสุดของบันได พวกเขาสูงเกือบ 2 เมตร และหยุดคุณนายซูและคนอื่นๆ เอาไว้

"พวกคุณทำอะไร?"

ซูไท่รีบร้อนโมโห

แต่ชายคนหนึ่งพูดอย่างว่างเปล่า: "คุณหลินบอกว่าหากแขกตระกูลซูมา ขอให้พวกคุณกลับไป!"

"หมายความว่ายังไง?" คุณนายซูอึ้ง

"คุณหลินไม่อยากเห็นพวกคุณ!" ชายคนนั้นตอบอย่างตรงไปตรงมา

"อะไรนะ?"

คนตระกูลซูต่างโมโห

"ให้ตาย! ให้ตาย ฉันเป็นย่าของเขา เขากล้าต่อต้านแบบนี้หรอ!" คุณนายซูพึมพำออกมาด้วยความโกรธ ตัวสั่น ดวงตาทั้งสองมืดลงและสลบไป

"แม่! แม่!"

"เร็วรีบส่งแม่ไปโรงพยาบาล!"

"หลินหยาง คุณฟังไว้นะ พวกเราตระกูลซูไม่ปล่อยคุณไว้แน่!"

ซูเป่ย ซูกุ้ยด่าออกมาด้วยความโมโห ถ้าไม่ใช่เพราะบอดี้การ์ดตระกูลชวี่สองคนนี้อยู่หล่ะก็ ซูกัง ซูจางหยางคงพุ่งเข้าไปทำลายบ้านของหลินหยางแล้ว

เพื่อนบ้านทั้งสองฝ่ายเปิดหน้าต่างและโผล่หน้าออกมาดู

แต่ห้องหลินหยางกลับยังคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น

จากตอนที่เขาถูกบังคับให้ไปบ้านตระกูลชวี่ คนตระกูลซูเหล่านี้ก็ไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกับเขาอีก