ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1005

เขาแต่งตัวเรียบร้อย แต่หน้าอกของเขาเต็มไปด้วยเลือด

ศีรษะเอียงไปข้างหนึ่ง อวัยวะภายในของเขาก็ “อ้วก” ออกจากปาก หัวใจและตับก็อยู่ที่ข้างแก้ม ลำไส้ครึ่งหนึ่งถูกยัดเข้าไปในปาก อีกครึ่งหนึ่งก็โผล่มาที่ข้างนอก

สภาพศพดูน่ากลัวและแปลกมาก

แต่ซูจื่ออวี๋เป็นหมอ นางรู้ดีกว่าใคร ว่าอวัยวะภายในไม่สามารถอาเจียนออกจากหลอดอาหารได้ เห็นได้ชัดว่ามีคนผ่าลำไส้ของเสิ่นรั่วซงออกมาแล้วจัดฉากที่น่ากลัวเช่นนี้

ยิ่งไปกว่านั้น ฆาตกรยังก่อเรื่องโดยไม่ส่งเสียงใดๆ

“น้องชาย น้องชาย! น้องชายของข้า!” ทันทีที่เสิ่นรั่วเหมยตื่นขึ้นมา นางก็พุ่งตัวไปที่ร่างของเสิ่นรั่วซงราวกับใจจะขาด

เมื่อเห็นเช่นนี้ ซูจื่ออวี๋จึงรีบไปขวางทางของนางแล้วพูดอย่างปลอบโยน “ขอแสดงความเสียใจกับฮูหยินอวิ๋นด้วย ข้าขอดูสาเหตุการตายของท่านเสิ่นและหาเบาะแสก่อนดีหรือไม่?”

อวิ๋นลู่ชิงรีบคว้าภรรยาของเขาแล้วพูดว่า “ใช่ รั่วเหมย เจ้าไปที่นั่นไม่ได้ เจ้า...”

ก่อนที่อวิ๋นลู่ชิงจะพูดจบ เสิ่นรั่วเหมยก็ผลักเขาออกไปและพูดด้วยความโกรธ “ข้าเข้าไปไม่ได้ หรือเจ้าเป็นคนฆ่าเขา? อวิ๋นลู่ชิง ทำไมเจ้าไม่เชื่อล่ะ เขาไม่ใช่ฆาตกร เขาไม่ฆ่าเจียวเอ๋อร์!”

อวิ๋นลู่ชิงมองดูเสิ่นรั่วเหมยด้วยความประหลาดใจและถามอย่างสงสัย “เจ้า...เจ้าหมายความว่าอย่างไร ข้าจะฆ่ารั่วซงได้อย่างไร”

เสิ่นรั่วเหมยพูดด้วยความโกรธ “อาจเป็นเจ้าหรือน้องชายแสนดีของเจ้า! เมื่อครู่พวกเราทุกคนอยู่ที่โถงจงอี้ เหลือพวกเจ้าสองพี่น้อง ฆาตกรจะต้องเป็นหนึ่งในพวกเจ้าสองคน!”

อวิ๋นลู่ชิงหันไปมองอวิ๋นลู่ซาน อวิ๋นลู่ซานตัวสั่นรีบปฏิเสธ “เกี่ยวอะไรกับข้า ข้าเพิ่งลงเขาไป!”

เสิ่นรั่วเหมยพูดด้วยความโกรธ “ใครจะพิสูจน์ได้ล่ะ?”

อวิ๋นลู่ซานพูดด้วยใบหน้าขมขื่น “สิ่งมีชีวิตอยู่ในคฤหาสน์นี้ก็ตายหมดแล้ว ไม่มีแม้แต่ไก่หอบอยู่ตามทาง ข้าจะไปหาพยานที่ไหนได้?”