ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1006

เมื่อเสิ่นรั่วเหมยเห็นว่าอวิ๋นลู่ชิงไม่ตอบ นางก็รู้สึกแน่ใจว่าเขาคือฆาตกร

เสิ่นรั่วเหมยไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของนางได้ ชกไปที่อวิ๋นลู่ชิงด้วยหมัดของนาง ในขณะที่ทุบตี นางก็ร้องไห้ “เจ้าฆ่าน้องชายของข้าได้อย่างไร เจ้าข้าน้องชายของข้าได้อย่างไร เขาไม่ได้รับความเป็นธรรม เขารักเจียวเอ๋อร์มาก เขาไม่มีทางฆ่าเจียวเออร์!”

อวิ๋นลู่ชิงรู้สึกไม่พอใจที่ถูกเสิ่นรั่วเหมยทุบตี เขาผลักนางออกไปแล้วพูดด้วยความโกรธว่า “พอได้แล้ว! ข้าไม่ได้ฆ่าใคร ข้าไปที่เขาด้านหลังเพื่อพบกับใครคนหนึ่ง เขาเป็นพยานให้ข้าได้!”

ดวงตาของซูจื่ออวี๋เป็นประกาย แล้วพูดอย่างเร่งรีบ “นายท่านอวิ๋น มีคนอื่นรอดชีวิตในคฤหาสน์ด้วยหรือ ถ้าเป็นเช่นนั้น จะดีกว่าให้ทุกคนมาอยู่ด้วยกัน เพื่อหลีกเลี่ยงการฆาตกรรมอีกครั้ง”

อวิ๋นลู่ชิงรู้ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้ ซูจื่ออวี๋พูดถูก ดังนั้นเขาจึงพูดว่า “พวกเจ้ารออยู่ที่นี่ ข้าจะไปเรียกพวกเขามา”

ขณะที่อวิ๋นลู่ชิงกำลังจะไป เสิ่นรั่วเหมยก็พูดว่า “+นายท่าน...”

อวิ๋นลู่ชิงมองไปที่เสิ่นรั่วเหมยอย่างหงุดหงิด เสิ่นรั่วเหมยร้องไห้แล้วพูดว่า “นายท่าน อย่าไปคนเดียว มันไม่ปลอดภัย”

อวิ๋นลู่ชิงถอนหายใจ รู้ว่าเสิ่นรั่วเหมยยังคงห่วงใยเขา แต่หลังจากสูญเสียลูกสาวและน้องชายไป อารมณ์ของเสิ่นรั่วเหมยก็ควบคุมไม่ได้

อวิ๋นลู่ชิงกลับมาตบไหล่เสิ่นรั่วเหมยแล้วพูดว่า “ข้าไม่เป็นอะไร เซียวเอ๋อร์ไปกับพ่อ น้องรองเจ้าอยู่ที่นี่ปกป้องพวกเขา”

อวิ๋นลู่ซานพยักหน้า อวิ๋นเซียวก็จากไปพร้อมกับอวิ๋นลู่ชิง

......

หลังจากที่พ่อลูกจากไปแล้ว อวิ๋นหมิงก็เริ่มอาเจียนอีกครั้ง ใบหน้าของเขาซีดเผือด ศีรษะเต็มไปด้วยเหงื่อ สภาพดูอ่อนแอมาก

อวิ๋นม่อช่วยพยุงอวิ๋นหมิงอย่างกังวล อยากจะรินชาสักแก้วให้อวิ๋นหมิงดื่ม แต่ทันทีที่นางยื่นมือออกไปก็รีบชักกลับทันที เห็นได้ชัดว่ายังกังวลว่ามันจะมีพิษอยู่

หลังจากเห็นเช่นนั้น ซูจื่ออวี๋ก็เอื้อมมือออกไปรินชาหนึ่งแก้วยื่นให้อวิ๋นม่อแล้วพูดว่า “อย่ากังวล ดื่มเถอะ มันไม่มีพิษ!”

อวิ๋นม่อมองซูจื่ออวี๋ด้วยน้ำตาคลอ ซูจื่ออวี๋พยักหน้าแล้วพูดว่า “อาจารย์ข้าเป็นหมอ ถ้าอาจารย์บอกว่ามันไม่มีพิษ ก็ต้องไม่มีพิษ”