ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1010

ฉู่อวิ๋นหยางยกมือขึ้น แสร้งทำเป็นลูบผมให้เรียบ แต่จริงๆ แล้วกำลังพยายามซ่อนรูปลักษณ์ของตัวเองเอาไว้ เขาพูดว่า “ข้าเป็นคนต่างถิ่น ไม่น่าจะเคยเห็นกันมาก่อน”

โม่ซุนพยักหน้าไม่ได้ถามต่อ แต่คำพูดของเขาดึงดูดความสนใจของอวิ๋นลู่ซาน

อวิ๋นลู่ซาน มองไปที่ฉู่อวิ๋นหยาง แม้ว่าในเวลานี้ใบหน้าของฉู่อวิ๋นหยางจะมีเคราและรอยแผลเป็นบนใบหน้า ทั้งยังสวมเสื้อผ้าขาดวิ่น แต่อวิ๋นลู่ซานก็ยังจำคนที่อยู่ตรงหน้าเขาได้

อวิ๋นลู่ซานคิดในใจว่า “ดูเหมือนข้าเคยเห็นคนผู้นี้ที่ไหนสักแห่ง เขามาจากไหน อ่อ ข้าจำได้แล้ว สำนักฝูอี่! เขาคือหยางอวิ๋นฉู่ที่มาท้าประลองถกปรัชญาก่อนหน้านี้ ต่อมาตัวตนของเขาถูกเปิดเผย ว่าจริงๆ แล้วเขาคือองค์รัชทายาทฉู่ฉู่อวิ๋นหยางแห่งเป๋ยฉู่!”

เมื่อนึกได้เช่นนั้น อวิ๋นลู่ซานก็มองอวิ๋นลู่ชิงด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าพี่ชายคนโตของเขาจะเกี่ยวข้องกับเป๋ยฉู่จริงๆ

แบบนี้เท่ากับพี่ชายเป็นกบฏร่วมมือกับศัตรูหรือไม่?

มิน่าล่ะก่อนหน้านี้ อวิ๋นลู่ชิงถึงได้ให้เขาและเสิ่นรั่วซงกลับไปที่เมืองหลวง ขอให้เสิ่นรั่วเหมยไปซื้อผักที่เมืองหลวง

ที่แท้สำนักฉีหลินไม่มีเสบียงเหลือแล้ว และองค์รัชทายาทเป๋ยฉู่ก็อยู่ที่นี่ด้วย กังวลว่าพวกเขาจะเห็น

แต่แผนการของอวิ๋นลู่ชิงและฉู่อวิ๋นหยางคืออะไร?

เมื่ออวิ๋นลู่ซานกำลังพิจารณาว่าจะถามอวิ๋นลู่ชิงโดยตรงหรือไม่ ทันใดนั้นทุกคนก็ได้กลิ่นฉุนของควัน

เสิ่นรั่วเหมยพูดอย่างประหม่า “เหตุใดถึงได้มีควันมากมายขนาดนี้?”

อวิ๋นลู่ชิงรีบออกจากห้อง แล้วมองไปทางสวนหลังบ้าน ก็เห็นเปลวไฟที่ส่องสว่างในตอนกลางคืน

อวิ๋นลู่ชิงมองดูทิศทางของไฟ อยู่ๆ ก็ใจเต้นรัว เขาตะโกนว่า “แย่แล้ว! คลังเสบียงไฟไหม้!”

ทันทีที่อวิ๋นลู่ชิงพูดจบ เขาก็รีบไปที่โกดัง และทุกคนก็ตามไป

เมื่อทุกคนมาถึงโกดังก็เห็นว่าไฟกำลังโหมกระหน่ำ ไม่มีทางที่จะดับได้แล้ว

อวิ๋นลู่ชิงพูดด้วยใบหน้าซีดขาว “เสบียงทั้งหมดอยู่ในนั้น...ฆาตกรคนนี้...ฆาตกรคนนี้คิดจะขังพวกเราให้ตาย!”

โม่ซุนมองไปที่ซูจื่ออวี๋ ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกกังวล