ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1009

ฉู่อวิ๋นหยางรู้สึกชาที่หนังศีรษะ เขากัดฟันแล้วถามว่า “เจ้าอย่าบอกนะ...อย่าบอกว่าเป็นภรรยาตายไปแล้วของเจ้ามาที่นี่เพื่อแก้แค้น?”

อวิ๋นลู่ชิงเงยหน้าขึ้นแล้วมองไปที่ทุกคนด้วยสายตาสงสัย แล้วเอ่ยว่า “หลิวหลี่ตายอย่างกะทันหันเพราะคลอดลูกก่อนกำหนด นางจะมาแก้แค้นได้อย่างไร นาง...นางไม่ได้ตายอย่างไม่เป็นธรรมนี่!”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ริมฝีปากของเสิ่นรั่วเหมยก็กระตุก นางมองไปที่อวิ๋นหมิงและอวิ๋นโม่ ก่อนจะพูดว่า “นายท่าน ต้องเป็นพวกเขาสองคนนี้แน่! มารผจญสองคนนี้ เป็นหมาป่าตาขาวที่เลี้ยงไม่เชื่องสองตัว พวกเขาอิจฉาเจียวเอ๋อร์และเซียวเออร์”

อวิ๋นลู่ชิงพูดด้วยความโกรธ “หุบปาก พวกเขาก็เป็นลูกของข้าเหมือนกัน มารผจญอะไร?”

เสิ่นรั่วเหมยเดินไปหาอวิ๋นเซียวด้วยความโกรธ แล้วกอดอวิ๋นเซียวก่อนจะเริ่มร้องไห้ออกมา

ขณะที่ปลอบใจแม่ของเขา อวิ๋นเซียวก็ถามว่า “ท่านพ่อ หรือว่าพี่ใหญ่จะฆ่าเจียวเอ๋อร์จริงๆ? ข้าจำได้ว่าใหญ่ออกจากโต๊ะไม่นานหลังจากที่เจียวเอ๋อร์และท่านลุงออกไป”

อวิ๋นม่อได้ยินเช่นนั้นก็รีบพูดว่า “อวิ๋นเซียว อย่าพูดไร้สาระ พี่ชายของข้าไปที่ห้องหูเพราะเขารู้สึกไม่สบาย ห้องหูก็ถูกกั้นด้วยประตูจากที่นี่ เขาไม่เคยออกไปจากที่นี่เลย แล้วภายหลังข้าก็ยังไปปลอบเขาด้วย ข้าเป็นพยานได้ว่าเขาไม่เคยออกจากคฤหาสน์เลย”

อวิ๋นลู่ซานคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ใช่ ด้วยร่างกายของหมิงเอ๋อร์ จากที่นี่ไปห้องครัวก็ต้องหอบ เขาไม่สามารถอุ้มเสิ่นรั่วซงที่ตัวสูงใหญ่ แล้วอุ้มเจียวเอ๋อร์ไปที่ห้องนอนได้”

โม่ซุนก็เอ่ยเสริมว่า “นายท่านอวิ๋น ฮูหยินอวิ๋นไม่เคยออกจากห้องหู ข้าจำได้ว่าก่อนที่พวกเราจะออกจากห้องโถงจงอี้ ก็ยังได้ยินเสียงอาเจียนในคฤหาสน์ตลอด พอพวกเราออกไป คุณหนูใหญ่อวิ๋นก็ออกมาพูดคุยกับนายท่านอวิ๋น หลังจากพูดไปสองสามคำ คุณชายใหญ่อวิ๋นก็ยังอาเจียนอยู่ในห้องหู และยังมองเห็นร่างของเขาอยู่ที่หน้าต่าง”

ซูจื่ออวี๋จำได้ดี เป็นอย่างที่โม่ซุนพูดจริงๆ

ซูจื่ออวี๋กล่าวเสริมว่า “หลังจากคุณหนูอวิ๋นเจียวและเสิ่นรั่วซงตาย ฆาตกรได้ทิ้งตัวอักษรและหยกแตกเอาไว้บนร่างกายของพวกเขา เห็นได้ชัดว่าเป็นคนคนเดียวกันที่ก่อเหตุ แต่เมื่อเสิ่นรั่วซงเข้าไปในห้องหู อวิ๋นหมิงและอวิ๋นม่อก็อยู่ที่นั่นด้วย พวกเขาอยู่กับพวกเรา พวกเขาไม่ได้ห่างพวกเราเลย พวกเขาอยู่กับพวกเราเสมอจนกระทั่งพบศพของเสิ่นรั่วซง ไม่มีเวลาก่อเหตุนี้แน่นอน”