ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1008

ดวงตาของซูจื่ออวี๋จ้องไปที่ชายชราหมดสติ เห็นได้ชัดว่าชายชราคนนี้คือจวินมู่เยว่

โม่ซุนก็สามารถคาดเดาตัวตนของคนที่อยู่ตรงหน้าเขาได้เช่นกัน รีบกดไหล่ของซูจื่ออวี๋ บอกให้นางสงบสติอารมณ์

ซูจื่ออวี๋มองไปที่โม่ซุน แล้วพยักหน้า บอกว่าตนจะไม่ทำอะไรหุนหันพลันแล่น

เมื่อเสิ่นรั่วเหมยและอวิ๋นลู่ซานเห็นว่าอวิ๋นลู่ชิงพาคนสามคนมา พวกเขาก็อดไม่ได้ที่เข้าไปล้อมรอบอย่างอดไม่ได้

เสิ่นรั่วเหมยถามว่า “นายท่าน พวกเขาเป็นใคร”

อวิ๋นลู่ชิงมองไปที่โม่ซุนและซูจื่ออวี๋ ก่อนจะพูดว่า “พวกเขาเป็นเพื่อนเก่าของข้า พวกเขาถูกศัตรูตามล่า พวกเขามาขอความช่วยเหลือจากข้า ข้าก็เลยจัดให้พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในห้องโถงบรรพบุรุษ”

เมื่อเสิ่นรั่วเหมยได้ยินเช่นนั้น นางก็กรีดร้องทันทีเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง “ถูกตามล่างั้นหรือ? แล้วเกิดอะไรขึ้นที่คฤหาสน์วันนี้ เกี่ยวข้องกับพวกเขาหรือไม่”

อวิ๋นลู่ชิงรีบพูดว่า “อย่าพูดเรื่องไร้สาระ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับพวกเขา”

เสิ่นรั่วเหมยไม่เชื่อจึงถามต่อ “เหตุใดนายท่านถึงมั่นใจเช่นนั้น?”

อวิ๋นลู่ชิงยังไม่ทันตอบ อวิ๋นลู่ซานที่ยืนอยู่ข้างๆ ด้วยความสับสนก็พึมพำ “เพราะฆาตกร...คือหลิวหลี่... “

หลิวหลี่? คือใคร?

ใบหน้าของอวิ๋นลู่ชิงก็เริ่มเคร่งเครียดขึ้นมา เขาหันไปมองอวิ๋นลู่ซานแล้วถามว่า “เจ้าพูดอะไร! พูดอีกทีสิ!”

อวิ๋นลู่ซานก็เงียบไปอย่างรวดเร็ว แต่ชี้ไปที่ซูจื่ออวี๋ แล้วทุกคนก็หันไปมองซูจื่ออวี๋ หัวใจของโม่ซุนก็แน่นขนาด เขาปกป้องซูจื่ออวี๋ไว้ข้างหลังโดยไม่รู้ตัว แล้วพูดว่า “นายท่านอวิ๋นช่วยพูดให้ชัดเจนด้วย”

อวิ๋นลู่ซานกล่าวว่า “พี่ชาย ท่าน... ท่านดูของที่เถียนชีเจอก็จะเข้าใจ”