ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1049

จวินมู่เหนียนอ่านดูตั้งแต่ต้นจนจบ เขาสวมหน้ากาก ซูจื่ออวี๋จึงไม่เห็นสีหน้าของเขา แต่เห็นได้ชัดว่าลมหายใจของเขาหนักหน่วงขึ้นกว่าเดิม

ซูจื่ออวี๋เดินไปข้างหน้า แล้วเอ่ยขึ้น

“ให้ข้าดูสิ”

จวินมู่เหนียนไม่ปฏิเสธ ยื่นจดหมายไปให้ซูจื่ออวี๋

ซูจื่ออวี่หยิบจดหมายไปดู สิ่งที่เห็นคือตัวอักษรที่สวยงามและดูมีพลัง ซ้ำยังแข็งแกร่ง ดูแล้วไม่เหมือนตัวหนังสือของคนที่ทำการค้าขาย แต่เหมือนตัวหนังสือของคนที่ฝึกยุทธ์มากกว่า

จดหมายไม่ยาวแต่เนื้อหาทำให้ตกตะลึง

จดหมายฉบับนี้หรวนถิงจวินเขียนให้อวิ๋นลู่ชิง ในจดหมายเขียนชัดเจน หรวนถิงจวินยินดีขายผ้าไหมเงือกทั้งหมดที่มีอยู่ พร้อมวิธีทำผ้าไหมเงือกให้กับเป๋ยฉู่ เงื่อนไขคือเป๋ยฉู่จำต้องจ่ายเงินสดทั้งหมด หากไม่พอต้องใช้เสบียงสมทบ เพื่อให้แล้วเสร็จในหนึ่งครั้ง

เมื่อการเจรจาสำเร็จด้วยดี เป๋ยฉู่ต้องพาตระกูลหรวนออกจากเมืองจินหลิง เพื่อเดินทางไปแคว้นซีหลิง

หลังจากซูจื่ออวี๋อ่านจดหมายเสร็จนางชะงักไปนาน ส่วนจวินมู่เยว่ที่อยู่ข้างกันเม้มปาก

“จดหมายฉบับนี้...เป็นหลักฐานแน่นหนาในการขายชาติของตระกูลหรวน”

ซูจื่ออวี๋ไม่ได้เงยหน้า เพียงแต่เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“จดหมายฉบับนี้มีปัญหา”

ทุกคนหันมองซูจื่ออวี่ จวินมู่เยว่จึงเอ่ยถาม

“ซ้อเจ็ดคิดว่าจดหมายฉบับนี้เป็นของปลอมหรือ?”

ยังไม่ทันที่ซูจื่ออวี๋จะได้เอ่ยปาก จวินมู่เหนียนกลับพูดขึ้น

“น่าจะไม่ใช่ของปลอม คนที่มีหัวคิดและฝีมืออย่างอวิ๋นลู่ชิง แม้แต่ขุดอุโมงค์ในตงโจวไปมากขนาดนั้นยังไม่มีใครรู้ คาดว่าไม่น่าจะใช่คนโง่ ในเมื่อไม่ใช่คนโง่ แล้วจะถูกหลอกง่ายๆด้วยจดหมายปลอมได้อย่างไร อีกอย่างด้านบนยังมีตราประทับส่วนตัวของหรวนถิงจวินอยู่ด้วย”

ซูจื่ออวี๋หันมองจวินมู่เหนียน

“ที่ข้าว่าจดหมายมีปัญหา หมายถึงเนื้อหา ไม่ได้คิดว่ามันจริงหรือเท็จ”

จวินมู่เยว่สงสัย

“ซ้อเจ็ดหมายความว่าอย่างไร?”