ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 1048

จวินมู่เหนียนไม่ได้รู้สึกว่าไม่ปลอดภัย เขาจึงส่ายหน้า

“ไม่เป็นไร หากเขาคิดมีใจเป็นอื่น คงไม่ยกสมบัติทั้งหมดให้กับเจ้า แล้วจากไปอย่าไร้กังวล เขาสามารถถือโอกาสนี้สานสัมพันธ์กับจวนอ๋องฉินได้ แต่เขาไม่ได้ทำเช่นนั้น”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า แล้วเอ่ยขึ้นอย่างละอาย

“ข้าใจแคบเอง”

จวินมู่เหนียนหัวเราะ

“ไม่หรอก เจ้าแค่เป็นห่วงข้า”

ซูจื่ออวี๋เม้มปากแล้วยิ้ม แต่ไม่ได้ตอบเขา ความหวานชื่นของสามีภรรยาทั้งสอง ทำให้ป๋ายหลี่เชียนซางตาร้อน

ป๋ายหลี่เชียนซางกลอกตา แล้วเดินไปที่กล่องไม้เพื่อดูว่ายังมีสิ่งใดหรือไม่

ผ่านไปสักครู่ป๋ายหลี่เชียนซางได้นำม้วนภาพวาดออกมา แล้วคลี่ออก พบว่าด้านในคือแผนที่ละแวกเมืองหลวง

จวินมู่เยว่โน้มเข้าไปดู แล้วเอ่ยขึ้น

“ด้ายแดงพวกนี้น่าจะเป็นที่ตั้งของอุโมงค์ทั้งหมด ให้ตายสิ พี่เจ็ดท่านรีบมาดูสิ พวกเขาขุดรูไปทั่วเหมือนกับหนู แต่เสียดายด้านบนไม่มีสัญลักษณ์กำกับว่าที่ใดคือตำแหน่งของเหมืองทอง”

จวินมู่เยว่ฉวยแผนที่ออกจากมือป๋ายหลี่เชียนซาง แล้วยื่นไปตรงหน้าจวินมู่เหนียน

จวินมู่เหนียนก้มมอง ผ่านไปสักครู่จึงเอ่ยขึ้น

“หากเดินทางโดยใช้อุโมงค์ลอดเขาเหล่านี้ จากเมืองเป่ยอันถึงเมืองหลวง สามารถย่นระยะทางไปได้เกือบครึ่ง เป็นแผนการที่ดีมาก ข้าถึงกับไม่รู้ข่าวแม้แต่นิดเดียว”

จวินมู่เยว่เอ่ยขึ้น

“เรื่องนี้โทษท่านไม่ได้นะพี่เจ็ด ลองคิดดูสิสำนักฉีหลินก่อตั้งมาสิบกว่าปีแล้ว หนำซ้ำใครๆก็นึกว่าพวกเขาเป็นคนตงโจว ใครจะไปคิดว่าพวกเขาคือสุนัขรับใช้ของเป๋ยฉู่ล่ะ? สิบกว่าปีก่อนท่านยังเป็นเพียงเด็กคนหนึ่งเท่านั้น”

ซูจื่ออวี๋เองก็เอ่ยขึ้น

“ถูกต้อง อีกอย่างการทำอุโมงค์ลอดเขาเป็นงานก่อสร้างขนาดใหญ่ ย่อมไม่ได้เพิ่งเริ่มขึ้นเมื่อหลายปีนี้ หากทายไม่ผิด เกรงว่าก่อนที่ฮ่องเต้ของเป๋ยฉู่จะขึ้นครองราชย์ ก็คงคิดวางแผนไว้แล้ว”

จวินมู่เยว่อุทานอย่างยากจะปกปิด

“ความหมายของซ้อเจ็ดคือ เป๋ยฉู่ขุดอุโมงค์เหล่านี้มาสามชั่วคนแล้วหรือ?”

ซูจื่ออวี๋พยักหน้า

“ไม่แน่เป๋ยฉู่ไม่เพียงแค่ขุดอุโมงค์เข้าสู่ตงโจว บางทีอาจจะขุดไปถึงหนานเจียงและซีหลิงก็ไม่แน่”

โม่ซุนเอ่ยขึ้น