ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 394

จวินมู่เหนียนกระซิบ “ดูที่หญิงสาวเหล่านั้น ของบนตัวพวกนางล้วนประเมินค่าไม่ได้ แต่มันยากที่จะแยกแยะว่าของแท้หรือของปลอม บางอย่างเป็นสมบัติของจริง และบางอย่างเป็นของเลียนแบบที่ทำโดยผู้มีฝีมือ ตอนนี้ต้องการที่จะทดสอบสายตาของเรา คิดว่าของชิ้นไหนคิดว่ามีค่าที่สุด ก็ไปหยิบไม้ไผ่ออกจากกระบอกตรงหน้าหญิงสาว ทุกคนหยิบได้เพียงหนึ่งอัน พอทุกคนตัดสินใจแล้ว จะประกาศให้รู้กันไปเลยว่าจริงหรือปลอม ถ้าหากเลือกผิดก็จะไม่สามารถที่จะขึ้นไปยังชั้นต่อไป”

ซูจื่ออวี๋ไม่ค่อยเข้าใจจึงถามว่า “เหตุใดต้องยุ่งยากขนาดนี้?”

จวินมู่เหนียนอธิบายแก่นาง “ในบรรดาคนรวย มีกี่คนที่ไม่ได้มีสายตาที่เฉียบแหลม? พวกเขาเคยเห็นของดีมานับไม่ถ้วน ถ้าพวกเขารวยจริงพวกเขาจะไม่ถูกหลอกอย่างแน่นอน จุดประสงค์ของงานเลี้ยงเชียนจินนี้คือเงิน ถ้าไปถึงชั้นบนสุด ทั้งหมดนั้นเป็นคนที่ดีแต่เปลือก เช่นนั้นใครจะประมูลหญิงสาวราคาสูงพวกนั้น?”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วด้วยความรังเกียจ ที่นี่ไม่ได้มองหญิงสาวเป็นคน และมองเป็นเพียงสินค้าเท่านั้น!

จวินมู่เหนียนจับมือของซูจื่ออวี๋เพื่อเข้าไปหาหญิงสาวทั้งสามสิบกว่าคนนั้นก่อนจะพูดว่า “เข้าไปเลือกไม้ไผ่”

หญิงคนแรกสวมเครื่องหัวห้าสมบัติเจ็ดอัญมณี สมบัติทั้งห้าประกอบด้วย ขนหงส์ไฟ เกล็ดฉลามทองคำ กรงเล็บมังกรเขียว หนวดเสือขาวและเขากิเลน

อัญมณีทั้งเจ็ด ได้แก่ ไข่มุก มรกต โมรา โอปอล หยกขาว ทองคำและเงิน

หลายคนหยิบไม้ไผ่จากหญิงสาวผู้นี้ แต่จวินมู่เหนียนมองปราดเดียวก็รู้ว่ามันเป็นของปลอม

ซูจื่ออวี๋เห็นจวินมู่เหนียนดึงนางให้เดินไปหาหญิงสาวคนถัดไป นางอดไม่ได้ที่จะพูดออกมาด้วยความสงสัย “ท่านมองปราดเดียวก็รู้แล้วหรือว่าจริงหรือปลอม?”

ซูจื่ออวี๋สงสัยจริงๆ เครื่องหัวห้าสมบัติเจ็ดอัญมณีนี้ทำได้อย่างประณีตสวยงาม ไม่ว่าอย่างไรก็ตามนางแยกไม่ออกจริงๆว่าอันไหนจริงอันไหนปลอม

มันน้อยเกินไปจริงๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นสตรีเหมือนกัน ซูจื่ออวี๋ก็ทนมองไม่ได้อีกต่อไป แต่จวินมู่เหนียนกลับมองหญิงผู้นั้นไม่ละสายตา

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ นางรู้สึกไม่สบอารมณ์อย่างไม่มีเหตุผล นางอยากจะหลุดออกจากมือของจวินมู่เหนียนเพื่อให้เขาไปดูให้พอ แต่ก็ได้ยินสิ่งที่จวินมู่เหนียนพูดขึ้นมาเสียก่อน “พวกเราเข้าไปดูให้ถี่ถ้วน กระดิ่งพันเสียงในมือของนางน่าจะเป็นของจริง”

ซูจื่ออวี๋พินิจดู บนมือและข้อมือของหญิงสาวผู้นั้นทั้งสองข้างมีเชือกสีแดงอยู่สองเส้น เชือกสีแดงแต่ละเส้นร้อยด้วยไข่มุกสีขาวขนาดเท่าเม็ดถั่วเขียว และกระดิ่งทองแดงขนาดเท่าเมล็ดถั่วเหลืองฝังอยู่ตรงกลางของไข่มุก

เชือกไหมสีแดง ไข่มุกสีขาว และกระดิ่งทองแดงดูไม่มีค่าอะไรเลย

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วถามขึ้นมา “ของสิ่งนี้พิเศษหรือ?”