ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 408

ซื่อจี้บอกว่า

“พระชายา หม่อมฉันรู้ว่าเคยทำผิดมามาก ไม่กล้าขอให้พระชายาอภัยโทษ ขอเพียงข่าวที่หม่อมฉันนำมาในวันนี้ ทำให้ได้รับความช่วยเหลือจากพระชายา เพื่อปกป้องลูกน้อยในครรภ์ ถึงอย่างไรเด็กคนนี้ก็แซ่ซู ถือว่ามีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับพระชายา”

ซูจื่ออวี๋ยักคิ้ว

“ฮูหยินซูลงมือกับเจ้าแล้วหรือ?”

ซื่อจี้ถอนหายใจบอกว่า

“ขอเรียนพระชายา ฮูหยินไม่เคยหยุดกลั่นแกล้งเลย หม่อมฉันต้องอยู่อย่างอกสั่นขวัญแขวน”

ซูจื่ออวี๋แค่นหัวเราะ

“ไม่เคยหยุดกลั่นแกล้งเลย แต่เจ้าก็ยังมีชีวิตอยู่ ดูท่าเจ้าก็ดูเข้าใจวิธีของนางอยู่มากนะ!”

หัวใจซื่อจี้กระตุกวาบ ที่ซูจื่ออวี๋พูดมาไม่ผิด เพราะเป็นเช่นนั้นจริง หากไม่ใช่เพราะนางเคยอยู่รับใช้ข้างกายฮูหยินซูมาหลายปี ตอนนี้จะสามารถหลบหลีกแผนการสกปรกพวกนั้นได้อย่างไร

แต่มีเพียงเป็นโจรง่าย จะมีการป้องกันโจรที่ไหนง่าย?

หากยอมถอยหรือหลบหลีกตลอด มีแต่จะทำให้ตัวเองตกที่นั่งลำบากเท่านั้น

ซื่อจี้คุกเข่าอยู่บนพื้นแล้วโค้งคำนับลงไป พูดด้วยน้ำเสียงโศกเศร้า

“พระชายาโปรดอภัยด้วย ที่ผ่านมาเป็นความผิดของหม่อมฉันเอง แต่หม่อมฉันเป็นเพียงบ่าว อำนาจสั่งการล้วนอยู่ที่ผู้เป็นนาย หม่อมฉันก็มีความลำบากใจของหม่อมฉันเพคะ”

ซูจื่ออวี๋ไม่ตอบ ทุกคนล้วนมีความลำบากใจของตัวเอง แต่เป็นคนต้องมีขอบเขต ต้องไม่ทำร้ายผู้อื่น ขอบเขตในการทำสิ่งใด ต้องไม่ผิดศีลธรรม สำหรับคนที่ไม่มีขอบเขต นางไม่รู้สึกสงสารสักนิด

ชิวขุยเห็นดังนั้นจึงตำหนินางว่า

“เช่นนั้นเจ้ายังชักช้าอยู่ไย ยังไม่รีบพูดมาอีก!”

ซื่อจี้รีบบอกว่า

“ความจริงเทียบเชิญจากหนานเจียงถูกส่งมาสองใบ หม่อมฉันเห็นเพียงใบแรกเท่านั้น เนื้อหาคือองค์รัชทายาทแห่งหนานเจียงเรียนเชิญคุณหนูใหญ่ไปชมดอกบัว คล้ายองค์รัชทายาทหนานเจียงจะสนใจคุณหนูใหญ่ ตอนได้รับเทียบเชิญคุณหนูใหญ่กระวนกระวาย ตกใจจนร้องไห้ ทว่าวันต่อมาก็ได้รับเทียบเชิญอีกฉบับ เนื้อหาเป็นเช่นไรหม่อมฉันไม่ทราบ ได้ยินเพียงองค์หญิงหนานเจียงเรียนเชิญฮูหยินไปงานเลี้ยง แต่งานเลี้ยงเดียวกัน เหตุใดพี่น้องทั้งสองจึงต้องส่งเทียบเชิญสองครั้ง? หม่อมฉันสงสัยจึงได้ให้คนไปสืบ กลับได้ยินคำพูดสำคัญอย่างหนึ่ง คุณหนูใหญ่บอกว่า ขอเพียงทำให้พระชายาไปที่สวนชิวเยว่ทะเลสาบผิงได้ นางก็สามารถยิงนัดเดียวได้นกสามตัวเจ้าค่ะ”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้ว ยิงนัดเดียวได้นกสามตัวหรือ? หมายความว่าอย่างไร? เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับนาง?

ซื่อจี้พูดต่อว่า

“พระชายาโปรดพิจารณาด้วย หม่อมฉันรู้เพียงเท่านี้เพคะ ไม่แน่ใจว่าพวกนางคิดทำการใดอยู่ แต่หม่อมฉันคิดว่า ขอเพียงพระชายาไม่ไปสวนชิวเยว่ที่ทะเลสาบผิง น่าจะผ่านเรื่องครั้งนี้ไปได้เพคะ”