ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 413

จวินมู่หลานได้ยินดังนั้น จึงรีบบอกว่า

“ลั่วไป๋!”

ลั่วไป๋ที่เพิ่งเดินจากไปได้ยินจวินมู่หลานเรียกเขา จึงรีบเปิดประตูเข้าไป เขานึกว่าที่จวินมู่หลานเรียกเขา อย่างน้อยทั้งสองที่อยู่ในห้องน่าจะสวมเสื้อผ้าเรียบร้อยแล้ว

แต่คิดไม่ถึงว่า หยินซวงกลับยืนเปลือยเปล่าอยู่ข้างถังไม้ เพื่อรับใช้จวินมู่หลานอาบน้ำ

เมื่อเห็นเรือนร่างของหยินซวง ลั่วไป๋รู้สึกมึนตึบ คล้ายว่าเขาถูกฟ้าผ่าลงมากลางหัว

ส่วนหยินซวงกลับกรีดร้องเสียงดังอย่างตกใจ แล้วไปนั่งหลบอยู่ด้านหลังถังไม้

ลั่วไป๋เห็นดังนั้นจึงรีบคุกเข่าลงพื้น

“ท่านอ๋องโปรดอภัย ข้าน้อย...”

จวินมู่หลานเอ่ยขึ้นอย่างไม่ใส่ใจ

“เอาล่ะ เอาล่ะ ลุกขึ้นมาได้แล้ว ก็แค่หญิงสาวคนเดียว ดูสิทำให้เจ้าตื่นเต้นเพียงนี้”

ลั่วไป๋กลืนน้ำลาย แต่ไม่กล้าเงยหน้า รีบบอกว่า

“ท่านอ๋องมีสิ่งใดให้รับใช้?”

จวินมู่หลานพูดต่อ

“เจ้าไปที่หอพลาหก บอกว่าข้าอยากให้หญิงสาวที่ชื่อเซิงเซิงมารับใช้”

ลั่วไป๋กำลังจะรับคำสั่ง แต่หยินซวงที่อยู่ด้านหลังถังไม้บอกว่า

“ท่านอ๋อง ตอนนี้น่าจะหาตัวไม่เจอแล้ว ที่งานเลี้ยงเชียนจิน เซิงเซิงถูกคนไถ่ตัวไปแล้วเจ้าค่ะ”

จวินมู่หลานสงสัย

“ใครไถ่ตัวให้นาง?”

หยินซวงตอบว่า

“บ่าวไม่ทราบเจ้าค่ะ เพราะเหล่าคุณชายที่มาร่วมงานเลี้ยงเชียนจิน สวมหน้ากากกันทุกคน จึงแยกแยะรูปโฉมไม่ออก ทว่าบ่าวจำได้ดี คนผู้นั้นบอกว่าตัวเองแซ่หรวนเจ้าค่ะ”

แซ่หรวน?

จวินมู่หลานหรี่ตาลง รู้สึกว่าสืบเรื่องหยกเจี๋ยจื่อจากตู้เสี่ยวโหลวเป็นสิ่งที่ถูกต้อง

หากไม่ได้เป็นเช่นนั้น ทำไมจู่ๆ จึงมีคนแอบสวมรอยเพื่อแย่งกับเขาล่ะ?

หากอยากรู้ว่าเมื่อวานใครเป็นคนไถ่ตัวเซิง เพียงดูว่าเงินไถ่ตัวเมื่อวานมาจากที่ใดคงรู้ได้

เงินมากมายขนาดนั้น คงไม่สามารถนำเป็นเงินสดมาได้ ส่วนมากจะใช้เป็นตราประทับ

เพียงแต่ลั่วไป๋คิดไม่ถึง ตรงหน้าประตูของหอพลาหก กลับเห็นชิวขุยกำลังซื้อขนมหวานอยู่

หญิงสาวยืนอยู่หน้าร้านขายขนม กำลังเลือกขนมพร้อมขมวดคิ้ว คล้ายอยากได้ทั้งหมด แต่ก็รู้สึกเสียดาย

ลั่วไป๋เห็นนางทำท่าลำบากใจ ไม่รู้ทำไม ถึงได้เดินเข้าไปหานางโดยไม่รู้ตัว พร้อมทั้งพูดด้วยน้ำเสียงเหน็บแนม

“โตขนาดนี้แล้วยังกินขนมหวานอีก ไม่กลัวถูกเจ้านายหัวเราะเยาะหรือ!”

ชิวขุยชะงักไปเล็กน้อย พร้อมหันไปเห็นลั่วไป๋ที่กำลังทำหน้ายักษ์ ลั่วไป๋เป็นคนของท่านอ๋องรอง เขาไม่ใช่คนดี ชิวขุยขมวดคิ้ว พร้อมทำเสียงฮึดฮัด

“ฮึ!”

หลังจากทำเสียงฮึดฮัด ชิวขุยหันหลังจากไป นางไม่อยากยุ่งกับเจ้าชั่วคนนี้ และไม่อยากนำเรื่องยุ่งยากไปสู่คุณหนู

แต่ลั่วไป๋ไม่รู้ว่าเป็นอะไรไป เมื่อเห็นชิวขุยทำท่าไม่สนใจเขา จู่ๆรู้สึกโมโหขึ้นมา จึงเดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว พร้อมขวางไว้ตรงหน้าชิวขุย พูดเสียงเย็น

“เจ้าคือสาวใช้จวนอ๋องฉิน เหตุใดจึงมาที่ตรอกนางโลม? เจ้ามาทำอะไร?”