ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 453

ซูจื่ออวี๋กัดฟันแล้วเอ่ยว่า “ทำอะไรตกใจหมด เจ้ามาทำไมอีก มีเรื่องอะไร?”

ซูจื่ออวี๋ไม่เข้าใจ จวนอ๋องฉินมีการป้องกันที่เข้มงวด แต่ป๋ายหลี่เชียนซางกลับเหมือนเดินเข้ามาในที่ที่ไม่มีใครแบบนี้?

อีกอย่าง...อีกอย่างเหตุใดทุกครั้งต้องเปียกแฉะเช่นนี้ด้วย เข้าว่ายน้ำมาหรืออย่างไร?

ป๋ายหลี่เชียนซางไม่มีท่าทีจะอธิบาย เขาพูดแค่ว่า “ข้าได้ยินมาว่าพวกเจ้าเจอปัญหาที่สวนชิวเยว่ทะเลสาบผิง...”

ซูจื่ออวี๋ก็ขัดจังหวะคำพูดของป๋ายหลี่เชียนซาง เอ่ยด้วยความสงสัย “ได้ยินมา? ได้ยินมาจากใคร?”

เรื่องที่เกิดขึ้นในสวนชิวเยว่ทะเลสาบผิง ไม่ได้น่าอวดอ้างเท่าไหร่ ซูจื่ออวี๋ไม่คิดว่าจวินมู่หลานจะเอาเรื่องนี้มาเปิดเผย ป๋ายหลี่เชียนซางเป็นแค่ชาวบ้านธรรมดา จะรู้เรื่องภายในราชวงศ์ได้อย่างไร?

ป๋ายหลี่เชียนซางมุมปากกระตุก การระมัดระวังและความเฉียบแหลมของซูจื่ออวี๋ บางครั้งก็ทำให้เขาปวดหัว

ป๋ายหลี่เชียนซางเอ่ยว่า “เฮ้อ ได้ยินมาจากใครเจ้าไม่ต้องสนหรอก ข้าอยากมาเตือนเจ้า อย่าลืมเรื่องสำคัญ”

ซูจื่ออวี๋ขมวดคิ้วกล่าว “เรื่องของตระกูลหร่วน แทบลงมือทำอะไรไม่ได้ เอกสารนั่นข้าก็อ่านหลายรอบแล้ว ก็ยังไม่เห็นข้อบกพร่องใดๆ อีกอย่าง แม่ของข้าก็ไม่ใช่หร่วนหานอิน ในเมื่อเรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับแม่ของข้า ข้าก็ไม่อยาก...”

ป๋ายหลี่เชียนซางเอ่ยขัดจังหวะคำพูดของซูจื่ออวี๋ด้วยความสงสัย “เจ้าไม่อยากสืบหรือ?”

ซูจื่ออวี๋เม้มปากไม่ตอบ ป๋ายหลี่เชียนซางขมวดคิ้วกล่าวว่า “เพราะอ๋องฉินงั้นหรือ?”

ซูจื่ออวี๋ยังคงเงียบ

ป๋ายหลี่เชียนซางเอ่ยต่อ “เพราะเจ้าหวั่นไหวกับอ๋องฉินแล้ว ดังนั้นจึงกังวลว่าเรื่องของตระกูลหร่วนจะเป็นคดีถูกใส่ร้ายจริงๆ เมื่อถึงตอนนั้นเขาจะปกป้องพ่อของเขา แล้วพวกเจ้าก็จะเกิดขัดใจกันใช่หรือไม่?”

ครั้งนี้ซูจื่ออวี๋ไม่ได้เงียบแล้ว แต่รีบพูดว่า “ข้าเปล่า”

อาจจะเป็นเพราะท่าทีรีบร้อนเกินไป และดูหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัด

ป๋ายหลี่เชียนซางแค่นเสียงเย็นชา “จะเกี่ยวหรือไม่ ต้องตรวจสอบให้ชัดเจนถึงจะรู้ วันนี้ข้ามาบอกเจ้าเป็นคนที่สาม อาจารย์ท่านหนึ่งจากสำนักฝูอี่ ชื่อเฮ่อซิ่งจือ เขาเคยเป็นอาจารย์สอนคุณหนูคุณชายในจวนตระกูลหร่วน ในตอนที่ตระกูลหร่วนถูกยึดทรัพย์ นายท่านหร่วนไม่ได้พูดชื่อเขาออกมา ดังนั้นเขาถึงได้หนีจากหายนะนี้ได้ และซ่อนตัวอยู่ในสำนักฝูอี่เป็นอาจารย์อยู่ที่นั่น เจ้าไปถามจากเขาได้”

ป๋ายหลี่เชียนซางพูดจบก็กระโดดออกไปทางหน้าต่าง ไม่ให้โอกาสซูจื่ออวี๋ได้ถามอะไร และไม่ให้โอกาสซูจื่ออวี๋ปฏิเสธ

ซูจื่ออวี๋อดขมวดคิ้วไม่ได้ นางไม่ใช่ไม่อยากสืบ แต่นางกลัวว่าผลที่สืบมาจะไม่ดี

แต่นางกลัวอะไร? แล้วแบบไหนถึงจะเป็นผลลัพธ์ที่ดี?

หรือจะบอกว่า...นางรู้สึกไม่เหมือนเดิมกับจวินมู่เหนียนแล้ว?

ซูจื่ออวี๋กุมหน้าอกตัวเอง รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย

......