ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 499

พ่อบ้านเฟิงหัวเราะบอกว่า

“พระชายาไม่จำเป็นต้องระวังขนาดนั้น แม้แต่ท่านอ๋องก็เป็นของท่าน แค่ภาพวาดไม่เป็นไรหรอก”

ซูจื่ออวี๋อยากจะเอามือตบหน้าผาก ความกะล่อนปากหวานของจวินมู่เหนียน หรือว่าจะเรียนรู้มาจากพ่อบ้านเฟิง?

ซูจื่ออวี๋ไม่รู้จะพูดสิ่งใดอีก จึงหยิบภาพวาดสาวงาม แล้วไปที่เวินเซียงอวี้หยวน

……

หันหรูเฟิงคอยซูจื่ออวี๋อยู่ที่ห้องส่วนตัวชั้นบนอยู่ตลอด เมื่อเห็นนางมาถึงจึงรีบลงมาต้อนรับ จากนั้นให้นางเข้าไปส่วนหลังของเวินเซียงอวี้หยวนจากประตูด้านข้าง เพื่อหลบหลีกสายตาผู้คนแล้วแอบมาพบลู่หมิง

แต่เมื่อพบกัน ซูจื่ออวี๋ก็อดชะงักไปไม่ได้ บอกว่าเขาคือเด็กรับใช้ แต่อายุอานามก็ดูจะมากไปหน่อย ดูแล้ว ท่าทางเขอย่างน้อยก็ต้องอายุสามสิบแล้ว

แต่เมื่อคิดดูให้ดีก็เป็นเรื่องปกติ เพราะตั้งแต่เมื่อสิบห้าปีก่อน ลู่หมิงก็ติดตามรับใช้อยู่ข้างกายเฮ่อซิ่งจือแล้ว ตอนนี้ผ่านไปสิบกว่าปี จากเด็กรับใช้ก็ต้องกลายเป็นผู้ใหญ่รับใช้แล้ว

เห็นได้ชัดว่าลู่หมิงไม่รู้จักหญิงงดงามตรงหน้าคนนี้ เมื่อเห็นหันหรูเฟิงนอบน้อมต่อนาง จึงคิดว่านางคือเถ้าแก่ผู้อยู่เบื้องหลังเวินเซียงอวี้หยวน

ลู่หมิงลุกขึ้นทำความเคารพ

“คารวะแม่นาง”

ซูจื่ออวี๋ย่อตัวทำความเคารพ บอกว่า

“ข้าแซ่...หลัน เรียกข้าว่าหมอหลันก็ได้ ผงหอมที่ขายในเวินเซียงอวี้หยวน ล้วนเป็นฝีมือข้าทั้งสิ้น”

ลู่หมิงรู้สึกเลื่อมใสทันที ดวงตาของเขาลุกวาว

“คิดไม่ถึงว่าจะเป็นหมอหญิงท่านหนึ่ง ขออภัยด้วย”

ซูจื่ออวี๋หัวเราะ

“อาจารย์ลู่ไม่ต้องมากพิธี การค้าขายระหว่างท่านกับข้ายังไม่สำเร็จ ท่านเลื่อมในกันเร็วเกินไปแล้ว”

เมื่อซูจื่ออวี๋พูดจบ นางวางรูปภาพในมือไว้บนโต๊ะ บอกว่า

“การค้าในครั้งนี้ ต้องขออภัยที่ข้าไม่อาจรับไว้ได้”

เมื่อลู่หมิงได้ยิน ก็ร้อนใจขึ้นมา รีบบอกว่า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน