ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 517

เมื่อเห็นว่าจวินมู่เหนียนระทมทุกข์เช่นนี้ จวินมู่เยว่จึงดื่มเหล้ากับเขาสองจอก

หลังจากดื่มเข้าไปแล้ว จวินมู่เยว่ก็ใจกล้ามากขึ้น เขาถามหยั่งเชิงออกมา “พี่เจ็ด พี่สะใภ้…นางไม่พอใจท่านหรือ?”

เมื่อได้ยินดังนั้น หันหรูเฟิงรีบดึงแขนเสื้อของจวินมู่เยว่ คำถามนี้จะไม่เป็นการไปโรยเกลือลงบนแผลเป็นของเขาหรือ?

เดิมทีก็คิดว่าจวินมู่เหนียนจะไม่ตอบ แต่จู่ ๆ จวินมู่เหนียนก็พูดว่า “ไม่พอใจมาก” ถ้านางพอใจ นางจะปฏิเสธเขาครั้งแล้วครั้งเล่าได้อย่างไร

จวินมู่เยว่และหันหรูเฟิงอ้าปากค้างพร้อมกัน ดวงตาของทั้งสองคนเบิกกว้าง

คิดไม่ถึงเลยว่าจะเป็นเรื่องที่คิดเอาไว้จริง ๆ !

จวินมู่เยว่เกาหัวของเขาด้วยความทุกข์ใจ จากนั้นจึงพูดว่า “ข้าไม่มีประสบการณ์เรื่องชายหญิง เอ้า เจ้าพูดสิ เจ้ามีประสบการณ์” จวินมู่เยว่ดันหันหรูเฟิง

หันหรูเฟิงอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างขมขื่น เขาเคยผ่านผู้หญิงมาหลายคนก็จริง เรื่องบนเตียงก็ไม่ได้ชำนาญ แต่เขาไม่เคยพยายามที่จะไม่ทำมัน

หันหรูเฟิงพิจารณาถ้อยคำอย่างถี่ถ้วนแล้วพูดว่า “เรื่องแบบนี้ควรทำทีละขั้นตอน หากไม่ได้ผลในคราวนี้ บางทีในครั้งต่อไปอาจจะได้ผล? ศิษย์พี่รองอย่าใจร้อนเกินไป ท่านต้องอดทน!”

จวินมู่เหนียนจิบเหล้าจากจอกอีกครั้งและพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ข้าอดทน แต่นางไม่!” สาวน้อยผู้นั้นคิดอยากจะหนีออกจากจวนฉินอ๋องอยู่ตลอดเวลา อย่าคิดนะว่าเขาจะไม่รู้

ดวงตาของจวินมู่เยว่และหันหรูเฟิงเบิกกว้างอีกครั้งจนลูกตาแทบจะหลุดออกมาจากเบ้า

ซูจื่ออวี๋เป็นคนใจร้อน? ไม่สามารถรอได้?

จวินมู่เยว่ามองไปที่หันหรูเฟิงด้วยความตกใจ เขาพูดผ่านสายตาของเขา “มองไม่ออกเลยว่าพี่สะใภ้จะเร่าร้อนราวกับไฟเช่นนี้!”

หันหรูเฟิงได้ตอบกลับจวินมู่เยว่าด้วยสายตาที่ตกตะลึงเช่นเดียวกัน “ใช่ เราไม่สามารถตัดสินคนจากภายนอก! ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน