ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 542

หันหรูเฟิงและฮวาเชียนเจียวกระพริบตาพร้อมกัน พวกเขามองไปซูจื่ออวี๋และจวินมู่เยว่ด้วยความสงสัย ไม่เข้าใจว่าพวกเขาไปเอาความมั่นใจมาจากไหน

แม้แต่ชื่อหัวข้อก็ยังไม่รู้ แต่รู้แล้วว่าจะไม่แพ้?

จวินมู่เยว่พูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึม “ชายจากเป๋ยฉู่คนนี้มาจากจวนฉินอ๋อง ดังนั้นพี่เจ็ดจะไม่ปล่อยเขาไปอย่างแน่นอน ข้าเชื่อว่าพี่เจ็ดจะต้องมีวิธีพลิกสถานการณ์”

ซูจื่ออวี๋ยังกล่าวอีกว่า “ถูกต้อง ในเมื่อพวกเขาตั้งใจที่จะทำให้ท่านอ๋องเสียหน้า ข้าจึงต้องการให้พวกเขาได้รับความอัปยศด้วยตัวเอง”

สิ่งที่จวินมู่เยว่พูดไม่ได้ทำให้หันหรูเฟิงและฮวาเชียนเจียวแปลกใจมากนัก จวินมู่เหนียนยากแท้หยั่งถึง หากเขาต้องการที่จะลงมือจริง ๆ เขาก็มีความสามารถหาวิธีการที่จะพลิกผันสิ่งต่าง ๆ ได้

ในทางตรงกลับกัน น้ำเสียงของซูจื่ออวี๋เต็มไปด้วยการปกป้อง ซึ่งไม่เพียงแต่ทำให้หันหรูเฟิงและฮวาเชียนเจียวรู้สึกประหลาดใจเท่านั้น แต่มันยังทำให้จวินมู่เยว่ต้องมองไปที่ซูจื่ออวี๋ยิ่งกว่าเดิม

ไม่ว่าซูจื่ออวี๋จะต้องการปกป้องจวนฉินอ๋องหรือไม่ นั่นมันก็เป็นเรื่องหนึ่ง แต่ซูจื่ออวี๋มีความตั้งใจที่จะรักษาไว้หรือไม่นั้นเป็นอีกเรื่องหนึ่ง

ในสายตาของหันหรูเฟิงและจวินมู่เยว่นั้น ท่าทางการเข้าข้างของซูจื่ออวี๋แบบนี้ มันเหมือนการเป็นพี่สะใภ้แท้ ๆ ของพวกเขา

……

หลังจากที่นักเรียนทะนงตนออกไปแล้ว หยางอวิ๋นฉู่ก็รู้สึกภูมิใจมากจนหางของเขาชี้ขึ้นไปบนฟ้า

เขาหัวเราะเสียงดังและพูดว่า “อาจารย์ใหญ่ฉิน ท่านอย่าหดหัวเลย พวกเรามาที่นี่ศึกษาและเคารพเป็นหลัก เปิดสำนักถกปรัชญาเป็นรอง”

อาจารย์ใหญ่ฉินมีเคราสีขาวยาวและหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “ไม่ต้องกังวล มีเวลาให้เจ้าศึกษาแน่นอน”

รอยยิ้มบนใบหน้าของหยางอวิ๋นฉู่ค้างแข็ง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าชายชราจะพูดตอกกลับในทันที

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน