ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 555

แต่เมื่อซูจื่ออวี๋วิ่งเข้าไปถึงกลางสนาม กลับพบว่าหยางอวิ๋นฉู่ที่นอนอยู่บนพื้น แม้สีหน้าเจ็บปวด ทว่าบนเสื้อผ้ากลับไม่มีคราบเลือด

และในตอนนี้คนอื่นๆก็ได้มาล้อมเขาเอาไว้ เสวี่ยเฉิงอันวางธนูลง แล้วยื่นมือไปกดหยางอวิ๋นฉู่ที่กำลังจะลุกขึ้น

“อย่าขยับ ขอข้าดูก่อน”

หยางอวิ๋นฉู่โบกมือ ขมวดคิ้วด้วยความเจ็บปวดบอกว่า

“ข้าไม่เป็นไร ไม่ได้รับบาดเจ็บ ลูกธนูไม่ได้ยิงเข้าหน้าอก แค่รู้สึกปวดเท่านั้น”

อะไรนะ?

ทุกคนตกใจไม่น้อย ลูกธนูที่แหลมคมและพุ่งมาด้วยความแรงเต็มกำลัง ยิงเข้าไปที่หน้าอกของหยางอวิ๋นฉู่ท่ามกลางสายตาทุกคน จะไม่ได้รับบาดเจ็บได้อย่างไร?

หยางอวิ๋นฉู่เงยหน้ามองจวินมู่เยว่ เดิมทีอยากเห็นสีหน้าของอีกฝ่าย เพื่อตัดสินว่าจวินมู่เยว่จงใจจะสังหารเขาหรือไม่ ทว่าเมื่อเงยหน้าขึ้น กลับได้เห็นแววตาเป็นกังวลของซูจื่ออวี๋

ดวงหน้าที่งดงามไร้ที่ติด งามยิ่งกว่ามวลบุปผา ตอนนี้กลับกำลงมองเขาอย่างเป็นห่วง ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะหวั่นไหว

หยางอวิ๋นฉู่เม้มปาก บอกว่า

“ขอบพระทัยพระชายาอ๋องฉินที่เป็นห่วง”

ซูจื่ออวี๋ชะงักไปเล็กน้อย เหมือนนางจะไม่ได้เป็นห่วงเขานะ?

เมื่อเห็นทุกคนเงียบ คล้ายกำลังรอการตอบรับจากนาง ซูจื่ออวี๋จึงเบะปากบอกว่า

“ลูกธนูแหลมคม เจ้าแน่ใจหรือว่าไม่ได้บาดเจ็บ? ข้าเป็นหมอคนหนึ่ง”

เสวี่ยเฉิงอันหันมองซูจื่ออวี๋ แล้วยิ้มอย่างตื้นตัน

“ข้าน้อยก็เป็นหมอคนหนึ่ง พระชายาอ๋องฉินวางใจได้ หากคุณชายหยางบอกว่าไม่เป็นไร แสดงว่าไม่เป็นไร”

นี่ยิ่งแปลกเข้าไปใหญ่ จะไม่เป็นไรได้อย่างไร?

คล้ายดูออกว่าซูจื่ออวี๋กำลังสงสัย หยางอวิ๋นฉู่จึงครุ่นคิด แล้วดึงหัวธนูออกจากหน้าอก พร้อมทั้งมีเส้นใยบางอย่างติดออกมาด้วย

ซูจื่ออวี๋มองดูอย่างละเอียด บนหัวลูกธนูไม่มีรอยลือดสักนิด เพียงแต่เส้นใยที่ติดออกมาด้วยมันคือสิ่งใดกัน? พวกมันเปล่งแสงสีเงิน ดูแล้วเหมือนเหนียวแน่นมาก

ในขณะที่ซูจื่ออวี๋กำลังสงสัย เสียงประหลาดใจของจวินมู่เยว่ดังขึ้น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน