ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 562

หัวใจของซูจื่ออวี๋เต้นรัว เมื่อรู้ว่าตนหลุดปากไป ก็รีบพลิกตัวล้มลงนอน แต่กลับถูกจวินมู่เหนียนกดเอาไว้

จวินมู่เหนียนมองซูจื่ออวี๋อย่างสงสัย มักจะรู้สึกว่านางเหมือนมีความลับมากมายซ่อนอยู่

ซูจื่ออวี๋กลืนน้ำลายเอ่ยด้วยรอยยิ้มแห้งๆ “ท่าน...ท่านอ๋อง นอนเร็วๆ เถอะ พรุ่งนี้ยังต้องเดินทางแต่เช้า”

จวินมู่เหนียนไม่ยอมปล่อยซูจื่ออวี๋ แต่มือสองข้างยังคงจับเอวของนางเอาไว้ แล้วอุ้มนางขึ้นมาให้คร่อมอยู่บนตัวของตัวเอง

ท่าทางนี้ดูคลุมเครือเกินไป ซูจื่ออวี๋วางมือลงบนหน้าอกของจวินมู่เหนียน แล้วรีบลุกขึ้นนั่ง

แต่ทันทีที่นางดิ้นรน จี้หางจิ้งจอกไฟที่ห้อยอยู่รอบคอของนางก็หลุดออกจากคอเสื้อ

จวินมู่เหนียนที่เห็นดังนั้นก็ตกตะลึง

ซูจื่ออวี๋ก็ตกตะลึงเช่นกัน และอดใจเต้นรัวไม่ได้ นี่คือหยกเจี๋ยจื่อของนาง!

จวินมู่เหนียนเอื้อมมือไปคว้าจี้ ซูจื่ออวี๋ก็ตกใจจนหัวใจแทบจะหลุดออกมา

ซูจื่ออวี๋รีบคว้ามันมาจากมือของจวินมู่เหนียน ก่อนจะยัดมันเข้าไปในคอเสื้อด้วยความตื่นตระหนก

เมื่อเห็นท่าทางของนางเป็นอย่างนี้ จวินมู่เหนียนก็อดไม่ได้ที่จะมองนางด้วยสายตาสืบสวน

ซูจื่ออวี๋เอามือปิดคอเสื้อของนางแล้วพลิกตัวกำลังจะลุกจากเตียงเพื่อหลบหนี แต่จวินมู่เหนียนจะปล่อยให้นางหนีไปได้อย่างไร

หลังจากหมุนตัวแล้ว จวินมู่เหนียนก็เปลี่ยนกลยุทธ์สลับแขกเป็นเจ้าบ้านม้วนตัวซูจื่ออวี๋ให้ไปอยู่ใต้ร่าง

ซูจื่ออวี๋รีบผลักจวินมู่เหนียนออกไป แต่มือใหญ่ของจวินมู่เหนียนกลับจับข้อมือของนางไว้แล้วแขนทั้งสองข้างของนางก็ประสานกันเหนือศีรษะ

ท่าทางที่เหมือนกับปลาบนเขียงแบบนี้ทำให้หัวใจของซูจื่ออวี๋เต้นแรง ร่างกายของนางก็จมอยู่ในความตื่นตระหนก

ซูจื่ออวี๋อุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ “ท่าน...ท่านอ๋อง ท่าน...” ซูจื่ออวี๋ไม่รู้ว่าจวินมู่เหนียนจะสังเกตเห็นความแตกต่างในหางจิ้งจอกไฟหรือไม่ และไม่รู้ว่าถ้าเกิดจวินมู่เหนียนเห็นหยกเจี๋ยจื่อแล้วจะเกิดความสงสัยในตัวตนของนางหรือไม่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน