ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 587

ฉู่อวิ๋นหยางกลับเอามือกอดอก พร้อมทำท่ามั่นอกมั่นใจ

อย่างแรกเขามั่นใจว่าจวินมู่ฉงไม่กล้าลงมือกับเขา อย่างที่สองเขามั่นใจว่าในตงโจวไม่มีใครไขความล้ำลึกของดาวสามดวงแห่งมงคลได้ ชั่วขณะนั้นเขาจึงได้ทำหน้ากระหยิ่มได้ใจ

แขกเหรื่อก็อดไม่ได้ที่จะซุบซิบกันขึ้นมา

ข้าราชการ ก บอกว่า

“ข้าคิดว่าชิ้นที่ทรงคุณค่ามากที่สุดน่าจะเป็นผลึกแก้วสีม่วงทะเลใต้ เพราะต้องไปหาจากใต้ทะเลลึก อีกอย่างยังมีขนาดใหญ่มาก”

ข้าราชการ ข ส่ายหน้า

“ไม่ไม่ไม่ ข้ารู้สึกว่าน่าจะเป็นหยกมังกรทองเขาฉงซาน สีเหลืองนั่นอร่ามเหมือนทองคำ ต้องมีมูลค่าสูงมากแน่นอน”

ข้าราชการ ค กลับไม่เห็นด้วย เอ่ยปากบอกว่า

“เฮ้อ ข้าว่าพวกท่านพูดไม่ถูกสักคน ข้าว่าน่าจะเป็นหยกมรกตหลานเถียน เทพที่ใช้หยกมรกตสลักคือเทพฮกที่เป็นหัวหน้าในฮกลกซิ่ว ย่อมต้องมีมูลค่าสูงกว่าอยู่แล้ว”

“ไม่ไม่ ข้าว่าผลึกแก้วสีม่วง”

“ข้าเลือกหยกมังกรทอง”

“อย่างไรเสียก็ต้องเป็นหยกมรกต”

……

ชั่วขณะนั้นผู้คนพูดกันไปต่างๆนาๆ ล้วนมีเหตุผลของตัวเอง และไม่ยอมถอยเลยแม้แต่น้อย

เวลาค่อยๆล่วงเลยไป พระพักตร์ของฮ่องเต้เจาเหวินที่มีรอยยิ้ม เริ่มเผยให้เห็นความโกรธเล็กน้อย

บ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างเป๋ยฉู่ เป็นที่รู้กันไปทั่วว่าหยาบกระด้างอย่างมาก แต่ตอนนี้สิ่งที่สร้างโดยช่างฝีมือของที่นั่น คนในต้าโจวกลับแยกแยะไม่ออกว่าชิ้นไหนมีมูลค่าสูงที่สุด นี่ไม่เสียหน้ากันไปหมดหรือ?

ฮ่องเต้เจาเหวินหันมองรอบด้าน สุดท้ายกลับจดจ้องไปที่ซูจื่ออวี๋ เพราะถึงอย่างไรนางก็แสดงสติปัญญาอันชาญฉลาดออกมาหลายครั้ง ทำให้คนที่เป็นฮ่องเต้อย่างเขา ยังต้องหันมองนางมากกว่าคนอื่น

อีกอย่างซูจื่ออวี๋เป็นสตรี ต่อให้พูดผิดไปบ้าง ก็ไม่ได้เสียเกียรติมากนัก อย่างไรก็ดีกว่าให้พวกขุนนางทั้งหลายเสียหน้า

ฮ่องเต้เจาเหวินหัวเราะ

“ซูจื่ออวี๋ พวกอัญมณีพวกนี้ หญิงสาวอย่างพวกเจ้าคงจะสันทัดมากกว่า หากเจ้าสามารถแยกแยะได้จริง ก็อย่าพูดพร่ำทำเพลงอยู่เลย”

จวินมู่เหนียนทำหน้าตึง เห็นได้ชัดว่าเขาแสดงความไม่พอใจ ที่ฮ่องเต้เจาเหวินบังคับให้ซูจื่ออวี๋ต้องไขข้องสงสัยในเรื่องนี้

จวินมู่เหนียนจึงเอ่ยปาก

“เสด็จพ่อ...”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน