จวินมู่เหนียนมองไปตามเสียง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็เอ่ยเยาะเย้ยออกมา “เป็นทางใต้พอดี น่าจะไม่ใช่เกิดเรื่อง แต่เพื่อดึงดูดคนเท่านั้น”
ซูจื่ออวี๋ครุ่นคิดดู เป็นทางใต้พอดี นั่นก็คือท่านอ๋องสี่จวินมู่เหนียนและองค์หญิงสิบเอ็ดจวินเยว่หราน
ดึงดูดคนมางั้นหรือ?
เมื่อเห็นซูจื่ออวี๋มีใบหน้าสงสัย จวินมู่เหนียนก็เอ่ยว่า “น่าจะเป็นพี่สี่ยิงธนูทะลุเมฆ หวังว่าจะสร้างโอกาสให้ฉินฉินฝานรั่วกับน้องสิบเอ็ดได้อยู่ด้วยกัน”
ซูจื่ออวี๋เอ่ยด้วยความประหลาดใจ “อ๊ะ? สองพี่น้องจวินมู่ฉยง อยากให้องค์หญิงสิบเอ็ดแต่งงานกับฉินฝานรั่วงั้นหรือ? ฐานะของทั้งคู่ดูไม่ค่อยเหมาะเท่าไหร่ ลั่วกุ้ยเฟยยอมหรือ?”
จวินมู่เหนียนก็พลิกปลาย่างแล้วเอ่ยว่า “การแต่งงานให้สมฐานะ ในช่วงเวลาสั้นๆ นี้เกรงว่าจะยังไม่สามารถหามาได้ ตอนนี้พวกเขาต้องการทำลายความคิดของฉู่อวิ๋นหยาง แน่นอนว่าต้องเลือกวิธีที่สามารถใช้ได้ขึ้นมาก่อน”
ซูจื่ออวี๋ก็ไม่เข้าใจ เอ่ยถามว่า “เช่นนั้นทำไมต้องเป็นฉินฝานรั่วล่ะ? จวินมู่หลานก็มีลูกน้องอยู่ไม่น้อยไม่ใช่หรือ?”
จวินมู่เหนียนเอ่ยว่า “เพราะฉินฝานรั่วมีศักยภาพในการต่อสู้มาก หากไม่มีสิ่งใดเหนือที่คาดเอาไว้ หลังจากผางอิงเกษียณไปแล้ว ค่ายจูเชว่ก็จะเป็นของฉินฝานรั่ว แต่ตอนนี้ยังเป็นสิ่งที่เหนือความคาดหมายอยู่”
ซูจื่ออวี๋เข้าใจแล้ว เห็นผานอิงกำลังคิดจะวางมือจากตำแหน่งของตัวเองแล้วมอบให้กับเสียนควาน ดังนั้นถึงได้ปล่อยให้เสียนควานทำร้ายฉินฝานรั่ว
ซูจื่ออวี๋กะพริบตามองแล้วพูดว่า “แบบนี้ก็ไม่ถูก แม้ว่าฉินฝานรั่วผู้นั้นมีโอกาสจะได้เป็นแม่ทัพค่ายจูเชว่จริง แต่ว่าคนเป็นลูกเขยก็ไม่สามารถเข้ากองทัพได้ ถ้าเขาตกลงแต่งงานกับองค์หญิงคนที่สิบเอ็ดจริงๆ เขาก็คงไม่สามารถอยู่ในค่ายจูเชว่ได้อีกแล้ว แล้วแผนการของจวินมู่หลานที่อยากจะควบคุมค่ายจูเชว่ก็ต้องล้มเหลวหรือไม่?”
จวินมู่เยว่เอ่ยเสียงเบาว่า “สาวน้อย เรื่องอำนาจบางครั้งสิ่งที่สำคัญที่สุดมันไม่ใช่ผลลัพธ์หรอก แต่เป็นวิธีการต่างหาก ก่อนที่ฝานฉินรั่วและองค์หญิงสิบเอ็ดจะแต่งงานกัน กลับไม่เร่งเร้าให้พวกเขาแต่งงาน แต่ไล่ฉู่อวิ๋นหยางไปเท่านั้น เมื่อได้ความจงรักภักดีจากฉินฝานรั่วแล้ว ถึงตอนสุดท้ายงานแต่งงานนี้จะสำเร็วหรือไม่ หรือว่าจะยังคิดไม่ออกหรือ”
ซูจื่ออวี๋หายใจเข้าลึกๆ และเข้าใจแผนการของจวินมู่หลานแล้ว เดิมทีเขาแค่อยากจะ “หมั้น” ในนามเท่านั้น
อันเป่ยเยว่มองไปที่จวินมู่เยว่ แล้วมองไปที่ข้างหลังของเข้า ก่อนจะเอ่ยถามอย่างสงสัย “ท่านอ๋องแปด ซูจื่ออวี๋ล่ะ?”
จวินมู่เหนียน “พี่สะใภ้นางไม่มีแรงมากพอ จึงกลับไปที่ค่ายก่อน”
อันเป่ยเยว่มองไปที่กระเป๋าม้าของจวินมู่เยว่ จากนั้นก็เอ่ยว่า “ร่างกายของซูจื่ออวี๋ไม่มีแรงพอจนกลับไปแล้ว เหตุใดท่านอ๋องแปดถึงไม่มีอุปกรณ์ล่าสัตว์เลยล่ะ?”
จวินมู่เยว่ตะลึง เขาแทบไม่ได้มาล่าสัตว์ เขาเดินไปรอบๆ พื้นที่ล่าสัตว์ จะว่าไปก็แปลก สองพี่น้องคู่นี้มาที่ทางตะวันออกทำไม?
จวินมู่เยว่ไม่ตอบแต่ถามกลับ “รัฐทายาทอานเหตุใดถึงวิ่งมาที่ตะวันออกเล่า? ที่ของพวกเจ้ามิใช่ทางตะวันออกเฉียงใต้หรือ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ
เรื่องนี้ไม่อัพเพิ่มแล้วหรอคะ...
ต้องมีบางสิ่งเกิดขึ้นแน่ๆ...
นางเอกทนงตนเกินไปว่าตัวเองเก่งทำให้ไม่ระแวดระวังและไม่ยอมให้มีคนคุ้มกัน...
สนุกมากๆเลยค่ะ รอ admin นะคะ...
ไม่ลงตอนใหม่แล้วเหรอคะ...
สนุกค่ะ รออัพเดทนะคะ...
ตอนที่241 รอบอัพอยู่ค่ะ 242 มาตอนไหนค่ะ...
รอการอัพเดตอยู่นะคะ...
สนุกมาก รออ่านทุกวัน แต่ลงแค่วันละ 2 ตอน ฮือออออ...
จะเจอไหมนะ...