ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 791

ไม่รู้ขี้ผึ้งของซูจื่ออวี๋มีสมุนไพรที่อะไรอยู่ เมื่อทาครั้งแรกจะรู้สึกเย็น หลังจากเกลี่ยตัวยาออกไป ขาทั้งสองข้างของเขาก็เริ่มชา มันช่วยลดความเจ็บปวดของจวินมู่เหนียนลงไปได้มาก

เขามองซูจื่ออวี๋นั่งอยู่บนเตียงและจับขาของเขาเอาไว้ก่อนจะทายาอย่างระมัดระวัง จวินมู่เหนียนก็รู้สึกผิดในใจ

เรื่องเกี่ยวกับคดีเก่าของตระกูลหรวน เขาบอกว่าซูจื่ออวี๋มีอคติ อันที่จริงเขาต่างหากไม่ใช่หรือที่เป็นแบบนั้น? เขาเชื่อใจเสด็จพ่อของเขา แต่ซูจื่ออวี๋ไม่เคยพูดคุยกับเสด็จพ่อของเขาเลย มันก็ไม่ผิดที่นางจะสงสัยไม่ใช่หรือ?

เขาไม่ควรโกรธนาง และไม่ควรทะเลาะกับนางเกี่ยวกับเรื่องนี้

แม้ว่าจุดเริ่มต้นของทั้งสองคนจะแตกต่างกัน แต่พวกเขาก็มีปลายทางเดียวกัน นั่นคือทั้งคู่อยากรู้ว่าในตอนนั้นมันเกิดอะไรขึ้นกับตระกูลหรวน

นอกจากนี้เขายังต้องการค้นหาหยกเจี๋ยจื่ออีกครึ่งหนึ่ง เขายิ่งไม่สามารถมองข้ามคดีเก่าตระกูลหรวนไปได้ แม้ว่าความจริงจะไม่น่าดูชม แต่เขาก็ต้องค้นหาความจริง

จวินมู่เหนียนถอนหายใจและต้องการขอสงบศึก แต่เมื่อคำพูดนั้นมาถึงปากของเขา เขากลับไม่รู้จะพูดอย่างไร ฉินอ๋องผู้เรียบเรียงคำพูดไม่ถูกจึงทำได้แค่ถามว่า “วันนี้...เหตุใด...เหตุใดจึงไม่ฝังเข็ม?”

ซูจื่ออวี๋รู้ดีว่าเมื่อจวินมู่เหนียนเอ่ยพูด อันที่จริงแล้วเขากำลังลดท่าทีลงเพื่อขอคืนดี แต่นางไม่อยากคืนดี เหตุใดเขาถึงแสดงออกถึงความเป็นท่านอ๋องและใช้อำนาจของเขากดหัวคนอื่นเมื่อเขาไม่มีความสุข ความโกรธของเขาลดลงแล้ว และกลายเป็นคนอ่อนโยนมีน้ำใจขึ้นมา นางจะต้องยอมรับการประจบประแจงนี้หรือ?

ซูจื่ออวี๋เบะปากพูดว่า “เพราะข้าอารมณ์ไม่ดี ข้ากลัวว่าถ้าปักเข็มลงไป มันจะทิ่มลงผิดที่แล้วจะส่งผลต่อความสุขของร่างกายท่อนล่างของท่านอ๋อง”

ฟ้าดินเป็นพยาน ในตอนที่ซูจื่ออวี๋พูดเช่นนี้ นางหมายถึงร่างกายส่วนล่างที่เคลื่อนไหวไม่สะดวกของจวินมู่เหนียนจริง ๆ ต้องรู้ว่าการฝังเข็มแบบเทียนชูหากพลาดแม้แต่น้อยก็จะทำให้เกิดความยิ่งใหญ่ หากเผลอไปจิ้มถูกเส้นประสาท มันอาจทำให้จวินมู่เหนียนเปลี่ยนจากขาพิการปลอมเป็นขาพิการจริงได้

แต่ถ้อยคำแบบนี้ เมื่อจวินมู่เหนียนได้ยินเข้า เขากลับเข้าใจผิดว่านางหมายถึงเรื่องอย่างว่าของชายหญิงจากร่างกายส่วนล่าง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน