ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 853

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนต่างก็ตกตะลึง นี่... นี่มันโชคร้ายเกินไปแล้วหรือเปล่า?

ซูจื่ออวี๋เม้มปากขมวดคิ้วกล่าวว่า “กลิ่นอึวัวและกลิ่นน้ำล้างผัก...มันช่างเหม็นเน่าเสียจริง”

หันหรูเฟิงกล่าวด้วยใบหน้าขมขื่น “ไม่เพียงเท่านี้ หลังจากเทน้ำล้างผักแล้ว ท่านอ๋องแปดเงยหน้ามองขึ้นไปบนหลังคา เห็นเงาคนอยู่บนหลังคา เขาจึงกระโดดตามขึ้นไป แต่สุดท้ายแผ่นอิฐที่เขาจะเหยียบกลับหายไป ดังนั้นเขาจึงร่วงลงมาในห้องที่เต็มไปด้วยสิ่งปฏิกูล ดังนั้นจึงโดนไปเต็มๆ ชาวบ้านบอกว่าหลังจากที่เขาออกมา ทั้งตัวก็เหลืองไปหมด ดูไม่ออกว่าเป็นใคร ก่อนที่เขาจะเป็นลมล้มไปต่อหน้าทุกคน ข้าส่งคนไปลงล็อคเรือนนั้นไว้แล้ว อีกทั้งยังส่งคนไปตรวจสอบห้องนั้นด้วย”

จวินมู่เหนียนเม้มปากพลางขมวดคิ้ว “เจ้าแปดถูกคนลอบทำร้าย เจ้าของบ้านหลังนั้นส่วนใหญ่ก็เป็นคนของตัวเอง”

อย่างที่คิดเอาไว้ เฟยเย่องครักษ์ของอ๋องแปดก็กลับมารายงานอย่างรวดเร็ว ที่แท้บ้านหลังนั้นก็เป็นทรัพย์สินส่วนตัวของท่านอ๋องแปด เดิมทีเปิดให้พ่อค้าเช่าเปิดร้าน แต่พ่อค้าคนนั้นกลับบ้านเกิดไปเมื่อเดือนที่แล้ว ดังนั้นบ้านหลังนั้นก็เลยปิดว่างเอาไว้ยังไม่มีใครมาเช่า คิดไม่ถึงว่าจะถูกคนวางกลไกลอบทำร้ายไว้ได้ จนกระทั่งท่านอ๋องแปดรู้สึกขยะแขยงจนเป็นลมไป”

หันหรูเฟิงเกาหัวแล้วเอ่ยด้วยความสงสัย “วิธีที่น่าขยะแขยงเช่นนี้ ทั้งยังกลไกที่ไม่ได้ทำให้คนถึงตายเช่นนี้...จะเป็นใครไปได้ล่ะ?”

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนมองหน้ากัน เห็นได้ชัดว่าทั้งสองคนนึกถึงคนคนเดียวกัน...นั่นก็คือฉู่อวิ๋นชิง

......

วังรับรอง

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนเดาไม่ผิด ฉู่อวิ๋นชิงเป็นคนวางแผนกลั่นแกล้งครั้งนี้ และในเวลานี้ฉู่อวิ๋นชิงก็กำลังหัวเราะสะใจอยู่ในวังรับรอง

ฉู่อวิ๋นชิงหัวเราะพลางกล่าวว่า “ฮ่าๆๆๆ! ฮ่าๆๆๆ! ขำจะตายแล้ว ช่างน่าขำอะไรปานนี้ ข้าหัวเราะน้ำตาแทบไหลแล้ว”

เหอเซียงพูดด้วยใบหน้าขมขื่น “องค์หญิง พวกเราแกล้งท่านอ๋องแบบนี้เกรงว่าจะไม่ค่อยดีเท่าไหร่เลยนะเพคะ เขาไม่เหมือนพวกที่จะยอมให้กลั่นแกล้งฝ่ายเดียว”

ฉู่อวิ๋นชิงกลอกตามองเหอเซียง แล้วเอ่ยอย่างเย็นชา “นี่เพิ่งจะเริ่มเอง วิธีทรมานเขาข้ามีอีกมากเลยล่ะ”

หลังจากที่จวินมู่เยว่ได้ครอบครองร่างกายของนาง เขาไม่มีปฏิกิริยาอะไรแม้แต่น้อย ไม่ได้เอ่ยขออภิเษกกับทางแคว้นเป๋ยฉู่ และไม่ได้มาขอโทษนาง จวินมู่เยว่ไม่ใช่พวกอ่อนแอยอมให้รังแก หรือว่านางฉู่อวิ๋นชิงต้องเป็นคนที่ยอมให้รังแกฝ่ายเดียวหรืออย่างไร?

นางต้องทรมานจวินมู่เยว่จนกว่าเขาจะเข้ามาคุกเข่าขอความเมตตากับนาง!

ซูจื่ออวี๋ก็เอ่ยว่า “เจ้าเตรียมสิ่งที่ข้าสั่งไว้หรือยัง?”