ยอดชายานักปรุงพิษ นิยาย บท 854

ซูจื่ออวี๋และจวินมู่เหนียนมองหน้ากัน ทั้งสองคนดูจนใจมาก ถ้าเป็นคนอื่น ครั้งนี้ทันทีที่เจอก็ยังตามกลับมาได้ แต่อีกฝ่ายคือฉู่อวิ๋นชิง เกรงว่าจวินมู่เยว่จะมีแต่เสียเปรียบ เสียเปรียบเหมือนกับฉู่อวิ๋นชิงก่อนหน้านี้

จวินมู่เหนียนคิดไปครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “เรื่องนี้ช่างมันเถอะ ถึงอย่างไรเจ้าก็รังแกแม่นางคนนั้นก่อน นางรังแกคืน น่าจะไม่ได้สร้างปัญหา”

จวินมู่เยว่ก็รีบปฏิเสธทันทีว่า “ไม่ได้! ข้าถูกทำร้ายจนสภาพดูไม่ได้ขนาดนี้ เสียเปรียบมาก...” พอพูดถึงแล้วจวินมู่เยว่ก็อยากจะอ้วกออกมา ลูบหน้าอกเพื่อระงับความคลื่นไส้เอาไว้ จวินมู่เยว่ก็พูดต่อ “ข้าก็อยากให้นางได้ลิ้มลองรสชาตินี้เหมือนกัน”

จวินมู่เหนียนขมวดคิ้วเอ่ยว่า “ข้าบอกแล้วว่าอย่าสร้างปัญหา เจ้าฟังไม่เข้าใจหรือยังไง?”

เห็นได้ชัดว่าจวินมู่เหนียนไม่พอใจ

จวินมู่เยว่มองจวินมู่เหนียนด้วยน้อยเนื้อต่ำใจ หลังจากนั้นก็เอ่ยว่า “เช่นนั้นจะปล่อยให้นางรังแกข้าอย่างนี้หรือ?”

ซูจื่ออวี๋รู้สึกปวดหัวพักหนึ่ง รู้สึกว่าถ้าจวินมู่เหนียนดุกว่านี้อีกหน่อย จวินมู่เยว่คงร้องไห้ไปแล้ว เหตุใดถึงเป็นเด็กขี้โมโหแบบนี้?

เมื่อเห็นว่าจวินมู่เหนียนอยากจะตำหนิเขาอีก ซูจื่ออวี๋ก็รีบกดไหล่จวินมู่เหนียนเอาไว้ ก่อนจะเอ่ยว่า “ท่านอ๋องแปด เจ้าอยากใช้น้ำล้างผักไปรังแกฉู่อวิ๋นชิงอย่างนั้นหรือ? หรือว่าอยากจะแต่งนางกลับจวนเพื่อจะได้รังแกนางไปตลอดชีวิต? สองอย่างนี้สามารถเลือกได้อย่างใดอย่างหนึ่ง”

จวินมู่เยว่ตกตะลึง ในหัวก็นึกถึงคืนที่เวินเซียงอวี้หยวนขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว อยู่ๆ ก็หน้าแดง รีบก้มหน้าลง

ซูจื่ออวี๋เห็นเช่นนั้นก็รู้ว่าในใจของเขามีคำตอบแล้ว

ซูจื่ออวี๋ก็เดินไปตรงหน้าท่านอ๋องแปด แล้วโน้มตัวมองเขา เอ่ยด้วยรอยยิ้มแล้วพูดว่า “เด็กสาวน่ะขี้งอนมาก ถ้าเกิดว่าเจ้าเอาคืนอีกฝ่ายก็มีแค่จะทำร้ายจิตใจของนาง แม้ว่านางจะดื้อรั้น แต่เจ้าลองคิดดูนะในถังน้ำไม่ได้ได้มีมีด ในอึวัวไม่ได้มีตะปู แค่ตีหัวเจ้าด้วยลูกบอลนุ่มๆ ไม่ใช่ก้อนหินแข็งๆ ใช่ไหมล่ะ?”

จวินมู่เยว่กะพริบปริบๆ มองไปที่ซูจื่ออวี๋เหมือนจะไม่ได้สติเล็กน้อย

ราคาของเราเพียงแค่ 1/4 ของผู้ให้บริการรายอื่น
คุณจะสามารถอ่านตอนนี้ได้ฟรีในอีก:--:--:--:--

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ยอดชายานักปรุงพิษ